De Panther Solo. Een fantastische misser

Panter maakte kleine series sportwagens en roadsters op basis van ‘confectie techniek’ van Ford. Het meest befaamde model van het bedrijf was de zeswielige ‘Panther Six’ uit 1979, dat gedacht was als een 300+  km/u snelle cabriolet. Van de Panther Six is alleen een prototype gebouwd. Maar ergens moeten nog voldoende onderdelen voor een tweede exemplaar liggen. Het meest succesvolle model, dat was de Kallista.

Die andere modellen, zoals Kallista en Lima, waren geboetseerd naar de ‘looks’ van auto’s uit de jaren dertig-veertig van de vorige eeuw. En intussen zijn Panthers al lang niet meer de wat argwanend bekeken neo retro’s die ze in hun tijd waren voordat die aanduiding zelfs maar bestond

Het begin en het eind

Panther werd in 1972 opgericht door Robert Jankel en was gevestigd in Weybridge in Surrey in Engeland. Vanwege de voor dit soort bedrijfjes zo kenmerkende financiële problemen, werd het bedrijf in 1980 over genomen door Jindu Industries , een bedrijf van de Zuid-Koreaanse zakenman Young C. Kim. In 1988 nam de SsangYong Motor Co., Ltd het merk over. De productie in het UK eindigde in 1990. De productie in Zuid Korea liep door tot 1992. Robert Jankel kocht in 2001 de naam Panther terug. Tot zijn dood in 2005 werkte hij aan een nieuw sportwagenontwerp. Zijn zoon noemde dat zijn “onvoltooide symfonie”

Maar in 1978-1988 was er de Panther Solo II, een 2+2 coupe met een Ford viercilinder en de opvolger van de Panther Solo. Die Panther Solo II nam mijlenver afstand van de retro gestileerde Kallista’s. En van de Panther Solo (1) In 1978 schreef de pers dat de Panther Solo in aantocht was. En de algemene aanname was toen dat de nieuwe Panther een heel mooie auto zou worden.

Een jaar ontwikkelingstijd

In 1983 werd een klein team van ingenieurs, ontwerpers en technici gevormd om de Panther Solo te ontwikkelen. Die club had slechts een jaar nodig om het eerste prototype te bouwen. De Panther Solo had een Ford CVH- 1.6-liter motor met 105 pk (van Escort XR3i) of in de turbo-versie een blok met 130 pk (van Escort RS Turbo), en een Ford-versnellingsbak, stuurinrichting, remmen en ophanging. Feitelijk waren de aandrijflijn en MacPherson-veerpoot achterwielophanging die van een Escort, maar dan ‘achterstevoren’ gemonteerd bij de achterwiel aangedreven Panther Solo.

Een uniek chassis

Het chassis was wel uniek voor de Panther Solo. Het bestond uit een monocoque chassis met boxsectie van stalen platen en een stalen honingraat achterschot waarop de motor en achterwielophangingen waren gemonteerd. De carrosserie bestond uit twee delen – onder de gordellijn van glasvezel ter bescherming tegen kleine beschadigingen; boven de gordellijn waren aluminium panelen gebruikt. Het prototype had een Targa-dak en pop-up koplampen. En het had zo mooi kunnen worden. Want de prijs leek goed en de wegligging was fantastisch.

Maar toen kwam Toyota met de MR2

En die was en deed alles beter dan de Panther Solo. Dat dwong Panther er toe de Panther Solo op te waarderen. De Panther Solo II was groter, volgens iedereen minder mooi, was slechts theoretisch een 2+2, hij was gedeeltelijk vorm gegeven aan de hand van windtunnel tests. Het nieuwe uiterlijk werd in 1988 in een test omschreven als ‘foeilelijk en bizar’. De kwaliteit van de auto was om het vriendelijk te stellen ‘sub optimaal’.

De betrouwbaarheid liet te wensen over. Maar als de Panther Solo II goed elkaar gezet zou zijn, dan had het een serieuze concurrent voor Porsche of Ferrari kunnen zijn. Want qua wegligging, besturing en prestaties waren de Panther Solo II’s fantastisch. En dat uiterlijk? Ach over smaak valt niet te twisten…