Kawasaki 90 G1L

Bij het horen van de naam Kawasaki denkt iedereen aan snelheid en dynamiek. De 500 cc driecilinder tweetakten van het merk zijn legendarisch geworden. De zescilinder 1300’s van het merk zijn ook van die historische punten in de motorfietshistorie. Maar toch is ook Kawasaki begonnen met de productie van motorfietsen als degelijke vervoersmiddelen. De M10 uit de zestiger jaren was zo’n vervoermiddel. De wat recenter 90 G1L was dat ook. In 1970 is daar in elk geval één exemplaar van verkocht. En dat rijdt nog. Sterker: nu is er iemand die zo’n machientje gebruikt voor woonwerk verkeer.

Een Kawasaki 90 G1L dus

Alex Janssen koopt schuurvondsten met of zonder kenteken. De kleine Kawasaki was zo’n schuurvondst. En Alex vond hem veel te leuk en mooi om weg te doen. En hoe bekend zo’n 90 G1L is? “NOT!” Het fietsje is niet of nauwelijks te vinden in de publicaties. Zelfs niet in onze oude collectie jaargangen van het Weekblad Motor zaliger. Dit exemplaar kwam medio 1970 op kenteken. De eerste overschrijving was die op naam van Alex: in 2018.

Wat we wel vonden is dat deze Kawasaki 88 cc groot is en een compressie van 6,7:1 heeft. Toen hij nieuw was moet hij 8 pk bij 7.000 tpm hebben geleverd. Hij heeft een vierversnellingsbak en is in elk geval nog snel genoeg om in het dijken en uiterwaardenlandschap in de buurt van Doorenburg rustig met het schaarse verkeer mee te zwemmen. En of deze dappere scharrelaar nu enorm veel patina heeft of dat hij direct gerestaureerd moet worden? Daar zullen de meningen over verdeeld zijn. Maar Alex vindt het prima zo. Maar het voor die tijd kenmerkende plastic lipje aan het achterspatbord? Iets dat we ook op de kleine Honda’s van die tijd vonden? Het onderdeel dat ‘altijd mankeert en niet meer te krijgen’ is? Dat zit er nog gewoon op.

Nederland is op motorfietsgebied altijd het land geweest van ‘Een zware is je ware’

Maar toch: lichte motorfietsen uit de jaren zestig en zeventig beginnen langzamerhand de interesse van liefhebbers te krijgen. Maar ze zijn niet dik gezaaid. In hun goedkoopste periode waren ze – onder het motto “een geel plaatje er op en gaan!’ alleen nog geliefd bij jeugdige brommerrijders. Als je er al eentje vindt, dan bof je. Ook prijstechnisch.

De lichtgewichten zijn nog steeds niet duur

Want er zijn nog steeds exemplaren te vinden voor het befaamde ‘weinig’. Doorgaans komen de problemen pas bij het zoeken naar onderdelen. Want als de site van CMSNL geen antwoorden geeft, dan wordt het heel moeilijk. Dat geldt in elk geval voor weinig verkochte exoten zoals deze kleine Kawasaki. Voor iets als een 90 cc Honda liggen de zaken wat beter. Het is dus echt een tip om alleen zo compleet mogelijk, of alles wat los en vast zit te kopen. Misschien word je dan ooit rijk aan het doorverkopen van uiterst schaarse onderdelen. Misschien…

De prijzen van heel mooie exemplaren uit deze range zijn al best stevig als we praten over motoren zoals Zündapps K100. En onlangs werd er een tot nieuwstaat gerestaureerde Honda C90S aan geboden voor €3.500. En dat is geen kattenwater.