Op 9 maart 1964 rolden- na een relatief korte ontwikkelingsperiode- de allereerste exemplaren van de levende legende van de band. Het was de voorbode van een verkoopsucces dat met goud werd omrand. We beschrijven de bouwjaren 1964-1966, feitelijk gezien de eerste serie van de eerste Mustang generatie. The Unexpected werd een gouden greep voor Ford, en verloor zijn jeugdige imago nooit.
Want ook daar was de ontwikkeling van de Mustang voor bedoeld: om een breed en jong publiek aan te spreken. Het uiterlijk van de Mustang -met zijn lange neus en korte achtersteven- was revolutionair. De Pony-Car werd geboren. Die betiteling is ook onverkort van toepassing op de wijze waarop de Ford werd ontwikkeld. Nadat men aanvankelijk een futuristisch ogende tweezitter in gedachten had, besloot Ford-baas Lee Iacocca het roer om te gooien. Het gevolg loog er niet om: Detroit slaagde erin op slimme en kostenefficiënte wijze een -wat al snel zou blijken- legendarische auto aan de wereld te schenken. De zelfdragende carrosserie van de Ford Mustang werd geplaatst op een onderstel met een onafhankelijke vering met schroefveren vóór en een starre as met in lengte geplaatste dwarsveren. Die onderdelen kwamen van andere Ford-modellen. Dat gold ook voor het chassis en de aandrijflijnen. De Falcon en Fairlane werden de hofleverancier voor de Mustang. Dat resulteerde in een besparing van kosten en tijd. De wijze van produceren kwam overeen met -bijvoorbeeld- die van de Falcon waardoor er geen volledig nieuw productieproces ontwikkeld hoefde te worden.
Special editions
De eerste Ford Mustang rolde op 9 maart 1964 van de band, en was onderdeel van een bijzondere serie. Deze bestond uit “Special editions” want de debutanten waren witte roadsters met roodlederen interieurs. Ze vormden onderdeel van een indrukwekkende marketingcampagne. De wereld maakte kennis met de Mustang via televisie en gedrukte media. Op 17 april 1964 beleefde de Mustang zijn officiële vuurdoop in New York. Het was- ondersteund door het voortrazende marketingbombardement- de start van een serieus verkoopsucces. Na anderhalf jaar overschreed Ford de grens van een miljoen verkochte Mustangs. And that too was unexpected.
Modeljaar 1964-and-a-half
De Mustang-debutanten, behorend tot modeljaar 1964½, waren leverbaar in meerdere model- en motorvarianten. De klant had de mogelijkheid om vanaf een prijs van $2.368,– de hardtop variant te kopen. De eigenaar had dan een onvervalste basisversie in handen met een 2.8 zes cilinder in lijn Thriftpower blok met enkelvoudige carburateur, dat zijn weg ook al vond naar de Falcon. De eerste Mustang kon verder ook worden uitgerust met een 4.3 liter Windsor V-8 blok, dat goed was voor een vermogen van 166 PK en een koppel van 350 Nm bij een toerental van 2.200 toeren per minuut.
Vroege aanpassingen
De Amerikaanse gewoonte indachtig vonden al kort na het debuut de eerste aanpassingen plaats. Naast het toevoegen van de Fastback 2+2 variant voor het in augustus 1964 aangekondigde modeljaar 1965 -werden er ook aanpassingen aan het visitekaartje van de Ford Mustang gedaan: de grille wijzigde. Het embleem werd nu “gedragen” door vier chromen strips. Belangrijker was het verscheiden van het 2.8 blok. Een 3.273 cc metende krachtbron vond vanaf nu zijn weg in de meest elementaire Mustang. De basis Fastback- de nieuwe modelvariant- werd er ook mee uitgerust. Verder zette men een streep door het 4.3 blok. Dat werd in de loop van 1964 al opgewaardeerd naar het 4.7 V8 Windsor blok, bij kenners beter bekend als het 289cu blok. Deze krachtbron kreeg tevens meerdere vermogensvarianten, variërend van 203 tot en met 275 PK. De laatste variant staat ook bekend als Windsor HiPo (High Performance) en vond zijn weg ook al in de Fairlane. In de lagere vermogensschalen werd het blok voorzien van een tweevoudige carburateur. De sterkste krachtbronnen kregen een viervoudige carburateur.
Meer wijzigingen
Een andere technische aanpassing van het toepassen van een dynamo in plaats van een elektrische generator. Een in meerdere kleuren verkrijgbare vloerpook vond ook zijn weg naar de Mustang, die vanaf modeljaar 1965 tevens standaard werd voorzien van een AM-radio. Voor het modeljaar 1966 werden dashboard (de bandsnelheidsmeter werd vervangen door ronde klokken) en veiligheidsvoorzieningen aangepast. Daarnaast kon de 4.7 V8 in 228 PK variant worden uitgerust met de Ford “cruise-o-matic”, een nieuwe drietrapsautomaat. De van honingraat naar gleufconstructie gewijzigde grille raakte zijn vier chromen strips kwijt Het kwartpaneel achter de deur kreeg wel extra chroom. De 1966 modelvariant werd 607.568 keer verkocht, voordat de licht gewijzigde modeljaar 67-versie het levenslicht zag. En de inmiddels springlevende Mustang-mythe vrolijk voortzette.
Binnenkort in AMK
Omdat de Ford Mustang hoe dan ook een icoon is binnen de autogeschiedenis, staan wij natuurlijk uitgebreid stil bij de illustere Pony Car. Onlangs maakten wij een reportage met een prachtig exemplaar uit de tweede serie van generatie 1. En dat is een prachtige Mustang uit 1967. Over een paar maanden leest u alles over ons fotomodel, én over de geschiedenis van de drie series die tot generatie één behoorden.
Eeuwige schone. Helaas kwalitatief slecht , kostte destijds ook geen drol!
GM was duurder en beter.