In 1967 verscheen de nieuwe 1301-1501 serie van Simca. De Franse carrosseriebouwer Heuliez profiteerde daar volop van. Heuliez mocht namelijk de platforms voor de reeks bouwen. De Fransen waren er verguld mee. Bovendien zagen zij in de 1301-1501 serie een heel mooi uitgangspunt om een prototype op basis van de 1501 te ontwikkelen. Dat werd een driedeurs ‘hatchback’-coupé. Deze wilde men samen met de Simca 1100 Saharienne (een cabriolet prototype, ook Plein Air genoemd) presenteren. Het idee voor de 1501 ‘Speciale’ was geboren. Samen met de genoemde open Simca 1100 pronkte hij in het najaar van 1968 op de Heuliez-stand van de Salon van Parijs.
Het idee voor de sportief vormgegeven uitvoering ontstond op het moment dat de nieuwe 1301 en 1501 de voorgangers (1300 en 1500) vervingen. Deze middenklassers maakten in 1963 op hun beurt weer een einde aan de loopbaan van onder meer de Aronde. En op basis van die bestseller waren toch -in samenwerking met Facel- bijzondere versies verschenen. De Plein Ciel en de Grand Large waren daar fraaie voorbeelden van. Ook was er een kleinere sportieveling in het Simca programma, de 1000 Coupé met de handtekening van Bertone. In de middenklasse had Simca geen sportief vormgegeven variant. Ook daarom zag Heuliez de kans schoon om de een coupé te bedenken op basis van de Simca 1501.
Vooral sterk gewijzigde achterzijde
De ontwerpers bij Heuliez construeerden een auto die vooral aan de achterkant opviel. Deze week volledig af van de 1501 sedan. De voordeuren werden vergroot, de voorruit en de a-stijlen werden iets schuiner, de achterdeuren van de 1501 verdwenen en de auto kreeg een derde deur. De achterkant werd gemaakt van met glasvezel versterkt polyester, de voorzijde bleef bestaan uit plaatstaal.
Ander interieur
Heuliez wijzigde ook binnen het interieur het nodige. De nadruk kwam op ingetogen chique te liggen. Zo krijgt het dashboard een instrumentarium dat bestaat uit meerdere ronde wijzerplaten, en een afwerking met houtfineer. Het Simca-Heuliez project kreeg chassisnummer HZ 1968-1 en werd zoals gezegd tentoongesteld op de Salon van Parijs in 1968. De 1501 Spéciale stond samen met het andere Simca-prototype van Heuliez op de kleine maar smaakvolle stand: de 1100 Saharienne (of: Plein Air). Voor de gelegenheid was de driedeurs 1501 coupé in een gele tint gespoten.
Citroën onder de indruk
De ontvangst van de Simca 1501 Spéciale was positief. Wél was er kritiek op de achterkant van de auto. Deze werd als eenvoudig beschouwd. Toch trok de auto ook de nadrukkelijke aandacht van concurrerende Franse autobouwers. Pierre Bercot (Citroën) was onder de indruk van de Heuliez-creatie. Vaak wordt beweerd dat Bercot én Robert Opron zich door de 1501 coupé van Heuliez lieten inspireren bij de ontwikkeling van de Citroën M35, die in samenwerking met…..Heuliez plaatsvond. BMW liet zich vermoedelijk ook leiden door de creatie, want de achterzijde van de -02 Touringserie had ook de nodige overeenkomsten met die van de proto-Simca.
Verder ontwikkeld na Salon van Parijs 1968
Met de presentatie in Parijs hield het avontuur van de Simca 1501 Spéciale van Heuliez overigens niet op. Na de Salon van Parijs ontwikkelde Heuliez de auto verder. De coupé kreeg de specificaties van de evenzeer nieuwe 1501 Special. Hij kreeg de sterke 342S motor met 1475 cc mét een vermogen van 81 DIN-pk. Heuliez ontdeed verder de auto van de gele kleur, en verving deze door een witte laklaag.
Streep door project
Terwijl de carrosseriebouwer uit Cerizay hoopte op de serieproductie, trok Simca op aandrang van grootaandeelhouder Chrysler in 1969 toch de stekker uit het project. Dat gold ook voor de 1100 Saharienne (Plein Air). Het bracht Heuliez terug naar de herinnering aan de annulering van het kleine ‘1100’-bestelwagentje, dat Heuliez in samenwerking met Simca ontwikkelde. Ook daar ging- een paar jaar eerder- een streep doorheen.
Simca gaat door met Bertone-coupé
Na het veto voor de Simca 1501 Spéciale van Heuliez bleef het prototype nog járen in de reserves van de carrosseriebouwer van Cerizay, net als de genoemde open 1100. Wat de coupés betreft koos Simca dus noodgedwongen en nadrukkelijk voor de in Rotterdam geassembleerde Simca 1200 S. Bovendien had Chrysler Europe vlak voor de start van de jaren zeventig ook het sportieve Matra aan het merkenportfolio toegevoegd. En dat vormde nóg een reden om eerder niet door te gaan met een sportief vormgegeven Simca 1501-variant. Daarnaast duurde het niet lang meer voordat een nieuwe Chrysler-middenklasser zich zou aandienen. Dat was de 160/180/2-Litres serie die uiteindelijk het resultaat werd van de door Chrysler Europe geïnitieerde samenwerking tussen Rootes (vanaf 1970 Chrysler UK) en Simca (Chrysler France).
1501 maakt plaats voor 160, een belangrijke reden om de Heuliezcoupé niet te bouwen
En de 160 uit deze C-carserie volgde -ook al weer op instigatie van Chrysler Europe- de 1501 op, in ieder geval tijdelijk. Niet dat de 1501 al uit de gratie was, integendeel. Men beschouwde de 1501 juist als concurrent van de 160, en daar had men binnen de Chrysler Europe burelen geen trek in. Investeren in een 1501 coupévariant was voor Simca een paar jaar eerder dus geen optie, voor zover er al sprake was van toestemming vanuit de Chrysler-hoek. De pijlen werden zoals gezegd dus op de nieuwe 160/180/2-Litres serie gericht. In 1971 verdween de 1501. En opmerkelijk genoeg keerde de 1501 in 1973 weer terug, ook omdat de 160 met name in Frankrijk te kampen had met een behoorlijk gebrek aan succes.
Veiling in 2012, 12.504 gereden kilometers
Tijdens Mans Classic in 2012 werd de one-off van Heuliez door Artcurial geveild, samen met een aantal andere Heuliez prototypes. Opmerkelijk: ondanks de prototypestatus geeft de kilometerteller 12.504 km aan, er zijn met de 1501 Spéciale dus wel degelijk kilometers gemaakt. Bovendien zorgde Heuliez goed voor de auto. De Fransen pleegden regelmatig technisch en cosmetisch onderhoud aan de 1501 Spéciale. De veilingexperts schatten de opbrengst van de Simca 1501 Spéciale ruwweg op een bedrag tussen €15.000,– en €25.000,–. De Simca van Heuliez werd afgehamerd op een bedrag van €10.127,–. Dat was een tegenvallende waarde. Gelukkig is de auto altijd bewaard gebleven. Hij maakt tegenwoordig deel uit van de collectie van het Musée National de l’ Automobile in Mulhouse.
De foto’s stammen uit het Heuliez-archief
Jammer! Hoe maak je van een prachtige sedan iets waar mensen van haan huilen. Kadett (b!) Taunus 12m en zo. Zal best lekker sturen maar t blijft zonde.
Eens met de vorige mening. Soort VW variant gedrocht. De originele 1301 en 1501 waren qua vormgeving zeer geslaagd en dit schepsel is toch maar een vreemde koekdoos. Het interieur daarentegen is prachtig mooi! Gewoon overzetten in je eigen 13- of 1501 zou ik zeggen…
Ik heb vroeger wel een 1301 special gehad
Maar die zag er ‘gewoon’ met paar verschilletjes uit als de 1301 oa mistlampen in de grille
Misschien was de tweetraps carburateur hier ook wel één van de verschillen ?