Mercedes dieselmotoren. Snelle dieselmotoren

Wanneer je tegen 1990 aan een nieuwe diesel zat te denken, dan zat je best in een spannende tijd. Ooit waren ‘diesels’ trage, maar betrouwbare metgezellen voor veelrijders. Voor handelsreizigers en vertegenwoordigers. Voor mannen die tegenwoordig Sales executives of zo heten.

In een Mercdes 200 D stond je maatschappelijk niet slecht op de ladder. En vrachtwagenchauffeurs zagen je als een beter verpakt soort collega. Want traag dat die ouwe diesels waren!

Maar in 1990 waren diesels anders

Mede in verband met allerlei milieugedoe en technische ontwikkelingen, waren de brave diesels – niet alleen bij Mercedes-Benz – qua prestaties bijna op hetzelfde niveau gekomen als hun benzinebroeders. Het tijdperk van De Snelle Diesels was geboren.

Mercedes-Benz had daarbij een historische voorsprong

En ‘turbo’ werd het toverwoord dat de diesels echt leerde rennen. Diesels werden opeens zomaar 180+ km/u snel. En zo kwam er bij Mercedes-Benz de 190 D 2,5 Turbo. Die ‘W201’er’ was er eentje met een vijfcilinder uit het Mercedes ‘bouwdozenprogramma’. De geblazen diesel werd met 0,9 bar overdruk beademd en leverde 122 pk. Bij 4.600 tpm.

Veel koppel

Dat ging dan samen met een indrukwekkend koppel van 225 Nm bij 2.400 tpm. Als die toerentallen er niet bij stonden zou je zomaar denken dat het over een benzinemotor ging. In de pers gingen er al voorzichtig vragen rond wanneer er echte raceauto’s met dieselmotoren zouden komen.

Voorgloeien

In 1990 duurde het toch nog een seconde of 10-15 voordat er voldoende warmte was gegenereerd om de diesel te laten lopen. Maar daarna startte de motor voorbeeldig stil en zonder het uitstoten van roetwolken. Daarna begon het serieuze genieten. Mercedes-Benz leverde deze auto standaard met een viertraps automaat. Die insteek paste prima bij het motorkarakter met zijn hoge koppel bij lage toeren. En dan had je zomaar een diesel die van 0-100 draafde in tien seconden.

Bij de oude generaties 200D’s werd de acceleratie niet met een stopwatch, maar met een kalender gemeten. De voertuigdynamiek was in overeenstemming met het blok. De 190 D 2,5 Turbo was snel, comfortabel en had een voorbeeldige wegligging. Ook als het snel en over bochtige trajecten ging. De – zeker vanwege de zware dieselmotor in het vooronder nodige – stuurbekrachtiging was effectief, maar bleef een mooie feedback naar de chauffeur geven.

De stoelen waren wat toen nog ‘Duits hard’ heette

Achter de chauffeur hadden de passagiers overigens niet echt veel ruimte. De 190’s waren zeker niet de ruimste auto’s in hun klasse. De kofferbak was ook niet enorm groot en had bovendien nog een vrij serieuze tilhoogte. En al die weinig spectaculair vormgegeven kwaliteit en dynamiek resulteerde bij dappere inzet in een verbruik van zo’n 1 op 8. Maar 1 op 11 was ook haalbaar.

Kwaliteit en aanbod

Mercedes-Benz heeft natuurlijk een voorbeeldige kwaliteitsreputatie. Dat resulteert erin dat een 2,5 TD uit 1990 met dik zes ton op de teler nog zomaar een vraagprijs van € 3.500 kan hebben. Voor een exemplaar met maar 160.000 kilometer op de teller kan € 4.750 gevraagd worden. Of bijna € 9.000. Dat bewijst dat ‘bijna twee ton’ nog niet veel is en dat alle prijzen vraagprijzen zijn.

Leuk: De 2,5 TD had in zijn rechter voorscherm extra koelingspleten. Voor ‘mindere’ diesels leverde de altijd wakkere toebehoren handel stickers met die koelsleuven.

Met dank aan Klaas de Poel, Surhuisterveen