Het begrip ‘maagdelijk wit’ is op deze Nissan Silvia 1.8 Turbo geheel en al van toepassing, ook als je de twee woorden van elkaar loskoppelt. Vind überhaupt maar eens een originele overlever van modelgeneratie S12, eentje waaraan lieden met iets te veel geldingsdrang zich niet vergrepen hebben. Het verhaal van deze uitzonderlijk mooi geconserveerde coupé wordt des te opmerkelijker als je weet dat hij zijn leven als een soort van bedrijfswagen begon.
Tekst & fotografie: Aart van der Haagen
Huh? Hoe zit het dan met dat kenteken? Inderdaad: deze Nissan, oorspronkelijk geleverd als Silvia Van, onderging later een metamorfose naar een gezinsvriend. Leen den Toom, de vorige eigenaar, schetst daar het verhaal bij. “De auto werd in 1986 nieuw aangeschaft door een jonge veertiger van Indonesische afkomst, die er alleen de ‘luxe ritten’ mee aflegde. Voor zijn woon-werkverkeer in Amsterdam gebruikte hij een Datsun 120A. Enfin, na een aantal jaren, liet hij zijn partner overkomen uit zijn geboorteland en zetten zij een dochtertje op de wereld. Tja, toen had hij ineens een achterbank nodig. Ik geloof dat hij die zelf ergens uit Duitsland haalde. Bij de RDW betaalde hij in 1992 nog wel iets van 1.000 of 2.000 gulden voor het omkeuren naar geel kenteken.”
Droevig
Den Toom werkte zelf als chef-werkplaats bij Nissan-dealer Dijkshoorn in Capelle aan den IJssel, die de Nissan Silvia Van 1.8 Turbo op 4 juli 1986 afleverde. “Ik weet nog dat de eerste eigenaar zelf een dikke stereo-installatie met equalizer inbouwde en Koni-schokdempers onder de auto schroefde, want hij was heel handig. Later lijmde hij bovendien een originele spoiler op de achterklep.” Het verhaal van de trotse bezitter eindigde volgens Den Toom erg droevig. “In 1995 overleed hij, op 50-jarige leeftijd slechts, waarmee hij een vrouw en een dochtertje van 4 jaar achterliet. Zijn echtgenote wilde geen afstand doen van de Silvia en vroeg mij om het onderhoud te blijven plegen. Ik werkte inmiddels bij een Nissan-dealer in Montfoort en stalde dan mijn privéauto in haar garage in Amstelveen om de coupé op te halen, die ik na een week geservicet en gepoetst terugbracht.”
Inruilen
De goede zorgen leidden tot een vertrouwensband en een gunfactor. “In 2013 zei mevrouw tegen mij: ‘Wil jij de Nissan misschien zelf hebben?’ Met een vriend in Gouda kwam ik overeen dat ik de Silvia onderdak mocht geven in zijn automuseum. Af en toe nam ik hem mee naar een evenement, zoals Japan Classic Sunday in Gemert.” In 2021 vervoegde Den Toom zich bij Jan Manenschijn, Datsun- en Nissan-verzamelaar in het Twentse Daarle, voormalig dealer van het merk en nog altijd erkend reparateur. “Mijn vrouw kreeg moeite met de lage in- en uitstap, daarom stelden we voor om onze moderne Nissan Note samen met de Silvia in te ruilen op een nieuwe Juke.”
Aldus geschiedde en daarmee belandde de werkelijk smetteloze coupé in een collectie met meer dan negentig (!) merkgenoten. Manenschijn is er de koning te rijk mee. “Moet je zien: zelfs de lichtmetalen wielen zitten nog helemaal strak in de lak, zonder af te bladderen. Een ongerestaureerde auto, rondom helemaal als nieuw en met maar 67.000 kilometer op de teller.”
Met dank aan Jan Manenschijn
Het hele verhaal, uitgebreid en met meer foto’s, is te lezen in het decembernummer van Auto Motor Klassiek. Dat ligt nu in de winkel.
Nissans uit die tijd zijn redelijk onverwoestbaar zolang je het roestspook buiten kunt houden.
Beetje onderhoud en ze blijven gaan.
M’n meissie heeft een Sunny B11 uit 1986.
Ze is 2 e eigenaar, was eerst van dr tante.
Sleutel om en lopen.
Inmiddels is er gezinsuitbreiding, dus de B11 is te koop. . . .
Dank voor het prachtige verhaal!