De oorzaak voor een kleinere of grotere olielekkage is – als er niets gebroken, los of gescheurd is – praktisch altijd dezelfde.
Vrijwel altijd is het een afdichtring (oliekeerring, Simmerring, uitgevonden in 1939)) die incontinent wordt. Zo’n onderdeel dat maar een handjevol kleingeld kost vraagt echter doorgaans een hoop tijd en gesleutel bij vervanging. Grote geesten zochten al snel naar snellere manieren om dat soort problematiek op te lossen.
Het idee, om de zaak te repareren door het simpel toevoegen van een additief aan de olie, is dan natuurlijk uitermate aantrekkelijk.
Die wondertoevoeging is gevonden, maar werkt alleen op ‘moderne’ , elastomere oliedichtringen. Niet op afdichtingen met vilt, asbestkoorden met grafiet en dergelijke oplossingen die nog uit het stoomtijdperk dateren.
De reden waarom oliedichtringen er de geest aan geven is duidelijk: elastomere afdichtingen, zo genoemd naar de soort kunststof waaruit ze in belangrijke mate bestaan, worden na verloop van tijd bros. de elastomeren bevatten weekmakers, die deels door het voortdurende contact met olie, maar vooral door de thermische belastingen “vervluchtigen”.
Elastomere afdichtingen klinkt chique, onder die aanduiding vallen gewoon de meeste askeerringen, O-ringen, en klepsteelt afdichtingen. Die klepsteelafdichtingen waren de verklaring van de befaamde ‘blauwe wolk’ bij vermoeide BMW autoblokken van vroeger…
DropStop, Lec Wec en andere dichtmakers bevatten de weekmaker Di-N-Butyl-Maleinaat, die de elastomeren kunststoffen bij contact opnemen, zoals de menselijke huid een dat met Nivea doet. Als de menselijke huid Di–N–butylzinn–di(monomethyl)-maleinaat op neemt is dat minder. De afdichtlippen die op deze manier zijn behandeld zwellen een beetje op, maar krijgen vooral hun elasticiteit terug en kunnen hun taak weer perfect uitvoeren. “Voor zolang het duurt”.
Het feit dat diverse aanbieders dat ‘zachter worden en wat opzwellen’regeneren noemen, dat is gewoon omdat dat beter klinkt.
Tot zover de theorie. Wij hebben een doorleefde BMW R69S combinatie, met aanmerkelijke olieverliezen aan de achterste krukas oliekeerring behandeld met een dosis Lec-Wec . Conform de opgaven van de fabrikant voegden wij exact 3 procent van het additief aan de motorolie toe. Daadwerkelijk verdween het probleem na verloop van enkele dagen (na ongeveer 500 kilometer) helemaal.
Onze conclusie: Als de afdichtlippen een mechanische beschadiging hebben, een scheur of zo, dan kan alleen een nieuwe keerring het probleem verhelpen. En bij beschadigde – ingelopen- afdichtvlakken of ingelopen assen zullen DropStop, Lec-Wec of vergelijkbare middelen in het beste geval het probleem maskeren, maar niet permanent repareren.
Belangrijke opmerking van de aanbieders: hanteer een correcte dosering van het additief. “Meer” is niet altijd beter. Gelukkig is het spul zo stevig geprijsd dat de prijs stimulerend werkt op de juiste dosering.
Maar de additieven zijn in ieder geval goedkoper dan het demonteren van een motor, een versnellingsbak of een as en alleen daarom al een poging waard – zolang het om een lekke keerring gaat.
Bij de BMW in kwestie heeft de ‘reparatie’ in elk geval nog twee seizoenen gewerkt. Daarna was het gewoon tijd om het hele blok weer eens onderhanden te nemen.
Interessant stukje Dolf! Tegenwoordig zijn er echter ook additieven zonder weekmakers. Na wat research kwam ik uit bij de Oil Stop Leak van Lindemann. Wel wat duurder geprijsd dan de LecWec, maar werkt dan ook wat duurzamer. Volgens mij bevat het zelfs daarnaast nog smerende en beschermende eigenschappen voor koude start. Wellicht dat dat de prijs ook enigszins verklaard.
Hieronder even een linkje:
https://lindemannperformance.nl/product/lindemann-oil-stop-leak/
Mooi stukje over de weekmaker. Fijn dat je hiermee olielekkages kan oplossen. Bedankt dat u verschillende producten heeft uitgelicht. Die komen goed van pas.