Een overdenking voor youngtimer liefhebbers
Voor 1980 was alles op zijn best elektrisch. Na die tijd begon de elektronica aan zijn opmars. En elektronica, dat is listig spul. Het doet het, of het is stuk. En als het stuk is zit je met een niet funtcionerende auto en sta je bozig te kijken naar een massief zwart doosje waar een stel draden en een paar multiconnectoren uit steken.
Als je dan geluk hebt, dan zat de storing hem in overgangsweerstanden van die multi’s. Maar anders? Mijn universeelmeter en ik weten doorgaans geen raad met zo’n doosje. Daar hebben we niet genoeg voor geleerd. Bovendien ben ik van het mechaniek, niet van het elektroniek. Het werken aan een conventionele elektrische installatie en de componenten daarvan begrijp ik. Maar elektronica? Nee.
Wanneer je dan op zoek gaat naar vervangend nieuws, dan heb je de kans van een koude kermis thuis te komen. Toen elektronica omstreeks de mid-tachtiger jaren in auto’s terecht kwam werden de onderdelen massaal gefabriceerd voor doorgaans indrukwekkende aantallen auto’s.
Een jaar of tien verder was het recycleren van onderdelen echt helemaal op gang. Containers new old stock aan ECU’s en anderse elektronische wonderdelen werden weer veranderd in warmte en grondstoffen. En werden op die manier effectief aan de onderdelenvoorziening onttrokken.
Daarom de tip: Youngtimerliefhebbers: scoor nu wat je nog scoren kan. Het vinden van boordelektronica, raammotoren en zo is al niet altijd even makkelijk meer, maar wanneer je nog spullen vindt, dan zijn ze vaak verrassend goedkoop.
Je partner zal mogelijk terecht bezwaren hebben tegen een stel olie lekkende motorblokken op zolder. Maar een paar dozen met elektronische dingesten zijn probleemloos in een kastje achter het dakbeschot te bergen.
En als jij ze niet nodig hebt: over twintig jaar zijn ze goud waard.
Tot slot: soms kun je onvindbare componenten vinden door serienummers te zoeken in de catalogi van de fabrikanten. Elektronische auto onderdelen komen feitelijk van een beperkt aantal mondiale fabrikanten. En de klanten van die fabrikanten gebruiken dezelfde spullen dan ook nog eens regelmatig voor verschillende modellen in de eigen produktielijn.
Ooit waren er De Hollanders Guides for Interchangeble Parts. Het wordt tijd dat er ook zo iets voor elektronische componenten komt. Want hoe zou je anders op het idee komen dat BMW dezelfde elektromotor gebruikte om een schuifdak te bedienen als dat er gebruikt werd voor het verstellen van een kuipruit van een BMW motorfiets?
