Tweetakt vs viertakt: Yamaha
In de jaren zeventig heerste er een jihad tussen viertakt- en tweetaktrijders. Kijk maar in het eerste album van het Joe Bar Team. Dan hebben we het niet over vertederende scharreldieren zoals de toen al gedateerde Jawa’s, maar over Japanse tweetakten. Motorfietsen zoals muziekinstrumentenfabrikant Yamaha – denk aan de gekruiste stemvorken in het logo – maakte bij voorbeeld. Nadat Yamaha het tweetakttruukje had geleerd door eerst heel goed naar DKW’s RT 125 cc en de Adler 250 gekeken te hebben kwam het merk met met cilinders met vijf spoelpoorten en aparte olie injectie.
Yamaha tweetakten: meer vermogen
Het eerste zorgde voor meer (want twee spoelpoorsten extra) vermogen en thermisch gezonder lopende motorblokken. Het Autolube oliesysteem maakte een einde aan het zelf mengen van olie en benzine en het tanken van twijfelachtige mengsmering uit de pomp. Yamaha’s technologie zorgde voor snelle, betrouwbare tweetaktmotoren. En al die machines waren een eerbetoon aan de wereldkampioenschappen die Phil Read op Yamaha’s scoorde. De Yamaha RD350, en een 350 cc machine was toen nog een middelzware machine, staat voor de toppen van Yamaha’s kunnen op het gebied van lucht gekoelde tweetakten en een hoogwaardige afwerking. In hun tijd zullen er best kopers zijn geweest die de toeristische kwaliteiten en het soepele motor karakter van de RD350’s waardeerden.
Geen kleine jongens
De Yamaha’s waren zeker geen iele machines maar een RD350 had meer racegenen dan menige moderne sportieve motor, de letters ‘RD’ betekenden immers ‘Race Developed’ Het frame was in uitvoering alleen al nagenoeg gelijk aan de TZ250-350 productieracers, alleen de balhoofdshoek scheelde twee graden. Het 347 cc blok leverde – met Yamaha’s ‘Torque Induction’ – 39 pk. Tot een paar jaar daarvoor was de nu onbetaalbare BMW R69S met 42 pk uit 590 cc nog de snelste productiemotorfiets ter wereld. Die werd opgegeven voor 170 km/u. Voor de Yamaha RD350 werd dezelfde topsnelheid op gegeven. En waarom er meer Yamaha RD’s dan BMW R69Ssen sneuvelden? Dat is omdat de meeste RD350 piloten dachten directe familie van de befaamde wereldkampioen Phil Read te zijn.
The Giant Killer
Zijn bijnaam “Giant Killer” kreeg de RD niet voor niets. Als de zweep er over heen ging huilde de tweetakt twin als als een motorzaag met serieus liefdesverdriet. De eigenaars die helemaal voor ‘de Dood of de gladiolen ‘ gingen, monteerden kuipen, clip ons of de befaamde ‘hangorenstuurtjes’ en expansie uitlaten van intussen legendarische merken als Ack Bant, Bullet, Reimo of Gianelli. Die uitlaten waren het definitieve eind voor het prettig brede toerengebied waar in een RD presteerde, maar ze leverden een aanzienlijke vermogenswinst op. Qua snelheid zorgden ze ook vaak voor het definitieve eind van de taaie RD 350 motorblokken. De expansie uitlaten (vaak in combinatie met aangepaste luchtfiltering) vroegen een nadrukkelijk andere sproeier bezetting van de carburateurs. Dat werd in alle haast nog wel eens vergeten en resulteerde doorgaans in brandgaten in de zuigerkoppen.
De onderdelenvoorziening van de Yamaha RD350
De onderdelen voorziening voor Yamaha RD350 is redelijk. Maar NOS (New Old Stock) wordt schaars en heeft zijn prijs. Het Nederlandse CMSNL,com is een mondiaal opererende onderdelenleverancier. Knal naar Potz heeft ook nogal wat technische delen. Maar koop in elk geval een zo origineel en compleet mogelijk exemplaar. Denk voor een net exemplaar aan bedragen tussen de € 2.400-3.500. de prijstrend is stijgend. Toppers kunnen vraagprijzen van 5 mille hebben.
Yamaha RD350: Tweecilinder tweetakt, 347 cc, compressie 6,2/6,6:1, carburatie 2, Mikuni VM28 SC, zes versnellingen, 39 pk@7,500 tpm. Topsnelheid: meer dan 160 km/u
zoals altijd kruipt het bloed waar het niet gaan kan, dertig jaar geleden een rd aangeschaft die mij in onderhoud al net zoveel koste per jaar als de aanschafprijs. onderdelen waren nog gewoon op de plank bij de dealer of anders zo besteld. vandaag de dag hebben we gelukkig een heleboel goed nagebouwde onderdelen op internet bestelbaar maar niet altijd even goed passend of ;tis het net niet.
urenlang google afstruinen heeft al aardig wat originele slijttage en zeldzame onderdelen opgeleverd maar de prijs die je er dan voor betaald is zekers niet meer die van yamaha’s prijslijst uit 1975.
alleen al voor een tank betaal je in euro’s al de prijs van een nieuwe motor met extra’s in die tijd.
maar als je vandaag de dag een rd350 rijdt is het niet meer als toen voor transport maar voor de hobby. en hobby’s kosten nu eenmaal geld
Als je de weg weet is de onderdelen voorziening zondermeer uitstekend te noemen. Nagenoeg alle delen zijn goed verkrijgbaar, zeker de slijtagedelen. En de lol die ik er mee heb staat 1 op 1 met de lol die ik in m’n jonge jaren op zo’n ding had.
Sleutelvriendelijk, betaalbaar en een goede investering waar je bovendien ook nog de buurt mee onveilig kan maken.
En dan heb ik ‘t vooral over de lc’s; de 4lo en de 31K voor de kenners.
De ultieme Japanse tweetakt van de jaren zeventig was natuurlijk de “Waterbuffel” Suzuki GT750. Deze watergekoelde driecilinder met vier uitlaten was ook akelig snel en gewillig, zolang je niet aan de balanspijpen ging morrelen. Want dan werd de vermogensband wel héél smal en scherp. Het was daarnaast een pracht van een fiets om te zien. Toen de grote tweetakten uit de mode raakten kocht je ze voor een appel en een ei, nu zijn er weer genoeg liefhebbers voor te vinden.
Maar als het gaat stormen is het wel handig om te melden dat je je ramen dicht moet doen. En er zijn nu eenmaal mensen met meer geld dan passie. Of misschien hebben ze toch allebei. En die betalen wat ze willen hebben. Ikzelf heb weinig geld. Maar wel schik. En als je de markt een beetje kent, dan kun je de inschatting maken wat leuk en betaalbaar is. Omdat er heel veel leuks te koop blijft wat niet hemelhoog gaat qua prijzen. En als je aanschaf dan over vijf jaar dubbel zoveel waard is geworden? Dat geeft alleen maar plussen toch?. Dus ik heb nog wel geloof in de toekomst 🙂
Als men altijd blijft schrijven dat het gewild en prijs stijgend is dan zet je volgens mij zelf die trend in dat het ook wellicht zo gaat gebeuren. Hierdoor moedig je naar mijn mening deze trend aan en word uiteindelijk onze hobby onbetaalbaar. Met resultaat de mensen gaan afhaken en dan ook stoppen met de info te lezen, bladen te kopen en naar beurzen te gaan want het is toch niet meer te betalen. Zo hebben ze de huizen markt ook kapot gemaakt.