BMW 323i, een wedergeboorte 

Koos Veerman droomde ervan: een BMW 323i, net zoals de zilvergrijze E21 die zijn vader vroeger reed. Het beeld van die auto staat in zijn geheugen gegrift, en toen hij een exemplaar uit 1978 op de kop kon tikken, greep hij die kans. De auto leek op het eerste gezicht netjes: originele uitstraling, luxe opties, en zelfs een map met facturen erbij. Maar toen hij ermee op pad ging, bleek dat de droom al snel een nachtmerrie werd.  

Onderweg naar Friesland begon de problemenregen: de motor verslond olie alsof het benzine was. “Elke twee uur moest ik bijvullen”, vertelt Koos. Eenmaal thuis viel het chassis bijna van de krik. Toch besloot hij om niet op te geven. Dit was een auto met emotionele waarde. “Deze BMW mocht niet in dozen eindigen”, was zijn overtuiging.  

Geen ervaring, wel doorzettingsvermogen  

Koos had nog nooit een auto gerestaureerd en wist weinig van klassieke BMW’s. Toch stortte hij zich vol overgave op de klus. Met hulp van vrienden, veel vallen en telkens weer opstaan begon hij aan de restauratie. De motor, volledig afgeschreven, werd uitgebouwd. Koos keek af bij vrienden, las handboeken en leerde door te doen. Zijn aanpak? Stapsgewijs en kritisch. “Als zij het kunnen, kan ik het ook”, dacht hij.  

Roestige plekken werden blootgelegd, dikke plamuurlagen verdwenen, en donorauto’s werden gestript voor originele onderdelen. “Soms was ik in staat om alles in de brand te steken”, bekent Koos lachend. Maar steeds vond hij een oplossing, vaak door overleg met sleutelvrienden of het combineren van gebruikte en nieuwe onderdelen.  

De BMW 323i: bijna origineel, maar beter  

Koos hield vast aan de originele look van de BMW 323i, maar de techniek kreeg een flinke upgrade. Het Bilstein/Eibach-onderstel zorgde voor betere wegligging, en de motor werd opgeboord naar 2.7 liter, goed voor meer dan 170 pk. Originele 13-inch stalen velgen maakten plaats voor Alpina’s van 15 inch. “Die geven veel meer gevoel in bochten, en dat is belangrijk voor mij”, vertelt Koos.  

Toch bleven sommige uitdagingen groot. Aftermarket-onderdelen pasten vaak niet goed en dwongen Koos om creatief te zijn. Het dashboard werd vervangen door een scheurvrij exemplaar, en oude bekleding werd met zorg gereinigd en opnieuw gebruikt. Kabels in de kabelboom werden draad voor draad doorgemeten, terwijl donorauto’s zelfs hun hemelbekleding moesten afstaan.  

Een BMW 323i gered van de dood  

Het proces was niet zonder frustraties. Kapotte nokkenassen, slecht passende onderdelen en onverwachte kosten brachten Koos meermaals aan de rand van opgeven. Maar hij ging door. “Ik wilde dat elke schroef en elke las perfect was, ook als het dagen duurde”, legt hij uit. Zelfs het lassen – waarvan de sporen onzichtbaar moesten blijven – kostte uren werk.  

Uiteindelijk kwam de beloning: een BMW 323i die volgens Koos beter is dan ooit. “Hij ziet eruit zoals in 1978, maar rijdt veel beter”, zegt hij trots. De auto is strak gelast, professioneel gespoten en opgebouwd met een mix van originele en gemodificeerde onderdelen. “Ik ben een purist, maar veiligheid en rijplezier gaan voor”, geeft hij toe.  

De beloning: stuurplezier  

Inmiddels geniet Koos volop van zijn gerestaureerde BMW. Met vrienden maakt hij ritten door de Eifel en de Alpen. Hier laat de BMW zien wat hij waard is: strakke wegligging, krachtige acceleratie, en een rijbeleving die volgens Koos niet te evenaren is. “Je voelt alles: de weg, de wind, en het geluid van de motor. Dit is rijden zoals het bedoeld is”, vertelt hij enthousiast.  

Wat maakt het af? “Het is de perfecte balans tussen nostalgie en prestaties. Deze auto leeft echt. Het voelt alsof je één wordt met de machine”, besluit hij.  

Meer weten over Koos’ avontuur met zijn BMW 323i? Het complete verhaal, inclusief veel foto’s, lees je in het decembernummer van Auto Motor Klassiek, nu verkrijgbaar in de kiosk!