Cynische mensen zullen zeggen dat het ijskoude, messcherpe marketing is. Wat meer onbevangen geesten zullen het leuk vinden.
Ducati had eind zestiger, begin zeventiger jaren Amerikaans succes met de 250, 350 en later de 450 cc Scramblers. Een soort milde off roads waarmee Amerikanen over de vlaktes daverden.
Ducati was niet de enige die dapper mee verdiende aan die tak van sport. De Britten en de Japanners zagen het onverharde deel van de USA ook als verdienmodel.
De nieuwe Scramblers hebben natuurlijk weinig raakvlak met waar wij het 
meeste schik aan hebben. Maar als je eens even zou wegdromen, dan zouden de nieuwe Scramblers er ongeveer net zo hebben uitgezien als wanneer de productie van zijn voorvaderen in de seventies niet zou zijn gestopt.
Vanuit die optiek zijn het dus tijdmachines waarvan de geloofwaardigheid is gebaseerd op historische gronden.
En of ze over vijftig jaar net zo veel waard zijn als de Oer Scramblers van toen?
Wordt vervolgd
