Binnen de (Nederlandse) Audi wereld vormen zij een begrip. Eddy en Willem Sloterwijk delen een grote voorliefde voor het merk met de vier ringen én de (voormalige) concerngenoten. Onlangs vierde de tot in de puntjes gerestaureerde Audi 80 B2 quattro van beide broers zijn veertigste verjaardag. En zo kent het wagenpark nog meer exemplaren met vier ringen op de grille. Bart Spijker en ik maken op 3 juni onze entree binnen het Auto Union walhalla in het Friese Merengebied, kijken onze ogen uit en geven onze oren goed de kost.
De hoofdreden van ons bezoek is de werkelijk prachtige Audi 50 GLS (mét 50 DIN-pk motor) uit 1977. De auto lijkt oranje, maar is bruin. Echt waar. De Audi 50 was de eerste Duitse supermini, binnen een tijdperk dat (bijvoorbeeld) de A112, de Renault 5, de Honda Civic, de Peugeot 104 en de Fiat 127 al een tijdje furore maakten. De Duitsers haakten in 1974 aan bij de supermini-trend. Na een interessante en experimentele fase maakten de ontwerpers en technici in het nieuwe Audi-NSU ontwikkelingscentrum in Ingolstadt serieuze meters met het Projekt K50. Daar kwam de nieuwe auto uit, en deze gaf de Prinz-serie van NSU haar verdiende pensioen. Binnen een indrukwekkende tijdspanne van 21 maanden was de Audi 50 in 1974 klaar.
De Audi 50 haalde de jaren tachtig niet, maar werd in ongeveer vier jaar tijd toch ruim 180.000 keer verkocht. Vandaag de dag is de 50 een absolute rariteit in Nederland. “Want”, zo stellen de broers, “er zijn nog slechts vijf exemplaren van het model mét geldige APK in ons land bekend.” We hebben dus iets unieks te pakken, bovendien is dit een GLS. Dat betekent -naast meer luxe- ook een sterkere motor, toch? Nee dus. Laat u niet in de luren leggen door de S in de aanduiding. De GLS was de feitelijke opvolger van de GL, en de Audi 50-koper had vanaf medio 1976 de keuze tussen de 50 DIN-pk of de 60 DIN-pk motor.
Aanvankelijk was er bij Eddy en Willem twijfel over hun versie. De kofferklep van de 50 droeg de ‘LS’ badge, en zowel in Nederland als in het land van herkomst stond de Audi als zodanig te boek. De gebroeders Sloterwijk zouden de gebroeders Sloterwijk niet zijn als zij iedere vorm van twijfel niet zouden uitsluiten. Audi bevestigde dat deze 50 een GLS was, en dat is vandaag nog steeds zichtbaar dankzij tal van details.
Voordat wij onderweg gaan voor de fotosessie praten we uitgebreid over de liefde voor de vier ringen. Eddy en Willem hebben binnen een mancave-setting een zithoek gecreëerd, speciaal voor ons. We zitten lekker in de schaduw, ondertussen zien wij prachtige borden die verwijzen naar de Auto Union historie. En de verhalen van de Friese gastheren doen hetzelfde.
Het gaat over techniek, over de start van de Audi liefde, over wat nog een grote wens is op Auto Union (lees in dit geval: DKW gebied). En binnen zien we nog meer verwijzingen naar de liefde voor Audi en- zeg maar- de rechtsvoorgangers. Miniaturen te over, en daar zitten zeldzaam mooie exemplaren tussen. Keurig gesorteerd, type bij type, merk bij merk, thema bij thema. Nee, we verklappen niet alles, maar wél dat het water ons in de mond loopt. Nou, vooruit. Eéntje dan. Willem mijmert bij één van de DKW Schnellaster-modellen. Zonder al te veel te zeggen weten wij binnen de kortste keren wat nog een grote wens is van de broers.
Terug naar de Audi 50 GLS van de Friese broers. Tijdens een lekker rondje om en de aansluitende fotosessie merk je dat de Audi opvalt. Dat was vorig jaar- tijdens de oldtimer dag in Sint Nicolaasga ook al zo. Willem en Eddy hadden toen de prachtige 80 quattro mee, én de 50 GLS die op veel belangstelling mocht rekenen. De Audi 50 dook ineens op uit de diepe spelonken van het collectieve geheugen. De 50 werd- net als de eerste Polo die sterk van de 50 was afgeleid- nooit vergeten. Maar om er weer eens één in het echt te zien, dat bleek toch wel bijzonder. Vijf met APK in Nederland, het zegt genoeg over de aanleiding voor de belangstelling, die de kleine Audi uit 1977 terecht oogst.
Voor, tijdens en na de fotosessie begroet de kleine Audi ook menig mooie reactie. Dat is ook terecht, want de oranje Audi ziet er geweldig uit. Oranje? Ja, dat had u gedacht. Zoals ook wij dat aanvankelijk dachten. De kleur van de 50 GLS is Panamabraun, en als je goed kijkt zie je de bruintint voorzichtig naar voren komen. De staat van de Audi 50 GLS is geweldig. Binnenkort pakt Eddy de voortrein van de Audi nog eens aan, hij wil deze perfectioneren. “Er zit iets te veel deining in de ophanging, dat moet eruit”, zegt Eddy. Net als broer Willem is hij een perfectionist, dat blijkt uit alles.
Het plaatje past binnen een perfecte dag, waarop alles wat wij zien onder de huid kruipt. Dat geldt ook voor een verkoopboek van Audi-NSU. Zoekt u maar uit, en voel wat u koopt. Het boek transporteert je zo de jaren zeventig in. Alle modellen van het specifieke modeljaar staan erin, en zijn op transparante pagina’s weergegeven. Je legt de pagina over de gewenste kleur, en ziet hoe de kleur bij de auto past. Daarnaast bevat het boek pagina’s met stukjes stof, om de binnenbekleding te kunnen kiezen. Heerlijk rommelen, heerlijk zoeken, en ondertussen zet de auto zich vast in het brein. Zo, zoveel mooier dan de configuratiepagina’s van de fabrikanten op het wereldwijde web. Hoe gelikt dat ook is, het échte gevoel krijg je er nooit bij. In tegenstelling tot het boek, de nieuwe auto is voor de productie al letterlijk tastbaar.
Zo rolt een bijzondere dag naar het einde. Een dag vol merkliefde, die Eddy en Willem al jaren uitdragen. Eddy is bovendien de man van de technische zaken binnen de Algemene Audi Club Nederland. En Willem deed jarenlang de ledenadministratie voor de club. Beiden koesteren ze het Audi wagenpark, hún Audi wagenpark. Het is indrukwekkend om te zien hoe de broers- zonder poeha, in alle bescheidenheid en met een enorme scheut kennis- een voornaam Duits merk en het bijbehorende erfgoed in ere houden. En dat gebeurt op manier, die nauwelijks puurder en zuiverder kan. Wij nemen daar de hoed diep voor af, en worden daar héél blij van. Zoals wij ook blij werden van de zeldzaam mooie Audi 50 GLS van Eddy en Willem.
Over een tijdje leest u in het magazine veel meer over de dag, de auto van Willem en Eddy én de ontwikkelingsachtergrond van de Audi 50.
Als nieuwere quattros stuk moet je een jaarsalaris verlaten,( já al bij 60dkm !!), dus geef mij maar de Ur quattro, oud staal
2 prachtige mooie auto’s. Heb ze.in het echt gezien. Super..
Wat een leuk verhaal zeg👍Ik zocht naar een Audi 50 en weet nu,dat dat dat zoeken is naar een speld in een hooiberg.Mijn eerste ervaring met het merk Audi was eind jaren 60 in Duitsland.Het was de eerste naoorlogse Audi.Een groene vierdeurs👍Nu bijna niet meer te vinden en erg duur.Maar een 80 en een 100 C3 en C4 vind ik ook prachtig.Ik probeer maar wat te kopen nu het nog kan,want wat wordt er belachelijk veel moois naar de Venyard gebracht zeg😥Ik zou bijna geloven dat het een kwaad plan is.Zo zonde😥
Super auto, mooi verhaal. Nu over de DKW Schnellasster. Als schooljongen had m’n vader er twee. 1 voor service en boodschappen en de andere voor de vertegenwoordiger annex ophaal en afleveren, motoren revisie , het onderstaande verhaal is bij oudere Zeeuwse automannen nog bekend, een belangrijke doelgroep, de autobedrijven. Op een dag een lekke achterband. Hij ontzag een wielwissel, strak in ťpak in die tijd, vertegenwoordiger hè . Wiel eraf, in de auto, motorblokken en krukassen naar de ” andere kant” schuiven en rijden maar. Aangekomen bij de pont Schouwen Duiveland- Noord Beveland keken de anderen de ogen uit, met drie wielen de pont op….en af.
Tot slot, DKW Dealer, ” nooit DKW spezial oel gebruiken voor de mengsmering maar Mobil BB of TT….
Succes met de zoektocht