Deze schoonheid op wielen is zeer exclusief. Deze Opel Ascona A Voyage heeft in 1990 een ‘nose job’ gehad (Manta neus), wat hem duidelijk onderscheidt. Popke is bijzonder gecharmeerd van auto’s met een Opel-logo, en dan voornamelijk de klassieke modellen uit de jaren 70/80.
In zijn garage kun je zijn passie zien; zijn ogen flonkeren wanneer hij over zijn autohobby praat. In de hobbyruimte is zijn autoleven te zien, boekenkasten vol met Opel-automobilia, folders, modelauto’s van bijna alle types. Naast deze fraaie Opel Ascona A Voyage staat er een Opel Manta die als Irmscher is uitgevoerd; hij kan er gewoon geen genoeg van krijgen!
Opel Ascona A Voyage – een korte geschiedenis
Bekend is dat de Opel Ascona A Voyage de eerste 10 jaar als serviceauto heeft gediend bij een Opel-dealer. Na zijn werkzame leven werd hij verkocht met de nodige schade in de vorm van roest aan kwetsbare plekken zoals de wielkasten en dorpels. In 1990 had de roest zo geniepig toegeslagen dat veel laswerk nodig was om hem te behoeden voor de slopershamer.
Popke trok ten strijde en wilde tegelijkertijd een modificatie doorvoeren door er een Opel Manta neus aan te lassen. En dat moest deels met de binnenschermen van de Manta gebeuren waardoor het misschien wel de langste Opel MANCONA (Manta+Ascona) is geworden.
Bestaat toeval?
Het is waarschijnlijk moeilijk te geloven, maar in 2021 kreeg hij een tip dat de Opel Ascona A Voyage opnieuw te koop werd aangeboden. Direct ondernam hij actie om de auto – 30 jaar later – opnieuw aan te kopen. Daarbij leverde hij weer een waardevolle bijdrage aan zijn autohobbyplezier. Wat is er mooier dan helemaal in beslag genomen te worden door de hobby, waardoor je de batterijen weer kunt opladen?
Deze Opel Ascona A Voyage is iets aparts
Veel mensen willen iets unieks als het om hobbyauto’s gaat. Iets wat anderen niet hebben. Ze nemen dan wel eens genoegen met een hogere aankoopprijs. Met deze bijzondere uitvoering gaat Popke terug naar het verleden en vergroot daarmee zijn welzijn. Hij is als klassiekerliefhebber altijd bezig. Hij wil zijn Opels nog mooier maken. Hij zoekt met regelmaat soortgenoten op, bezoekt oldtimerevenementen en wil elke dag praten, kijken, bewonderen, sleutelen en poetsen.
Bewondering en kritiek
Bij evenementen en ritten krijgt hij veel bewondering voor het feit dat hij een bijzondere Opel Ascona A Voyage heeft gered van de sloop. Maar er zijn ook mensen die kritiek hebben, omdat de auto niet origineel is gebleven.
Popke’s reactie? “Andere liefhebbers mogen hun mening geven, maar daar laat ik me niet door beïnvloeden. Het is een voorrecht om zelf te bepalen wat je met je hobbyauto wilt laten zien. Bovendien ben ik niet van plan om aan de verwachtingen van anderen te voldoen.”
Vervoermiddel?
Als je een klassieker bezit, dan weet je dat het veel meer is dan alleen een vervoermiddel. Het is een hobby die veel tijd, geld en energie kost, maar ook ontzettend veel plezier oplevert. De auto’s van toen blijven onze harten roeren, alleen daarom al is een abonnement op Auto Motor Klassiek aan te bevelen. Elke maand verlekkerd kijken en lezen over oldtimers/klassiekers en youngtimers uit vroeger tijden. Wat wil je nog meer… Bovendien helpen onze abonnees ons ook deze gratis artikeltjes in stand te houden en dat is natuurlijk ook mooi meegenomen.
Maar waarom moet hij zoveel vervoeren op zijn dak?
Ik weet niet of het deze was (denk het niet) maar in 1992 reed er een soortgelijke rond, alleen felgroen met mat zwart.
Was van een dienstplichtige soldaat(?), stond destijds bij de Kromhout kazerne in Utrecht.
Wat anderen denk is niet relevant wat jij mooi vind dat is van belang Dit is een prachtige Combi
geweldig Popke
Mvg Ricard Stoffels
Hoi Popke, mooi verhaal en een echte liefhebber. Heb nog een mooi werkplaatshandboek voor je. Mag je hebben. Stuur je contactgegevens naar petervanderidder@hotmail.com als je interesse hebt.
Prachtige ‘nose job’. In elk geval veel beter geslaagd dan die van wijlen Michael Jackson.
Erg knap gedaan. Die had het in de markt geheid goed gedaan! De lijnen harmoniëren beter dan bij het origineel. Zo vind ik. Complimenten!
Ik vind het super geslaagd, heb deze combinatie al eens eerder gezien van iemand anders.
Buitengewoon leuk model en ook de naam is grappig. Mancona of Ascanta, allebei prima.
Hopelijk kom ik hem ooit ive tegen. Ik ben gelukkig met mijn Kadett City C-2 van 1979.
Laten we ons cultuurgoed zo lang mogelijk op de weg houden !
Eind jaren ’70 begin ’80 had de chef werkplaats van Opel Spoormaker te Rotterdam, de heer Jacobs, een identieke “Ascanta”, ik meen in een soort bordeaurood. Trok destijds al veel bekijks!
Precies dat! En wat maakt het uit dat het niet origineel meer is? Dan doen ze het zelf toch ‘beter’? Ieder zijn meug. Ik vind het in ieder geval één van de mooiste Opels ooit!!
Helemaal mee eens!
De combinatie Manta & Ascona vind ik een schot in de roos. Dat ze dit bij Opel zelf niet bedacht hebben destijds?
Ge-wel-dig!!