Mercedes-Benz 280 SEL met slechts twee opties… het bestaat: Kale kak

Auto Motor Klassiek » Artikelen » Mercedes-Benz 280 SEL met slechts twee opties… het bestaat: Kale kak
Er classics inkoop (copy)

Als benzinejunks hebben we zo onze eigen levensvragen. Bijvoorbeeld: hoe moeten we ons verplaatsen in de man of vrouw die in de herfst van 1976 een nagenoeg optieloze Mercedes-Benz 280 SEL bestelde? Iemand die wellicht zelfs de benzine-inspuiting zonde van het geld vond, maar dit voedingscircuit moest slikken vanwege de onlosmakelijke combinatie met de lange wielbasis. Kaler dan deze W116 in Kaledoniengrün wordt het haast niet. 

Tekst & fotografie: Aart van der Haagen

Bij een representatiewagen, zeker een S-Klasse in de lange uitvoering, verwacht je toch op zijn minst metallic lak. Helaas, niet aangevinkt. Het zachte Kaledoniengrün, typerend voor de frivoliteit van de jaren zeventig, doet bijna de wenkbrauwen fronsen op zo’n deftige koets. Veel vaker gebeurde het dat klanten zich niet lieten verleiden tot het aanschaffen van lichtmetalen ‘kroonkurkwielen’ en de meerwaarde van getint glas zag menigeen ook niet in. Gelukkig was Mercedes-Benz niet te beroerd om willekeurig welke W116 in standaarduitvoering rijkelijk te tooien met chroomdecoratie, want klasse moet natuurlijk wel klasse ademen. Zo ook in de salon, waar bovendien een strook zebranohout een zeker gevoel van weelde opwekt. Lederen bekleding? Een leek zou het kunnen denken, maar nee, hier bepaalt ordinair MB-Tex de ambiance. 

Blinkend wit

Welke extra’s werden door de eerste eigenaar dan straal genegeerd? Een hele waslijst. Teveel om op te noemen, maar laten we een greep doen, naast de al genoemde zaken. Een schuifdak, automaat, toerenteller, cruise control, elektrische raambediening, centrale vergrendeling, airco, hoofdsteunen achter, verwarmbare voorstoelen en/of achterbank; de regels op de orderbon bleven blinkend wit achter. Stuurbekrachtiging, een in hoogte verstelbare chauffeursstoel en hoofdkussens voorin kreeg dan weer wel elke W116 van huis uit mee. De totaal lege middenconsole met alleen een draaischakelaar en vier schuifjes voor het kachelventilatiesysteem biedt een welhaast onwerkelijke aanblik. Ineens valt het oog op het typeplaatje ‘280 SEL’. Hoort dat daar echt? We raken in vertwijfeling, want we kunnen ons niet heugen het ooit eerder gezien te hebben. Ach natuurlijk, het betreft hier het afdekplaatje van het gat waar bij nagenoeg alle andere S-Klasses van deze lichting een radio zit. 

Stiekem toch

Vergeef het ons, maar deze Mercedes-Benz 280 SEL wekt een bepaalde obsessie op. We moeten en zullen weten of er zich niet toch ergens, heel stiekem, enkele tegen meerprijs gemonteerde opties schuilhouden. Aanbieder Albert Venema (Venema Classic Cars) denkt van niet en aanvankelijk gaan we daarin mee, totdat we tussen de voorstoelen op een middenarmsteun stuiten. Trouwens, hoe zit dat met die rechter buitenspiegel? Welnu, Google voor de aardigheid eens W116’s en je vindt zelfs fabrieksfoto’s van de lange uitvoering die een asymmetrische koets tonen. De teller blijft overigens bij deze twee items steken, want Mercedes-Benz was nou ook weer niet zo zuinig dat het de kopers een analoog klokje en een afsluitbaar handschoenenkastje onthield. Trekken we de zonnekleppen voor een moment naar beneden, dan ontwaren we alleen rechts een make-upspiegeltje; onverlicht. Het lijkt allemaal povertjes, maar snuif even de sfeer op en je de conclusie dat deze voorname automobiel eigenlijk helemaal geen extra’s nodig heeft om het ware gevoel van Sonderklasse op te wekken. 

Lees het complete verhaal met alle foto’s in het oktobernummer van Auto Motor Klassiek. Dat ligt nu in de winkel. 

REGISTREER GRATIS EN WE STUREN U ELKE DAG ONZE NIEUWSBRIEF MET DAARIN DE LAATSTE VERHALEN OVER KLASSIEKE AUTO'S EN MOTOREN

Selecteer eventueel andere nieuwsbrieven

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

Mercedes-benz 280 sel met slechts twee opties… het bestaat: kale kak
Als het artikel bevalt, deel het dan ook even…

11 reacties

  1. Geen radio, maar wel een antenne linksachter.
    In ongeveer de periode van deze MB, reed ik met een W123 in dezelfde kleurencombinatie. Gelukkig wel met centrale deurvergrendeling en rechter buitenspiegel, plus een radio met CR. Wat een luxe hè. Topauto’s.

  2. De vader van een klasgenoot had zo’n Mercedes-Benz 280S aubergine metallic bruin
    uit 1975(dit speelt zich af in ‘77)hij zei, Max we gaan FF stukje rijden op de H Costerstraat bij de Haagse mark, nou hij drukte het gas in, ik wist niet wat ik mee maakte, wat een bak, power en dan die ster voorop de motorkap.Nu 47 jr. later weet ik nog precies hoe dit ritje was!!
    Groet Max B. MB

  3. Prachtig verhaal dit, misschien waren de centjes ineens op? En van buiten zie je niet dat hij van binnen kaal is, dus de buurvrouw was sowieso onder de indruk.
    Mercedes opties zijn soms raar btw, zo heeft de koper van mijn w123 300tdt uit ‘82 tegen extra kosten aangevinkt dat hij géén gordels achterin wilde…

  4. Echte luxe is in feite onzichtbaar: rijcomfort, ruimte, sfeer, stilte. De rest zijn gadgets, die inderdaad kapot gaan. Zelfs een Rolls Royce Silver Cloud III anno 1965 had standaard manuele raamslingers.

  5. Deze bleven heel lang bijna on-kapot. Mooie wieldoppen, die horen er gewoon bij, en de MB Tex is
    imho zo veel makkelijker in onderhoud. Finally , a real Mercedes “corolla”, no options. Ik durf er bijna om te wedden dat deze auto wel een”Limited slip diff” heeft. Dat is nl iets dat vaak aangetikt werd toen ik nog in de Car bizz werkte. Ik had dat zelf nl ook. Mijn E28, no options except a LSD.
    Groeten aan allen die dit lezen vanuit een behoorlijk warm YVR,
    Bas.

    • Feitelijk heel simpel, wat er niet op zit kan ook niet kapot. Mijn Ford Granada is een L uitvoering, daar zit ook bijna geen enkele luxe optie in. En dat maakt het juist leuk vind ik. Je bent echt puur met rijden bezig ipv met de opties. Zo’n mooie S staat nog wel op de verlanglijst overigens, en dan ook graag in zo’n typische jaren 70 Derrick kleur.

    • Geweldig dit! Gewoon een lange S voor mensen die zowel voor- als achterin hun benen willen strekken…. trouwens, hoofdsteunen achterin waren midden jaren 70 zeker geen gemeengoed en je zag ze toen alleen in de Bimmer E3, MB W114/5, W108 en W116… later kwamen daar de CX-en, Quattroportes en veel Japanners bij. Die kleur, erg Duits want een gemiddelde Nederlander zou veel liever eentje in een veel anoniemere kleur aanschaffen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Maximale bestandsgrootte van upload: 8 MB. Je kunt uploaden: afbeelding. Links naar YouTube, Facebook, Twitter en andere diensten die in de reactietekst worden ingevoegd, worden automatisch ingesloten. Bestanden hier neerzetten