Zijspan rijden is anders. Bij de motorzaak stond een combinatie die er uitzag alsof hij met volle vaart in een vrij volwassen sloot was gereden. En kijk eens aan: Dat was nog zo ook. Maar in het verhaal zit een leermoment. Zijspan rijden is een tak van dienst die net zo veel met motorrijden te maken heeft als Monsterboard en de Olympische Spelen met van baan wisselen hebben.
Zijspan rijden?
Daarom zal een beroepsmatige zijspanverkoper zijn klant altijd vooraf goed instrueren en hem op het hart drukken dat de eerste duizend kilometer de oefenkilometers zijn. Het is feitelijk zelfs van levensbelang om een training bij een van de weinige Nederlandse zijspanspecialisten te volgen. Want onvoorbereid zijspan rijden is net zo gevaarlijk als je oraal te laten verwennen door een pitbull terriër.
Eerst oefenen!
Eerst oefenen. Dan lessen. Daarna echt rijden. En dan wordt het pas gevaarlijk omdat je als nieuwbakken driewielerrijder het idee hebt de zaak aardig door te hebben. Dan gaat het mis. Want als er in die fase tussen de 1000-5000 kilometer openbare weg in het wild iets onverwachts gebeurt, dan zal de nieuwbakken zijspanrijder reageren volgens de oude krassen op zijn harde schijf. Dat is bewezen. En of je dan reageert zoals een automobilist zou doen of reageert zoals een motorrijder zou doen; dan gaat het voud.
Oefening baart kunst
Zelf heb ik om die redenen ooit een volwassen vluchtheuvel doodgereden. Maar de waarschuwing geldt voor de hele breedte van het driewieleren. Het met kroos en aangereden vissen overdekte voorbeeld van alle ellende was daar meer dan het sneue bewijs van. Want de berijder daarvan was nog niet eens aan de eerste 1000 km toegekomen.
Maar het kan mis gaan
Feitelijk was het na de eerste meters al misgegaan. De man had zijn driewieler ‘franco huis’ besteld. Ondanks alle aandringen van de verkoper om toch eerst eens te komen oefenen op het lokale industrieterrein. In Genemuiden is nog plenty ruimte. De kakelverse eigenaar had uitgelegd dat hij een ervaren motorrijder was en dat er bij zijn Groningse vastgoed een tuin hoorde die alleen al groter dan heel Genemuiden was. Ruimte genoeg om het ambacht van driewielerpiloot te leren dus.
Het starten van de driewieler ging probleemloos. Het in zijn eerste versnelling zetten ook. Daarna maakte de dappere driewieler een raketstart waarbij de berijder even vergat wat hij moest doen. De combinatie ramde het echt betonnen tuinornament met waterspuwende bazuinengel, brak door de witte hekken waarachter de paarden stonden en dook de volwassen wetering voor de herenboerderij in. De eerste rit was honderd meter lang en 1 meter diep en de eigenaar brak een arm en een pols.
Het pleitte voor de man dat zijn combinatie gemaakt mocht worden. En dan wat zijspanlessen te nemen.
Maar zijspanrijden is leuk!
De bazuinengel heeft de klap niet overleefd. De paarden zijn wel geschrokken, maar niet gewond. En door al die griezelverhalen moet je je niet van het zijspanrijden laten afhouden. Zijpanrijden is namelijk leuk. Maar wel heel anders.
Leuk en herkenbaar artikel. Heb 35 jaar geleden met een Moto Guzzi met Moturist bak van Ed Pols rond gereden tot onze kinderen zichzelf te groot voelden om in het bakkie te moeten zitten en achterop de solo fietsen van de MC Hoogeveen clubleden kropen en ik alleen met het zijspan onderweg was. Toch een mooie tijd gehad met dit zijspan.
jawel hoor, dit is een heel verhelderend verhaal….ik heb weinig tot geen ervaring met het rijden op ” 3 wheelers “, ik wilde daarom mezelf enkele rijlessen kado doen vooraleer er zich hogere kosten laten kennen.
wie heeft weet van een zijspanrijschool in België ?
waarvoor dank
Wat een leuke reacties allemaal maar toch niet geheel zonder gevaar die toestanden. Zo had ik voor mijn vrouw een kleinere trike gekocht. Toen ik hem zelf voor de eerste maal uitprobeerde bij ons in de buurt berg op met een flinke wegversmalling raakte mijn linker achterwiel de heuvel in het midden. Hierbij kwam dat wiel los en was ik weer 2 wieler geworden. Met veel geluk (meer dan wijsheid) ben ik toch weer op 3 wielen terecht gekomen met het hartje flink kloppend. Trike werd door mijn vrouw afgekeurd en vlug verkocht. Nou zit mijn schatje weer gewoon achterop en dat bevalt haar goed :-).
Zijspanrijden is zo leuk. Ook al is het volgens velen een combi van het slechtste van twee werelden; je staat nat te regenen in de file. Maar ik ben wel beducht voor bochtjes naar rechts..die moet je niet te snel insturen want als je wilt afremmen slaat je span linksaf en kijk je met wat pech in de grille van een volbeladen Scania. De enige optie is volgas geven en hopen dat je het bochtje haalt maar dan moet je wel alle aangeboren reflexen negeren, dat valt niet mee. Dus bochtjes naar rechts ? Rustig er in…
Hoi Dolf, waarheid als een koe in een zijspan. Ik heb sinds een paar jaar een oude xs1100 met Born bakkie. Wat n lol…..gisteren maakte ik zelfs een soort wielie. Linkerbocht, leeg bakkie en een dotje gas gaf me het XT500 gevoel maar dan anders. Had op aanraden wel vrij snel een cursus genomen en soms beetje overmoedig maar gelukkig altijd het rubber onder kunnen houden. Moeders de vrouw en onze 2 honden vinden het in ieder geval super dus gaat niet meer weg denk ik. Groetjes Richard
Het klopt, zijspanrijden is ontzettend leuk, maar heel anders.
In het begin probeerde ik met een flinke snelheid de bocht naar rechts te nemen want de bak wilde maar moeilijk omhoog komen. Met die snelheid ging het zo soepel dat ik op de linkerkant (bak omhoog dus) een sloot in gleed en daar ernstig vast kwam te zitten.
Behalve de materiele schede komt er dan een flinke dreun tegen je ego bij.
Maar je leert er wel van….
bij ons in de club hebben we ook een aantal zijspanrijders gehad. Nu nog maar twee. Zelf heb ik zijspan gereden toen beide dochters te klein waren om zo mee te kunnen. Maar zodra zij uit het zijspan gegroeid waren, ben ik toch maar weer op twee wielen gaan rijden omdat je dan de voordelen van een motor hebt en niet de nadelen van de breedte van de combinatie. Je kunt niet door de file heen, je kunt niet voorkruipen bij een stoplicht en op de zijspan wordt je veel natter als in de auto. Maar heel herkenbaar zijn de fouten die we allemaal gemaakt hebben. De iets te enthousiaste bocht naar rechts om nog net het stoplicht te halen, ben ik nooit meer vergeten. Ook al ging alles nog net goed. De bestuurder van de auto waar ik nog net voor langs kon zal daar ook nog wel eens aan terug gedacht hebben. Een clublid krulde zijn combinatie om een lantarenpaal, een ander kortwiekte een fikse struik langs de weg en weer een ander ging ondersteboven een droge sloot in met zijn zwangere vrouw in het bakje. Gelukkig allemaal goed afgelopen maar het mag duidelijk zijn dat zijspanrijden iets heel anders is als gewoon op twee wielen motor rijden.
Weer een leuk verhaal met een dringend en goed advies. Mocht ik mijn zijspan ook ooit aan de Indian Enfield gekoppeld krijgen ga ik eerst les nemen ;-).
Vroeger, toen Motoport Hengelo nog gewoon ‘Wout Broer Motoren’ was (dè zijspantoko), was het altijd heerlijk vertoeven op zijn terras.
Vooral wanneer een motorrijder een zijspan meenam ‘om te oefenen’…
Gegarandeerd lol voor alle toeschouwers als de eerste bocht in zicht kwam..
Goos Bos, die nu al jarenlang Motoprt Hengelo is is ook zijspanliefhebber. Hij maakt de Tripteq bakkies en die gaan wereldwijd. Mijn hofleverancier is Richard Busweiler uit Genemuiden. Die doiet ouwe Russen. En dat vind ik toch wel de leukste driewielers 🙂