IAME Justicialista

Hij had er zelf ook nog niet van gehoord. Onze internationale auto detective en makelaar Jan Kurty. Maar toen hij de zoekopdracht kreeg ging hij aan de slag. En hij vond er eentje. Een IAME Justicialista, een van de 167.

De Institec Justicialista werd vanaf 1954 tot 1955 door de regering van Argentinië geproduceerd via IAME (Industrias Aeronáuticas y Mecánicas del Estado). Men wilde daarmee de ​​Argentijnse auto-industrie vormen. De Institec Justicialista had een voorin tweetakt tweecilinder naar voorbeeld van DKW en was voorwielaangedreven. Op aandringen van generaal Juan Domingo Perón om een ​​sportwagenversie te laten maken, was er een glasvezelversie met twee zitplaatsen beschikbaar als coupé of roadster, aangedreven door een 1,5-liter luchtgekoelde Porsche viercilindermotor en een Porsche vierversnellingsbak die de voorwielen aandrijft.

Na Perons einde

Toen generaal Perón in 1955 werd afgezet, werd het project opgegeven, wat leidde tot de geleidelijke verdwijning van de Justicialista. Maar de auto bleef ‘belangrijk’ vanwege zijn symbolische waarde voor Argentinië.

Inspired by Chevrolet

De carrosserie van de auto, getekend door de luchtvaartontwerpers van IAME, is geïnspireerd op Chevrolets uit 1951.

Voor sportwagenmodellen werd glasvezel (toen een gloednieuwe technologie) gebruikt om het gewicht te verminderen. Nadat verschillende prototypes waren ontwikkeld, werd een hardtop 2+2-versie uitgebracht, waarvan 167 exemplaren werden geproduceerd voordat de productie stopte.

Net als andere in eigen land geproduceerde auto’s, werd de Justicialista ter beschikking gesteld van de middenklasse en de arbeidersklasse. Het werd vervaardigd in het IAME-complex in de stad Cordoba. De lopende banden werden bemand door arbeiders die een militaire en technische opleiding hadden genoten. De fabrieksmanagers hanteerden een militaire managementbenadering, waardoor de fabrieken een verlengstuk van de kazerne werden.

Modellen

Er werden diverse modellen gemaakt tijdens de korte levensloop. Dat waren de

– Justicialista 800 Sedan (M800-aangedreven, een tweetakt V4-motor van Puch)
– Justicialista Gran Turismo
– Justicialista Gran Sport
– Justicialista van (Wartburg-aangedreven)
– Justicialista-vrachtwagen
– Justicialista ‘Graciela’ sedan (Wartburg-aangedreven)
– Gauchita
– Gran Sport (een prototype van een gesloten constructie; tijdens de militaire coup was het te zien op de Autosalon van Parijs en nooit meer teruggekeerd naar Argentinië)

Einde productie

In de bijna twee jaar van fabricage werden 2300 auto’s geproduceerd tussen de Chatito, de bestelwagens en de sedans. De uitsplitsing van dit cijfer is moeilijk vast te stellen. Er zijn echter bronnen die het aantal geproduceerde voertuigen voor sommige modellen hebben kunnen achterhalen; zo werd bijvoorbeeld vastgesteld dat de IAME Justicialista uit 1954 een oplage had van 200 auto’s, die in 1954 tot 1955 werden gebouwd.

Het nieuwe leiderschap dat werd opgelegd door de nationale regering gaf de assemblagefabriek aan de nationale autodistributeur Porsche; het werd omgedoopt tot Teramo. De lay-out van de Justicialista werd gewijzigd, waarbij de motor naar achteren werd verplaatst, wat leidde tot de Puntero.

De Porsche link

Carrosserievorm: 2-deurs coupé
Motor: 1.5L Porsche flat-4
Vermogen: 55 pk
Koppel: 78 ft-lbs
Gewicht: 750 kg
Transmissie: handgeschakeld met 4 versnellingen
Aandrijving: motor voorin, achterwielaandrijving

Er zijn er 167 van gemaakt