Relaatsies… – column

Mark is druk en redelijk succesvol. Dat succes maakt het mogelijk om zich krachtig bezig te houden met zijn jongensdroom. Mark heeft een beeldschone TR4. De cabrio heeft alles. Dunlop spaakwielen, een RVS-uitlaatsysteem, een kofferrek op de kofferdeksel, een MotoLita-stuur en natuurlijk een overdrive. Natuurlijk is de Triumph British Racing Green en prijken er decente Union Jacks op de voorschermen. De wagen is een bron van constante zorg, liefde en aandacht. Zoals dat een karaktervolle Britse roadster betaamt, beloont de TR Mark door probleemloos veel kilometers af te leggen.

Aangezien Mark leuk verdient, aardig oogt en zeker niet dom is, komt hij onder de aandacht van Sheila. Sheila is jong, mooi en berekenend romantisch. Dat geeft een optelsom: LEUKE JONGEN + LEUKE BAAN = SHERRY + OPEN HAARD = ZORGELOZE TOEKOMST.

Mark is zeker niet ongevoelig voor de charmes van Sheila. Het meisje is erkend mooi, zeker niet dom en van keurige komaf. Na de eerste vlaag rozengeur blijkt Mark toch zoveel karakter te hebben dat hij zijn aandacht verdeelt tussen de TR4 en de nu soms wat pruilende brunette. Er is enige discrepantie tussen heerlijk vette handen en de wens tot diepe gesprekken bij de open haard.

Vooralsnog vindt Sheila het de investering waard. Bovendien heeft het toch zijn charme, zo’n open auto. Met mooi weer toerend draaien alle ogen naar de passerende TR. Het is mooi dat twee individuen zo overtuigd van hun gelijk kunnen zijn. Mark concludeert vergenoegd dat iedereen naar de TR kijkt. Sheila heeft de stellige overtuiging dat alle kijkers haar als prinses in een koets zien.

Uiteindelijk besluit Sheila eens mee te gaan naar een treffen. Aangezien ze er nog steeds – veelal terecht – van uitgaat dat elke man alleen maar aandacht voor haar heeft, wapent ze zich in volledige oorlogsuitrusting. Het treffenbezoek was het begin van het einde van de relatie tussen Sheila en Mark.

Mark had een zalige dag gehad. Een treffen heeft immers altijd iets van een jongensclub. Hij straalde de hele dag, was bezig met vette handen en enthousiaste gebaren en had nauwelijks vijf minuten tijd gehad voor zijn prinses. De prinses zelf was hoogst verbolgen en geschokt tot in het diepst van haar ziel. De enige man die haar blijkbaar had opgemerkt, was volgens haar lelijk, dik en oud. En hij had alleen gevraagd of ze de sleutel voor de knock-off moeren wilde aangeven… Sheila wist niet wat zo’n stuk gereedschap was. De lelijke man had haar meewarig aangekeken. Vervolgens was hij een rustig betoog begonnen waarin knock-off moeren, splines en onduidelijk gereedschap de hoofdrol speelden. Hij had haar uitleg gegeven alsof ze een onmondig kind was. Erger nog, hij had haar behandeld alsof ze gewoon een man was…

Misschien zijn meer ervaren mannen dus echt verstandiger. Twee vijftigplussers op een ander treffen keken tevreden naar een jonge voorbijdeinende blondine. Intens vergenoegd knikte de ene kwajongen naar de ander. Maar zijn gesprekspartner somberde de vijfentwintig lentes na: “Ik moet er niet aan denken… mijn buik inhouden tijdens het scheren.”