Vriendschap voor het leven in de Citroën 2CV6

In mei van dit jaar ontstaat het idee, om samen met mijn kameraden Theo en Tino onze vriendin Tineke te verrassen. Vanwege haar speciale verjaardag stellen we een aantal opties voor. Gewoon, leuk uit eten of varen met een fluisterboot, dat zijn prima keuzes. Maar Tineke besluit, om voor de derde optie te kiezen. Een middagtocht in Gaasterland, met een Citroën 2CV6. U begrijpt, dat wij ons daar allemaal prima in kunnen vinden. De voorbode voor een prachtige middag is geboren.

Het is zover, het is 21 september 2025. Het ochtendgloren wordt door donkere wolken verduisterd, en de nodige druppels vallen naar beneden. Maar we houden goede moed. De dag kan op voorhand al niet stuk. En zowaar: op weg naar het Eenden verhuurbedrijf in Rijs is het, alsof stille gebeden worden verhoord. De hemel breekt open, en even later parkeert Theo zijn Opel. Deze verruilen wij terstond voor het avontuur in een 2CV6 van Citroën. Met of zonder open dak, dat is nog de vraag. Er is ook iets, dat wij al wel weten. Namelijk dat niets de pret vandaag kan drukken.

Een half uurtje later zijn we onderweg, en we hebben de route gekozen. Ik rij de eerste kilometers met de Eend uit 1987. Het is een 2CV6 Club met levenservaring. De Citroën toont vooral hoe mooi het is om in een ultiem basale auto onderweg te zijn. Zeker als het in de juiste omgeving gebeurt. Vanaf de lokale weggetjes en dijkjes zien we, hoe de glooiing van Gaasterland en het IJsselmeer panorama elkaar wonderschoon afwisselen. De zon en de wolken vechten om voorrang, en werpen gezamenlijk een prachtig schijnsel op de voormalige Zuiderzee. Dat zorgt voor een extra prettige gemoedstoestand, en in die hoedanigheid parkeren we de 2CV6 in Laaksum.

Tineke heeft in deze contreien delen van de Elfstedentocht gefietst. Maar nu, na een tussenstop in de kleinste vissershaven van Europa, neemt zij het stuur van mij over. De Citroën 2CV6 kent voor mij geen geheimen, ik reed regelmatig met een Eend. Maar ook dit exemplaar charmeert alsof je er voor de eerste keer in rijdt. De Eend is in al zijn simpelheid zo verrassend, en een toonbeeld van eenvoud. En toch is hij in alles anders. Wanneer je er voor de eerste keer mee rijdt, dan moet je hem echt even onder de knie krijgen om van zijn charmes te kunnen genieten.

Terwijl Tino en Theo achterin zitten, bevind ik mij op de passagiersstoel voorin. Tineke zit achter het stuur en maakt haar eerste meters in de Citroën. Zij leert de 2CV6 kennen, en went aan de eigenzinnige bediening van de Franse auto. Tineke slaagt met verve, en de lach op haar gezicht wordt steeds groter. We steken -na een tussenstopje bij de historische Reaklif- aan in Hindeloopen. We laten de luchtgekoelde boxerklanken van de 2CV6 bezinken. En die typische Eendenlucht maakt plaats voor de geur van kibbeling en patat, die eerder in Laaksum al zo nadrukkelijk de neusvleugels weet te prikkelen. We keutelen lekker door Hielpen, en maken ons op voor een ritje naar de volgende tussenstop. Tino neemt het stuur over van Tineke, en zet koers naar Workum, waar we in de fraaie oude binnenstad het volgende terras pakken. Dat gebeurt op het plein bij het stadhuis, een echte publiekstrekker in het Friese.

We blijven daar een tijdje, we zitten daar prima. Hierna rijdt Tino ons ook naar de volgende plek, via een stukje autoweg. De tijd vliegt voorbij, en we hebben allemaal het gevoel dat de Eend ook vliegt. De S6 motor kraait het uit van de pret, de twee cilinder boxermotor toont veel werkplezier en vecht tegen de wind om de 2CV6 voort te bewegen. Harder dan 95 kilometer per uur halen we niet. Ook dat is voer voor een hoop lol aan boord. Dat gebeurt, terwijl we een fijn plekje hebben in het heerlijk verende meubilair. Het is de hele dag al gemoedelijk. De verhalen, de ervaringen en de lol wisselen elkaar prettig af. En de capriolen aan boord ook.

Tino parkeert de 2CV6 aan de boorden van het Slotermeer, de Citroën staat keurig op zijn plekje en rust weer even uit na gedane arbeid. Daar, op het terras van het Paviljoen Badmeester Keimpe, ontstaan weer nieuwe gesprekken. En we genieten ook al voorzichtig na van de dag. Van de indrukken, van de Citroën. De Eend, die weer zijn onverhoedse kwaliteiten laat zien, en zijn zo speciale veercomfort combineert met zijn oer kwaliteiten. Een diepe kuil, uitwijken via een diepere en hobbelige berm, een bocht op één oor nemen: een Eend doet het allemaal moeiteloos. Als je het niet weet verrast het je, en ook als je het weet. Hoe vaak je ook met een 2CV hebt gereden.

Hij werd bedacht en gemaakt om over omgeploegde akkers te kunnen rijden, zonder dat er ook maar één ei in het befaamde ‘mandje vol’ brak. Hij werd geconstrueerd, om lange stukken te kunnen vervoeren. Ook daarom kreeg de Eend een open dak. En toen onze 2CV6 Club in 1987 van de band rolde, was er aan die uitgangspunten in de basis niet eens zoveel veranderd. Meer basic wordt het niet. Dat denk je. Totdat je de auto écht leert kennen.

En daarin schuilt niet alleen de verrassing; in dat laatste zit ook een mooi deel van de kern van de mooie middag. Al dertig jaar genieten wij van een vriendschap, die als een trouwe reisgenoot niet bezwijkt onder de tijd. Die voelt licht, vrij en onverwoestbaar. Net als de gehavende 2CV6, die ongedwongen, eenvoudig en wars van trends mensen in beweging brengt. Nog altijd biedt hij ruimte voor puur plezier. Het is haast niet uit te leggen, totdat je ermee rijdt. Dan voel je het. Hoe vaak of hoe weinig je ook met een Eend onderweg bent geweest: je vergeeft hem alles, ook als het klapraampje bijvoorbeeld niet dicht wil omdat de wind dat verhindert. De oplossing? Even een parkeerplek zoeken, en alles is opgelost. Het leven kan zo overzichtelijk zijn.

Een 2CV is het automobiele equivalent van geestelijke onafhankelijkheid, en daarin zit de kern van onze door authenticiteit, eerlijkheid en veerkracht gedreven vriendschap. Op de eerste herfstzondag van het jaar nemen we die mooie waarden mee in de Citroën, en wij omarmen het plezier om ouderwets en samen onderweg te zijn. Het is niet voor niets dat onze vriendschap al zo lang bestaat. En dat Citroën de 2CV 42 jaar lang in productie hield. Tijdens een mooie dag in het zuidwesten van Fryslân komen deze twee elementen op een prachtige manier samen. De glimlach wijkt geen minuut van onze gezichten. Omdat we voelen waarom een oude Eend in staat is, om vriendschappen eeuwig jong te houden.

Geschreven voor Tineke, Theo en Tino