Klassieke motoren zijn net vrouwen: ze vragen constant liefde, zorg, respect en aandacht. Als je ze dat niet geeft krijg je meer gelazer dan je aankunt op de hinderlijkste momenten. Okay, als je dat weet, dan zal het je nooit overkomen. Toch? FAIL!
Mijn brave twin had de laatste tijd te weinig aandacht gekregen en hij nam wraak. Hij begon steeds vaker te haperen.
Met al dat horten en stoten begon de rit te lijken op iets dat onder de wet op de kansspelen viel. De motor begon steeds meer te haperen. Het begon te regenen.
Ik rolde uit op een parkeerterrein waar iemand naast een auto op een bankje zat. Dat was mogelijk de winst van die avond, want sigaren en GSM had ik wel aan boord, maar ik was mijn aansteker vergeten. En als je je problemen door de rook van een sigaar kunt bekijken, dan is het leven altijd overzichtelijker.
Ik liep naar de bankzitter om te vragen of die nog een auto met aansteker had. Zo’n auto is de beste manier om je aansteker nooit te vergeten, maar hij neemt zo verotte onhandig mee op de motor.
De bankzitter bleek er eentje van de prettiger geboetseerde soort en zat feitelijk te huilen. Terwijl het al zo regende. Omdat je nooit weet wat voor diepe emoties er loskomen wanneer je interesse in huilende vrouwen gaat tonen vroeg ik of ze een aansteker had.
Ze keek me glazig aan. De harde verlichting boven haar deed onvriendelijke dingen met haar gezicht. Ik besloot tot wat inlevingsvermogen. De emotionele insteek omdat vrouwen zo goed zijn in emoties. “Ik vroeg of je een aansteker hebt. Mijn relatie met mijn motor zit op dit moment even in een dip. Dus moet ik aansteker hebben. Voor een sigaar. Dat kalmeert. Wil jij ook een sigaar?”
De huilebalk hapte een paar keer naar lucht. Ik moest denken aan de karper die ooit uit de vijver was gekidnapped door een fundamentalistische reiger.
Ze deinsde wat terug. “Ben je gek of zo?” “Pfah!. Moet jij vragen. Jij zit te huilen in de regen. Als of het al niet nat genoeg is.” Dat had ik niet moeten zeggen. Er kwam een rampzalig, uitgebreid relatieverhaal. Sjon de Mol zou er direct een emo programma van hebben gemaakt.
Ik hoorde trouwens nogal veel ‘Ik’ in het verhaal. Het is als niet echt betrokken partij handig om op dit soort fenomenen te reageren door instemmende geluiden te maken en je hoofd een beetje schuin te houden. Dan lijkt het net of je luistert. Dat heb ik geleerd van Wammes, onze hond. Schuldig kijken, dat moet je ook eens van je hond leren. Dan kom je voor de rest van je leven overal mee weg.
Zittend aan je kruis gaan likken is dan weer een minder hondenvoorbeeld. Houd als je het gaat proberen het nummer van de Rugpoli bij de hand. Intussen had ik nog steeds geen aansteker, maar er schoot me wel wat anders te binnen.
Onder mijn buddy heb ik altijd een heupflacon cask strength whiskey van een procent of 65. Voor noodgevallen en ontsmetting. “Wacht even”. Ik pakte mijn EHBO flacon, schonk de maatdop vol en zei: “Drink. Daar knap je van op”.
Na de tweede maatdop was ze niet meer verdrietig maar boos. “Zie je nou wel. Je moest gewoon even gereset worden. Maar rijden is nu niet zo handig meer. Ik zet mijn brommer wel aan de kant, breng je naar huis en pak zelf de trein als ik daar niet te laat voor ben. En dan ga jij je mandje in en laat je die lul van een vent van je lekker zitten.”
“Lul van een ex-vriend? Een vent?! Ik kan niet eens aan kerels denken zonder misselijk te worden! Maar die bitch van me wil ik ook nooit meer zien!” Ai. Blijkbaar had ik toch niet echt geluisterd ondanks mijn schuin gehouden hoofd en geknik. Ik mocht haar wel thuisbrengen. Ze bedankte zonder me een handje te geven. Bracht me niet naar het station. Gelukkig was ik op tijd voor de laatste trein.
De volgende dag haalde ik mijn motor op wat de Vlamingen zo leuk ‘een remorkje’ noemen. De coating in de tank bleek voor zichzelf te zijn begonnen en dobberde in kwal-achtige vellen in de benzine. Maar dat probleem was snel opgelost.
Schitterend stuk Dolf, wanneer breng je een roman uit. Ik moet dit stuk laten lezen door mijn vriendin, zij houdt niet van motorrijden. Ze moest wel lachen toen ik haar een keer zei dat ik bij problemen zou komen aangesneld als een ridder in glanzende wapenrusting op zijn witte paard.
Jouw stukje bewijst dat er echt motor rijdende ridders zijn.
Blijf schrijven!
Dank je Barry! Motorrijden is de belangrijkste bijkomstigheid in het leven. En in ‘Mannen, motoren en (wat) meisjes’staan geloof ik 100 collumns. Maar ze POD, en ik geloof dat er wel eens een hik in de software zit. En natuurlijk zijn wij ridders. En in elke vrouw zit een meisje en in elk meisje zit een prinsesje
Dag Dolf, heb me een kramp gelachen, het zal wel van A tot Z gelogen zijn, maar dat doet er niet toe. (misschien dat je flesje hartverzakking onder de buddyseat waar was). Een goed verhaal hoeft niet waar te zijn, maar altijd een kern van waarheid te hebben. Tot de volgende krachtpatserij. Nick.
Don’t spoil a good story by the truth!
Dag Jan, Doorgaans wordt realiteit zwaar overschat. Maar als je zoveel mogelijk afstand houdt van smartphones en GPSsen, dan gaat er een wereld voor je open. Zeker als je op ‘ouwe moters’ HERSTEL: authentiek doorleefde klassiekers op onmogelijke tijden onderweg bent. Dit was Guzzi gerelateerd. Maar je wilt niet meemaken wat je overkomt als een een Ural of Dnepr rijdt 🙂
Ach… de Bijbel, partijprogramma’s, gebruiksaanwijzingen…. Wat is waarheid. Iedereen mag bijdragen aan de franje aan het kleed dat ‘leven’heet.
Wat een wederom heerlijk kort verhaal van deze talentvolle schrijver (Dolf Peters?). Vol met humor, onverwachte omstandigheden, waarschijnlijk deels realiteit, deels des schrijver,s fantasie. Leuke wetenswaardigheden voor de wat jongere biker/motorrijder, denk zelf in tegenstelling tot de wat langer rijdende 2 wielen genieters, uit lang(er) vervlogen tijden toen Murphy,s Law nog regelmatig van zich liet vernemen…. Herken in deze korte verhalen ook anecdotes uit lang vervlogen tijden. Rij nu zo,n 47 jaar. Lees deze stories steeds weer met veel plezier. Waarvoor dank !
Dag Fred. Bedankt. Dan hebben we dezelfde wegen bereden. Geen ‘mobiliteitsgarantie en GPS’ maar gewoon aankloten. Ik ben nooit veel verder dan dat niveau gekomen trouwens 🙂 Laten we lekker door gaan met rijden genieten en ons verbazen
Dank je voor jouw leuke reactie terug Dolf !
En ga vooral door met het schrijven van jouw o zo leuke, interessante en humoristische artikelen. Een genot !!
Een voorbeeldje over hoe simpel destijds een mankement(je) werd opgelost:
Reed met mijn vrouw 42 jaar geleden met de HDCN tijdens een Superrally in Nice door Bordeaux op m,n 1947 H-D Knucklehead Chopper Plotsklaps begon m,n bike op 1 cilinder te lopen… Na onderzoekje (bougiekappen/vonk?), bleek dat de contactpuntjes niet genoeg meer openden doordat het harde lipje op het bewegende contactpunt over de rotor van de ontsteking dat zorgt voor voldoende “gap” voor de vonken was afgesleten. Kapje ontsteking er af, schroevendraaiertje erbij gehaald, contactpuntjes weer zodanig afgesteld dat ze openden en op twee pitten kachelen maar weer. KISS. Keep It Simple System. Uitspraak van Clarence”Kelly”Johnson. De wereldberoemde vliegtuig ontwerper van de Lockheed,s secret Skunkworks die o.a. de Lockheed P-38 Lightning, de F-104 Starfighter, de SR-71 Blackbird, de U-2 Spyplane en andere kisten heeft ontworpen. Moet er niet aan denken om zoiets nu mee te maken met al die High tech digital gecomputeriseerde, zelfs al zelfrijdende en zichzelf parkerende bikes heden ten dage. Issie braaf !? Gaat ie mee naar de stal(ling)? Bouw en rij al zo lang H-D,s uit de jaren 40 t/m mid 70. Ze laten me dus nooit in de steek. Betrouwbaar als een VW Kever/Opel Kadett,simpel,oerdegelijk en een waar genot om ermee ineen te smelten. Gewoon lekker rijden. De bedoeling is dat het een lust blijft en geen last wordt. En zo,n H-D Limewire Electric Razor design without sound ? NO WAY ! Rest my case Dolf. Bikers don,t grow old, they just mature…. Met vriendelijke groet, Alfredo. AKA as Fred Chopper.
Als voor de eerste keer een oude Belgische politiemotor wordt opgeknapt en die dan mooi gespoten wordt met een verfsoort die niet tegen benzine kan, krijg je bijna hetzelfde effect. Je leert dan wel snel je carburateur reinigen en een filter in je benzineleiding te zetten.
We hebben zo allemaal onze leermomenten gehad 🙂
Heerlijk stukje weer!!
Lang verhaal kort; tank-coating en ethanol zijn geen vrinden..
En niet elke ontmoeting in de avond wordt een romantische ontmoeting 🙂