Pekelfietsen
Qua temperaturen hoeven we het eigenlijk niet te laten: Motorrijden in de winter. Een beetje extra oplettendheid bij de eerste ochtenkilometers van een weekendrit naar Winterberg en tijdens het halen van het ontbijt volstaat. Maar dat we die kilometers of meters liever niet met onze trots op twee wielen maken, dat is duidelijk. Gelukkig heeft een slimmerd een paar jaar geleden de kreet ´pekelfiets´ voor bedacht. Dat is in theorie een oude motorfiets die zo weinig waard is dat pekel hem niet deert. In praktijk heeft bijna niemand zo´n ding, maar iedereen praat er over. Maar als je er eentje hebt, en gebruikt, dan scoor je enorm veel stoerheidspunten en geniet je intussen ook ´s winters van de leukste bijkomstigheid in het leven: van het motorrijden.
Wat zijn de pekelfietsen die ons passen?
Oude tweetakten zoals MZ’s en Herculesjes, ex legermotoren (Armstrong) en motoren tot 600 cc vanaf de tweede helft van de jaren tachtig tot de eerste helft van de jaren negentig kosten omwaarschijnlijk weinig. Denk daarbij ook aan Kawasaki’s en Suzuki’s 550… . Ze hebben in elk geval al een gedateerde uitstraling en ze zijn doorgaans technisch nog overzichtelijk en ´buiten bestendig´. Onderschat dat niet. Een kennis die vorige winter had door gereden met zijn ZGAN, erg dure BMW motorfiets werd zowat ziek van het tempo waar in zijn trots aftakelde en de meest onwaarschijnlijke elektronische storingen ontwikkelde. Hij beklaagde zich tot aan BMW Motorrad aan toe, waar hij de raad kreeg ´s winters gewoon niet te rijden of zijn motor na elke rit met koud water af te spoelen, te drogen en verwarmd te stallen. Het enige pluspuntje was de uitleg over het afspoelen met koud water: Bij het spoelen met warm water lost pekel op om zich vervolgens in de meest onwaarschijnlijke hoekjes te verstoppen en daar zijn vernietigende werk te doen.
Minimaal onderhoud aan een pekelfiets
Met dank aan BMW Motorrad dus: Na elke rit koud afspoelen. Voor de eerste vieze rit het hele ding met uitzondering van de remschijven, de buddy en de poten van de voor- en achtervering inspuiten met blanke/bruine tectyl. Tectyl op remschijven werkt als glijmiddel. Tectyl op voorvorkpoten is funest voor de afdichtingen.
En met dank aan de strooiwagenchauffeur die zijn wagen aan het aftanken was: Je kunt precies zien waar er gestrooid is op de sites.
(https://rijkswaterstaatstrooit.nl/).
(https://www.rijkswaterstaat.nl/kaarten/wegbeheerders.aspx).
Na een stevige bui moet de weg weer pekelvrij zijn. Maar zolang er nog witte plekken op de weg zichtbaar zijn, dan ligt er nog zout.
Maar dat is niet erg.
Want wij hebben immers pekelfietsen?
