Onze reis begint bij de autotentoonstelling in Turijn in 1972, waar Alfa Romeo de nieuwe Alfasud introduceerde. Deze auto, geproduceerd in een gloednieuwe fabriek nabij Napels, baarde toen al jaren opzien. Volgens Alfa Romeo: “De Alfasud, geboren in de modernste fabriek ter wereld, vertegenwoordigt zeer hoge technische kwaliteit. Met zijn uitgesproken, moderne en functionele vormgeving en prachtige, gestroomlijnde vorm, biedt hij een unieke en slanke uitstraling aan de compacte carrosserie.”
Een sociale auto?
Ja, deze compacte Alfa zou de broodnodige werkgelegenheid brengen naar het economisch achtergestelde Zuid-Italië. Ondanks het ontbreken van het Alfa Romeo-logo, droeg de naam ‘Alfasud’ de trots van zijn Napels-productie.
Pittig autootje
Binnen korte tijd won de Alfa Romeo veel harten. Met een onderscheidend gezicht, prachtige koplampen in de matzwarte grille en een verzorgd en luxueus interieur, straalde de Alfasud charme en stijl uit. Deze aerodynamisch vormgegeven auto had een jeugdige en sportieve uitstraling. Dit exemplaar uit 1983, ondanks zijn aanvankelijke onvolkomenheden, is een roestvrije en prachtige auto gebleven. Hij is volledig origineel, altijd binnen gestald, en is nu, na 40 jaar, belastingvrij. De 1.3 boxermotor klinkt fantastisch en de SC-versie biedt nog meer luxe dan de basisversies.
De eerste rit van de Alfasud
Oorspronkelijk kwam deze onberispelijke Alfasud in Nederland met kenteken KJ-67-LG. Door verschillende omstandigheden verhuisde de auto eerst naar België en uiteindelijk naar Frankrijk. De RDW heeft al aangegeven dat het terughalen van het originele Nederlandse kenteken voor deze Alfa geen probleem zal vormen, en alle gegevens, inclusief de onderhoudshistorie, zijn beschikbaar. Stefan heeft zelfs nog een Frans klassiekerblad waarin deze Alfasud uitgebreid staat beschreven.
De Alfasud: een waar juweeltje.
Stefan, de huidige eigenaar, biedt nu deze auto aan vanwege een verandering in zijn plannen. Stefan’s eerste auto was ook een Alfasud, die hij tot het einde toe heeft gereden. Deze Alfa Romeo, aangekocht in museumstaat, heeft alle benodigde onderhoudsbeurten gehad en is klaar voor jarenlang rijplezier. Meer lof heeft deze Alfasud niet nodig!
Ben je net zo gepassioneerd over klassieke auto’s als Stefan? Dan is dit jouw kans om deel uit te maken van een exclusieve gemeenschap! Abonneer je op ons Klassieke Auto Magazine en lees maandelijks boeiende artikelen, diepgaande analyses en bekijk prachtige foto’s van klassieke auto’s zoals de Alfasud.
Goede middag,
Heb deze Sud, enkel jaren in mijn bezit gehad, in Belgie ! Heb nog spijt dat hem in 2015, van de hand heb gedaan ! Er zat toen een map bij met de volledig historiek !
Groeten,
Frank
Hallo Frank
Ze is nog beschikbaar voor u. De map waar u over spreekt is er helaas niet meer. Gelukkig is zeer royaal onderhoud gedaan, dus dat is geen probleem.
Wel heb ik de shell boekjes nog waarin de eerste eigenaar verbruik en km stand bijhield.
Grappig wel na 40 jaar te lezen.
Groeten, Stefan
Ik mag wellicht aanvullen: toen ik deze Sud kocht zei mijn zoon ‘bah bah, ouwe bak’.
Toen ik hem eens liet rijden moest ik 2 uur later de grijns van zijn gezicht trekken. Hij had gewoon kramp van het giechelen over ‘echt rijden’
Top auto zo’n Sud. Was mijn eerste nieuwe auto, een 1,5 TI Q. Geweldige wegligging en snel. Ruim 150.000 km mee gereden zonder noemenswaardige problemen of hoge onderhoudskosten (behoudens banden, maar dat lag meer aan mijzelf). Menig bekeuring gehad. Ik had in tegenstelling tot anderen geen last van roest. Ik rij nog steeds Alfa en heb o.a. een Giulia.
Die Alfa Sud’s roestten helaas al op de folder. Maar de motorloop was hemels. Zoals mijn oom over zijn Alfa Sud ooit zei: “Hij zingt als het mooiste koor”. Gelijk had hij. De latere 33 deed er niet voor onder. Hem koud op zijn staart trappen liet hem echter stuk gaan. Easy does it! Maar eenmaal warm, dan….. Heb ze vaker gereden en het was steevast genieten. Maar het blijft jammer dat ze zo enorm roestten. De 33’s waren al beter met was in de holle ruimtes als ik mij niet vergis.
Mijn vader, huisarts, kocht een Alfasud, op aanraden van mij, zijn Alfa-gevoelige zoon…De roest, In de zoute zeelucht van Zeeland, sloeg letterlijk gaten in de carosserie, waarna mijn vader em, na krap 3 jaren weer inruilde. Voor een Alfa 33….Maar wat reden ze fantastisch, die voorwiel-aandrijvers, een punt was wel dat ze moesten warmdraaien voor je wegreed. Dat werd een probleem voor de spoedboodschappen/bevallingen die hij te verrichten had. En en koude Alfa-motor was ‘t laatse wat die auto’s fijn vonden.
Pieter.v.d.Brink …
Geweldige auto ,in jaren 80/90 ook n paar gehad waarvan de donker blauwe 1.5 ti van 1979 op gas het langst, natuurlijk met gele koplampen en ATS velgen.
Die motor was echt geweldig zo mooi stil stationaire maar ook cruisen met 160 + als n naaimachinetje .
Je kon ook ongelofelijk laat remmen en dan haaks de hoek om was echt genieten..
Maar je bleef wel lassen aan z’n auto dorpels vloeren binnenschermen op gegeven moment kreeg ik modder in mijn dashboard kastje.
Toen de versnellingsbak op n hoop ging heb er afstand van genomen.
Heb nu nog één alfa overgehouden van mijn jeugd in 1986 gekocht een gt junior 1600 lusso van 1975…
Groet Pieter
Leuke auto’s absoluut en zeker ze hebben fijne motoren
Ik heb het altijd al leuke auto’s gevonden alleen ze waren zo roestgevoelig
Dit was eigenlijk geen auto voor winters gebruik
Ik heb 6 alfasud’s gehad, waarvan 5 1,5ti’s en 1 1.3sc. Heerlijke auto’s. Rij nu al 35 jaar alfa, nu een 147. Dit is ongeveer mijn 40e alfa Romeo . Ik ben dus duidelijk besmet met het alfavirus, gelukkig is het onschuldig. Richard.