Vierkante Wielen. Een dubbele reünie in het DAF Museum

Tien jaar geleden verscheen het boekje Vierkante Wielen. In het verzamelwerkje was- met medewerking van AutoWeek- een uiteenlopende reeks van autoverhalen opgenomen. Deze waren allemaal geschreven in het kader van de MyWeblogcontest, die eens per twee weken werd gehouden en steeds een verschillend thema kende. Eén van de verhalen was door mij geschreven, en daarom werd ik uitgenodigd voor een reünie in het DAF Museum in Eindhoven.

Een aantal auteurs was van de partij. Al snel kwam het geliefde onderwerp ter sprake: de auto. Net als tien jaar terug, toen de verzamelbundel Vierkante Wielen zijn officiële vuurdoop kreeg in het hoofdkantoor van Sanoma, de uitgever van AutoWeek. Ik keek er na tien jaar wel naar uit om bij te praten. Over ontwikkelingen in autoland. Over het boekje. Ondertussen werd mijn blik gevuld door vitrinekasten vol met prachtige DAF schaalmodellen. En in de verte lonkten de Tatra’s al.

U weet het: het DAF-museum herbergt tot het einde van maart 2023 de tijdelijke tentoonstelling over Tatra. Een prachtig merk met een bijzondere historie. Die Tatrageschiedenis is in Eindhoven fraai en compleet weergegeven, inclusief reclame en tijdelijk ter beschikking gestelde miniaturen. De historie van de bijzondere fabrikant -die tegenwoordig net als DAF nog steeds trucks bouwt en met DAF samenwerkt- ging binnen dat fraaie decor heel mooi samen met de vaste DAF-collectie. En niet op een vaste plek, maar op meerdere plekken binnen de Eindhovense geschiedkamer. Die leent zich uitstekend voor een mooie en aansprekende opstelling. Daar genoot ik van, zoals ik het ook leuk vond om wetenswaardigheden over (vooral) de DAF-historie en de collectie te delen.

De reünie was een weerzien in tweevoud. Want eind 2019 was ik ook in het Eindhovense museum. De hele personenautoreeks, de DAF sporthistorie, een opengewerkte DAF 55 Coupé, een werkende Variomatic: ik zag het allemaal weer. En dat gold ook voor de prototypen, studies van prachtige DAF coupémodellen (Siluro, GT), indrukwekkende trucks van DAF, kantelcabines, DAF DO’s, speciale brandweer- en legervoertuigen, de Eurocabine, een 55 Combi en ga zo maar door. En dat alles was vermengd met schitterende personenauto’s en kloeke trucks van Tatra. Er staat dus nog al wat in Eindhoven, en veel draagt een baanbrekend karakter met zich mee. En dat allemaal binnen een heel, heel puike setting.

De tien jaren tussen de lancering van het boekwerkje en nu vlogen voorbij. En markeerden onbewust de inmiddels veranderde automobiele tijdgeest, die kreeg in tien jaar tijd een andere kleur. Maar de huidige oldtimerregeling was nog niet eens rond toen Vierkante Wielen uitkwam. En het is nauwelijks voor te stellen dat toentertijd nog bijtellingspercentages van 14% werden geheven op zuinige leasediesels met weinig uitstoot. Dat downsize met turbo de norm was. Dat diesels in het verdomhoekje zouden komen. Dat het A-segment werd gekortwiekt. Dat er gesproken zou worden over een verbod op nieuwe diesel- en benzine personenauto’s. En dat elektrisch rijden, zonnepanelen, actieradius en aanverwanten een vast onderdeel van gesprek zouden worden in relatie tot autorijden.

Auto’s veranderen. Autofabrikanten veranderen. Automobilisten veranderen. Ook op kleine schaal, want de helft van het gezelschap auteurs in Eindhoven rijdt nu elektrisch. En omdat er zoveel verandert is ieder museum van onschatbare waarde. Ja. Een collectie, die verandert ook wel eens. Maar die huisvest wel diepgewortelde technologische en cosmetische historie waarvan de oorsprong nooit meer valt te herschrijven. Zoals de eerste druk van een boek ook niet valt te herschrijven. En dat dubbele besef maakte mijn reünie in het prachtige Eindhovense museum heel speciaal.