Denk u eens in: U bent al twee jaar eigenaar van een klassieker die u uit uw kennissenkring al veertien jaar kent. En daar voor had de auto ook al een NL kenteken.
Die auto is dus al heel wat keren bij de garage geweest en is kind aan huis bij de RDW zou u zeggen.
Tijdens een APK kreeg de garagist melding van een steekproef. Hij maakte zich daar helemaal geen zorgen over.
Tijdens de steekproef viel het de controleur op dat het chassisnummer een beetje scheef leek in geslagen. Hij maakte daar foto’s van.
Wat later kreeg de eigenaar het verzoek zijn auto ter schouwing aan te bieden omdat het vermoeden was gerezen dat de auto omgekat zou zijn.
Om even een paar stappen over te slaan: De argumenten dat de auto al jarenlang zorgeloos alle keuringen had doorstaan en er altijd aan alle voor het geldende kenteken (en het daar bijhorende chassisnummer) administratieve en belastingtechnische eisen was voldaan plus het feit dat de garagist ook foto’s van vergelijkbare auto’s met ongeveer identiek ingeslagen nummers kon produceren…
Oeps. Niks mee te maken. Het kenteken werd ingenomen. De vorige twee eigenaars waren bekenden. De verkoper daarvoor was onbekend en kon dus geen verklaringen over het chassisnummer af geven.
En zo veranderde een keurige, liefdevol onderhouden klassieker die al in elk geval zestien jaar in Nederland reed in een plantenbak of tuinornament.
De partijen zijn nog aan het kibbelen. Maar voorlopig houdt de RDW voet bij stuk. Vreemd. De organisatie was de laatste jaren juist zoveel transparanter en realistischer geworden.
En laten we wel zijn: Het gaat hier niet over een Bugatti of een Rolls…
Het nummer op de foto is ter illustratie. We willen geen ruis veroorzaken in de lopende gesprekken tussen de RDW en de eigenaar. Maar zo kan een officieel ingeslagen nummer er uit zien.
Wordt vervolgd.
