Op de parkeerplaats van de lokale supermarkt kijkt niemand raar op van de fraai gerestaureerde Toyota Land Cruiser BJ40. “Ik doe er alle ritjes in de omgeving mee, want in mijn modernere RAV4 val ik in slaap,” grinnikt Tien de Groot. Opa is cool met zijn ruige terreinwagen. “De kleinkinderen willen in niets anders vervoerd worden en ik heb ook al eens zeven dames aan boord gehad die gingen winkelen.” In het aprilnummer van Auto Motor Klassiek, dat nu in de winkel ligt, vind je het complete verhaal, inclusief de restauratiefoto’s.
Tekst: Aart van der Haagen • Fotografie: Aart van der Haagen, Tien de Groot
“Hier in de buurt zag ik een Land Cruiser BJ40 uit 1979 te koop,” vertelt De Groot. “Een vader-zoonproject, maar bij nader inzien durfden ze de restauratie toch niet aan. Trouwens, de papieren bleken zoekgeraakt bij de eerste eigenaar, een oudere Belgische heer die aan het dementeren was. Ik dacht: ‘Nou, ik zie wel waar het schip strandt.’ Het leek me wel wijs om er eerst mee naar de RDW te gaan voor ik er een vinger naar uitstak. Eerlijk waar, het viel reuze mee. Ik legde een paar aankoopbewijzen voor en alles werd onderzocht, waarna het zo geregeld was. Jippie!” Echtgenote Nelly toonde zich iets minder gecharmeerd van de Land Cruiser dan de mannen in grijze stofjassen. “Toen ik er voor het eerst mee thuiskwam, stond ze hoofdschuddend voor het raam. Toegegeven, het ding verkeerde in een redelijke staat van ontbinding.”
Altijd te haastig
Gezegend met een constructieachtergrond en met eerdere restauratie-ervaring stroopte Tien de Groot eens flink zijn mouwen op. “Overal moest ik nieuwe stukken inlassen: in de rand onder de deuren, onder in de ronde achterhoeken, in het achterpaneel, in de voetenbak linksvoor en onder de voorruit.” In de schuur bij huis zul je tevergeefs naar een Engels wiel of een zetbank zoeken. “Plaatwerk klop ik met de hand en het rvs van de bumpers heb ik ingeslepen om het buigen makkelijker te maken.” Pippi Langkous sprak ooit de intussen gevleugelde woorden: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.” Dat motto hield Tien de Groot voor ogen toen hij zelf zijn ‘softe’ spuitcabine in de schuur bouwde om de in epoxyprimer gehulde Toyota Land Cruiser van een lik verf te gaan voorzien. “Een mens werkt altijd te haastig. Ik zag de lak op de motorkap zo uitlopen en zakkers ontstaan. Mocht ik hem weer helemaal afschuren en opnieuw beginnen.”
Prettige uitzondering
Onderdelen? Geen punt! “Bij Megastore 4×4 in Portugal kon ik zo’n beetje alles bestellen wat ik nodig had, van gloeibougies, de achterste helft van de uitlaat, achterlichten, raam- en deurrubbers tot en met een voorruit.” De drieliter dieselmotor liep na een flinke onderhoudsbeurt inclusief nieuwe verstuivers weer als een zonnetje en hoeft zich na een geschatte 180.000 kilometer ervaring nooit meer in het zweet te werken, dankzij een verse radiateur en koelwaterslangen. Naast het vervangen van de koppelingsplaat en drukgroep moest De Groot enige aandacht besteden aan de transmissie met een haperende tweede versnelling en de vastzittende tussenbak. Tijdens ritten met de familie staart iedereen vol bewondering naar de spierballen van opa, ontwikkeld tijdens het manoeuvreren van de Toyota met zijn brede banden. Dat gesjor behoort binnenkort tot het verleden. “Ik heb alles voorbereid op inbouw van hydraulische stuurbekrachtiging uit een LJ70. Nu alleen nog even de pitmanarm dubbel buigen om hem passend te maken.” Daarna is het weer pret voor Tien.
Mid-jaren ’70 zocht Defensie vervanging voor de Nekafjes. Kandidaten waren Toyota LC, een of ander AMC product uit de VS en Landrover. Dienstplichtigen als vrijwilligers kregen één opdracht mee: stuk rijden. Dat ging vrij eenvoudig met de Laro’s die vlot de assen van de wielen braken. En nog wat gedonder. Het amerikaans product doorstond de test goed, met slechts weinig ongerief, maar werd toch afgeserveerd vanwege (vermeende?) problematiek rond de logistiek van reservedelen. Voor de Toyata’s bleek men vrijwilligers te kort te komen, want de auto’s sloopten de heren ipv andersom.
Uiteraard zijn het de Landrover’s geworden, die m.i. overigens niet al te lang de politiek gemotiveerde keuze hebben ingevuld.
Heerlijke autos. Heb er drie gehad. Helaas door veranderde belastingmaatregelingen weer weg moeten doen
Mooi hoor Opa, maar waar zijn die foto’s van die 7 dames??
Met een Land-Rover ging je op safari in de jungle,
Met dit soort Toyota Landcruiser werd je daarna gedepanneerd en weer thuisgebracht.