De Nissan Sunny 1,5 Coupé uit 1983 is een Japanse gezinswagen die beantwoordde aan de eisen van die tijd, nu alweer bijna 40 jaar geleden. Een harmonieus en veelzijdige auto, mooie strakke lijnen, met de kenmerkende betrouwbaarheid en zuinigheid.
Door: Dirk de Jong
Nissan is een van de grootste autofabrikanten ter wereld en hanteerde twee namen Datsun/Nissan voor verschillende types. Van 1958 tot 1986 kregen alleen Nissan-auto’s voor exportmarkten de aanduiding Datsun, in maart 1986 had Nissan de naam Datsun uitgefaseerd. In de overgangsperiode zijn de namen Datsun en Nissan beide aangegeven naast de typeaanduiding op de achterzijde van toen geleverde auto’s.
Beleefdheid
Je bent geneigd om Branko op de Japanse manier te begroeten, met een kleine buiging, want dat is een teken van respect. Respect omdat de Nissan Sunny 1,5 Coupé niet de enige bijzondere auto is in zijn verzameling. Op het erf staat een fraaie Nissan Pickup. En in zijn loods (zijn plezierzone) staat nog een inmiddels hoogst bijzondere auto, een Nissan Prairie. Het was een zeer gewaagd, maar ook zeer geslaagd autoconcept in die tijd, een unieke verschijning, een auto zoals er geen tweede was.
Nissan Sunny 1,5 Coupé
Ditmaal gaat het over de Nissan Sunny 1,5 Coupé, een auto die indertijd in vele varianten werd aangeboden. Maar liefst in drie, vier en vijfdeurs, daarnaast een stationwagen en een fraaie coupé, net zoals een ruime keuze in motoren. De Sunny van Branko heeft 5 versnellingen, variabele interval op ruitenwissers, hoogpolig tapijt, benzine- en achterklep zijn van binnenuit te openen, uitzetraampjes met bediening tussen de voorstoelen. Het zat er destijds in 1983 allemaal in.
Het verhaal van Branko
Branko: “Mijn enthousiasme is gemakkelijk te verklaren. Het begon met de aankoop van mijn vader van een Nissan Bluebird in 1985. Ik was toen 14, maar wat een verschil met de Opel Rekord en de Ford Taunus die we daarvoor hadden. Als stage medewerker begon ik mijn automobiele leven bij ABD in Drachten, en later bij Hoevenaars in Berlicum (Brabant). Beide bedrijven waren toonaangevende Datsun/Nissan-dealers.”
“Uiteindelijk heb ik tot 2004 met heel veel genoegen samen met Harm en Pieter van der Veen bij ABD Nissan in Drachten gewerkt. Nog steeds is er ook het contact met André Hoevenaars in Berlicum, met schaalvergroting in autoland is zijn garagebedrijf jaren geleden opgegaan in een grote autogroep. De liefde voor Datsun/Nissan is niet te stoppen, nog dagelijks werkt hij – zelfs in zijn seniorenstatus – in zijn werkplaats. Sterker nog, mijn Nissan Sunny 1,5 Coupé komt uit zijn collectie! Hij roept met zijn verzameling de historie op, en mijn verzameldrift is ook daaraan te danken. Het zal u niet verbazen dat door de jaren heen binnen onze familie steeds meer Nissan’s werden aangeschaft, aan al deze auto’s hangen nu veel verhalen en herinneringen vast en dat is wat het zo leuk maakt.”
Valt mij ook op dat Friesland enorm veel klassiekers heeft, woont Dirk daar en dan is heat logisch, lekker naast de deur, maar hier in Noord Holland heb je ook veel liefhebbers met hele mooie auto’s. Laat iets van je horen, maak er tijd voor vrij.
Dit is een Belgische wagen, hier hadden wij geen achtermistlampen . Dat kwam pas bij de bumper wijziging
Het Nissan wat wij nu in Europa kennen is Renault .
Het Nissan van de jaren 80/90 was over het algemeen erg goed.
De ronde Micra K11 zie je nog geregeld. De 1.0 en 1.3 motoren daarvan zijn onverwoestbaar.
De Micra K10 was de auto waar ik op heb leren sleutelen bij Koops
Dat is geen Nederlandse uitvoering. Wij hadden toen nog geen standaard achter mistlampen. Dat zat er pas op bij de bumper wijziging
Fantastische staat… die motorruimte?!!! Je voelt de liefde/gedrevenheid van de vorige eigenaar en wellicht ook deze eigenaar! ‘k Heb ook eind jaren ’80 een break-variant gehad met de 1500 benzine. Was m’n eerste bedrijfswagentje. Ooit een weddenschap mee gewonnen: hij ging meer dan 100 km/u in 2de versnelling. Supersterke mechaniek, redelijk snel voor dat soort auto. Helaas door roest ten onder gegaan.
Dirk, kom je voor je verhalen nog wel eens in andere provincies dan Friesland?
Geweldig dit!
Deze zag je vroeger nog wel her en der staan of zien rijden, maar de meeste ervan zijn al tig jaar geleden gerecycled.
Ik heb halverwege de ’90- er jaren bij een bedrijf gewerkt die de stationwagen variant had (bouwjaar weet ik niet meer, denk 1985 of zoiets) als grijs kenteken, dus geen achterste zij-ruiten maar staal. Bijzondere van die auto was dat hij ronde koplampen had, naar wat ik begreep hadden alleen de bedrijfswagenvarianten die?