Van 28 september tot en met 2 oktober werd de 21-e editie van de Duitse Creme21 Youngtimer Rallye gehouden. Het evenement startte in 2002 met 41 deelnemende equipes. Vandaag de dag zijn er wachtlijsten, en is de kans dat je wordt uitgeloot groter dan dat je deelneemt. In Duitsland is het event immens populair, en dit jaar stelde de organisatoren het maximum aantal equipes op 210. Sicco Dijkstra van Dijkstra Classic Cars and Youngtimers nodigde ons uit om de Duitse rally met een knipoog te rijden. Wij debuteerden in de Creme21. Deze maakte veel indruk. Daarom doen wij u de komende tijd in meerdere bedrijven verslag van het cult event. Vandaag deel 1: de aanloop en de gekozen auto.
De verrassing is groot als Sicco mij op 22 augustus een appje stuurt. Of ik zin heb om samen met fotograaf Spijker de Creme21 Youngtimer Rallye te rijden. Ik ben beduusd vanwege het aanbod, dit is één van de dromen die ik op automobiel vlak heb. En Sicco biedt ons een reuzenkans om erbij te zijn, de droom waar te maken. Er moet alleen thuis het nodige georganiseerd worden, en dat geldt ook voor de werkzaamheden binnen mijn andere professie. Maar we gaan, dat staat vast. Sicco biedt ons de keuze uit een viertal auto’s uit de collectie: een Corvette C3, een Corvette C5, een Porsche 944 S2 én……de in Alpinweiss gespoten VW Golf Cabriolet 1.6 in Quartett uitvoering uit 1987.
Mijn keuze staat onmiddellijk vast. Het najaar lonkt. Sicco vertelt dat de welkomstdag en de start van de rally op de Nürburgring plaatsvinden. En dan weet ik al zeker in welke richting de rally zich gaat bewegen. Ook al is de route mij op dat moment nog niet bekend. Eerst stel ik Bart de keuze van de auto voor, hij zegt onmiddellijk ja wanneer ik de Golf noem. Bart is van oudsher een cabriorijder. Bovendien lonkt het vooruitzicht van open en wendbaar toeren onder een mooie najaarszon. En ik weet zoals gezegd zeker waar wij dat gaan doen. Ik app Bart, en meld hem dat de route waarschijnlijk via de Eifel, de Hunsrück en Saarland naar het Zwarte Woud leidt. Wanneer ik een week later de bevestigingsbrief van de organisatie krijg, blijkt het voorgevoel helemaal uit te komen. En ik ben daar ongelooflijk blij mee. Alles valt op zijn plek.
De autokeuze valt dus op de Golf. De Golf Cabriolet is een directe afgeleide van de eerste Golf generatie, ook al stamt ons exemplaar uit 1987. De Golf II werd nooit als fabriekscabrio gebouwd, sterker: de eerste Golf Cabriolet liep liefst veertien jaar in Osnabrück van de band. Hij is nog steeds één van de best verkochte cabrio’s aller tijden. De Quartett uitvoering is smakelijk, met onder meer tweekleurig lichtmetaal, spatbord verbreders (door de laatste eigenaar opnieuw bevestigd met RVS-schroeven!), warmte werend glas en een mooie afwerking. Deze en andere eigenschappen maken de appetijtelijke en echt uitstekend onderhouden Golf Cabriolet nog aantrekkelijker. En bovendien krijgt de cabrio nog een grondige beurt bij VAG specialist Terpstra, op een steenworp afstand van Dijkstra Classic Cars & Youngtimers.
Bart en ik koesteren beiden op onze eigen manier veel herinneringen aan de eerste generatie van de Golf. Bart reed zelf jarenlang zijn dienstreizen met een Golf C Diesel, de auto die mijn ouders ook vijf jaar hadden. Ik bewaar bovendien veel andere herinneringen aan de eerste Golfgeneratie. De Cabriolet gaat een nieuw hoofdstuk toevoegen. En een mooi detail vooraf: in de welkomstbrief staat dat wij equipenummer 35 krijgen. En dat is exact de leeftijd van de witte cabrio.
Ondanks het aantrekkelijke vooruitzicht staat onze deelname op losse schroeven, en die schroeven draai ik zelf los. Want Sicco belt mij op maandag. Hij vertelt dat hij en zijn vrouw Wilhelmina onverwacht niet afreizen naar Duitsland. Ik heb moeite met het idee dat zij er niet bij zijn, en wij wél gaan genieten. En bovendien zijn wij ook nog door hen uitgenodigd. Maar Sicco staat erop dat wij gaan rijden. En later op de dag geeft Sicco nog een keer aan dat hij heel graag wil dat wij de rally gaan rijden, en dat hij daarin ook door zijn familie wordt gesteund. Uiteindelijk besluit ik dat wij als equipe 35 naar Duitsland afreizen, maar een gemakkelijke beslissing is dat bepaald niet.
De aarzeling verdwijnt voorzichtig naar de achtergrond. En op de dag voor ons vertrek staat de witte Golf klaar. Ik praat nog een tijdje met Jente, de schoonzoon van Sicco. Ik lever de sleutels van de V50 in, en neem die van de Golf in ontvangst. Even later rijd ik vanuit Sexbierum naar thuisbasis Leeuwarden. Alles voelt vertrouwd, deze auto ken ik in de basis op mijn duimpje. De standaard sportstoelen omklemmen mij stevig, het weggedrag van de fraaie Golf is allround. Ik voel mij nu al thuis in de auto, die zich relaxt laat rijden. En dat is ook de bedoeling voor de rit naar Nurbürg, als het ware rijden we de Golf dan opnieuw in, want de afgelopen periode draaide de VW heel weinig kilometers.
Maar ik merk het direct. Hij rijdt als een Golf, hij voelt als een Golf, maar dan een stukje zwaarder. Dat is logisch, de Cabriolet legt vanwege de verstevigde carrosserie meer gewicht in de schaal dan een reguliere Golf 1. Deze auto, met de 1595 cc 75 DIN-pk motor aan boord, wordt ons betrouwbare kompas in Duitsland. Bovendien kreeg hij een grondige technische onderhoudsbeurt bij Hessel Terpstra. De Golf laat ook daardoor geen enkele ruimte voor technisch ongemak. De avond valt in, de volgende ochtend zal de wekker om 3.15 uur gaan. Ik spreek af om Bart om half zes in Oosterstreek op te pikken. De reden van het vroege uur: wij moeten ons nog voor de middag melden in Nürburg. En dat gaan wij doen. U leest in deel 2 alles over de rit naar Nürburg, de welkomst dag bij het circuit, en de officiële rallystart op de Ring. En de belevenissen tijdens de rijdagen leest u in deel 3.
Met heel veel dank aan Sicco en Wilhelmina Dijkstra
Een heel leuk begin van een waarschijnlijk nog leukere rallybeleving. Kijk uit naar de volgende uitgave.