In het voorjaar van 1979, als de populaire Citroën Mehari al elf jaar bestaat, komen de Fransen met een verrassende aanvulling op het bescheiden uitrustingsprogramma. Citroën besluit de Citroën Mehari 4×4 aan te kondigen. De quat quat is vanaf oktober 1979 leverbaar, en wordt tot in 1984 gebouwd.
Veel technische aanpassingen
De Franse automobielbouwer past de Méhari op veel vlakken aan en lanceert een auto die vanaf dat moment ook echt geschikt is in het terrein. De belangrijkste aanpassingen zijn uiteraard van technische aard en indrukwekkend. Zo wordt de aandrijflijn anders. De motor is de bekende tweecilinder 602 cc motor. Transmissie en aandrijving zijn echter nieuw in de Méhari 4×4, hoewel de techniek van de vierwielaangedreven 2CV Sahara een inspiratiebron tijdens de ontwikkeling van de Méhari quat quat vormt. De transmissie biedt de berijder de keuze tussen rijden met twee- of vierwielaandrijving.
Technische aanpassingen
Citroën monteert een versnellingsbak met lage gearing en een klauwkoppeling van de aandrijfas naar de achterwielen. Daarnaast plaatsen de Fransen een verstevigde achterbrug met een volledig te blokkeren differentieel. Zo kunnen in specifieke gevallen de aandrijfkrachten zo gelijkmatig mogelijk worden verdeeld over de wielen. Omdat er nu ook twee achterwielaangedreven wielen onder de lichtgewicht terreinauto zijn geplaatst, wordt er een cardanas gemonteerd die de Fransen dwingt om het platform aan te passen en te verstevigen. Verder wordt de 4×4 uiteraard voorzien van een reductiebak, zodat het mogelijk is om zowel met hoge als met lage gearing te rijden. De technische aanpassingen stellen de Citroën Mehari 4×4 in staat om een 60 graads hellingshoek te halen.
Nog méér protectie
Omdat Citroën de Méhari 4×4 construeert voor gebruik in ruigere omstandigheden, houdt men ook rekening met andere aspecten. De vering heeft extra bescherming bij de potten. Ook monteert Citroën sterkere wielnaven met schermen tegen opspattend vuil. Verder kent de vierwielaangedreven lichtgewicht Fransman een bodemvrijheid van 24 centimeter. Dat dwingt Citroën tot de montage van een aangepaste voorbrug. Verder wordt de bodem voorzien van beschermende onderdelen, die beschadiging door de terreinomstandigheden (vocht, stenen, vuil) moet voorkomen. Ook worden zaken als aandrijfassen voorzien van extra bescherming. Bovendien krijgt de Citroën Mehari 4×4 schijfremmen rondom.
Bedrijfsuren meter
Het infotainment in de Méhari is uitgebreider dan in de voorwielaangedreven Méhari variant. De ‘quat quat’ kent een serieuzer instrumentarium dan haar eenvoudiger zusje. Zo zijn er diverse lampjes die de bestuurder eraan herinneren dat deze in een vierwielaangedreven auto rijdt. Een toerenteller is aanwezig in de klokkenwinkel die in een nog altijd nihilistisch dashboard huist. Een bedrijfsurenmeter voor het aantal uren dat er met vier aangedreven wielen gereden wordt is aanwezig. Deze en andere zaken – zoals een 12V stopcontact – maken het nodig dat ook het elektrisch systeem in de Citroën wordt aangepast.
Buisbumpers met bijzonder doel
Uiterlijk blijft de Méhari zoals gezegd duidelijk herkenbaar, maar er zijn verschillen met de oerversie. De benzinetank krijgt een andere plek, waardoor de vulopening zich aan de rechterkant bevindt. De vierwielaangedreven Fransman krijgt buisvormige bumpers mee, waaraan het voertuig opgetild kan worden mochten de omstandigheden daar aanleiding toe bieden. Verder zijn de – in hoogte verstelbare koplampen – beschermd met een gaasconstructie. Optioneel is het mogelijk om het reservewiel zichtbaar in de motorkap te laten verzinken. Jaune Atacama (geel) is veruit de populairste kleur, gevolgd door Vert Montana (groen). Het beige en oranje worden nauwelijks in combinatie met de Citroën Mehari 4×4 besteld.
Goede reputatie, weinig kopers
De Citroën Mehari 4×4 bewijst in de praktijk zijn mannetje wel te kunnen staan. Het is in 1979 onder meer de auto van de medische staf in de Parijs-Dakar rally. In hetzelfde jaar rijden acht exemplaren mee in de Rallye Oasis. De goede reputatie ten spijt: de vraag naar de vierwielaangedreven Citroën komt nooit echt op gang. Tot 1984 worden maar 1213 Citroën Mehari 4×4 exemplaren geproduceerd. Vooral de hoge vraagprijs in combinatie met het lichtgewicht funauto imago speelt de ‘quat quat’ parten.
Serieus in het terrein 
Meerdere hendels 
Zelfverzekerd omhoog 
Méhari 4 x 4 dashboard 
Twee- en vierwielaangedreven Mehari 
Citroën Méhari 4 x 4
Dat klopt niet beste Ruud, een Katar 4×4 had wel de 652cc motor…
maar da’s geen Mehari.
Ik had in de jaren 80 familie wonen nabij Toulhouse, daar zag je legionairs van het vreemdelingenlegioen regelmatig rondrijden in deze zeepkisten, was wel lachen, het had voor mij een hoog Mickey Mouse gehalte.
Grappig ! Gaaf ding, en instrumenten werden ook gebruikt in de Simca Rallye ! ( Ik had er ooit één, herkende dat gelijk ).
Altijd weer Citroën met zijn prachtige uitvindingen!
Deze Quat Quat had weldegelijk een andere motor, de 652cc uit de toen nieuwe Visa. Hedentendage uitermate onbetaalbaar maar nog niet zo extreem prijzig als de 2CV Sahara.