Een MV Agusta 600 met een vraagprijs van € 1.000.000 (oké: er staat maar 14 km op de teller. En het is een VRAAGprijs). Een BMW Wehrmachtsgespann voor € 120.000. Een Honda CB750 OHC voor € 14.000. En je kunt zomaar € 9.500 vragen voor een Zündapp KS100.
Nu is € 9.500 natuurlijk peanuts in vergelijk met € 1.000.000, maar het blijft veel geld voor een 100 cc machine. Maar daar hoef je je niet blind op te staren. Met een cilinderinhoud tot 125 cc en voor een derde van de vraagprijs van die Zűndapp kun je stijlvol klassiek, zorgeloos en betaalbaar onderweg zijn. Denk daarbij niet direct aan een kleine Jawa of een 150 cc MZ. Denk aan een echte Honda uit de tijd dat Honda’s nog uit Japan kwamen.
Liever een kleine die steigert… Nou ja: dat was een puberale jongetjes opmerking. Maar we zien een grappige trend ontstaan: Meer mensen krijgen interesse in de lichtste klasse motorfietsen. Dat heeft er vast mee te maken dat de gemiddelde motorrijder nu maar iets van 2000 km op jaarbasis rijdt. Dat je na snelheidscorrectie tegenwoordig overal te snel kunt rijden. Dat een zware, dampende status uitzwetende machine in praktijk toch niet zo handig is. Wel eens iemand een omgevallen BMW GS overeind zien tillen? Allemaal omdat… Alleen hebben we hier in Nederland, met onze eindeloze snelwegen en de mooiste bergroutes (de Posbank!!) van oudsher de mantra: “Een zware is je Ware!”. Een Laverda 750, een R75/5, een Ducati 750 GT, een Z900… ga zo maar door. Oh ja: die huidige prijsstelling laat je ook wat realistischer dromen.
In praktijk zijn snelwegen nog minder interessant dan onze Eerste Minister tijdens het vragenuurtje op tv. Bovendien is Nederland buiten het doorgaande provinciale wegennet voorzien van de leukste wegen en weggetjes. Allemaal openbare weg waar je met een kruissnelheid van een kilometertje of 70-80 echt niemand in de weg rijdt. Zo ligt er in het oosten nog 300 km onverharde openbare weg.
Motorfietsen tot zo’n 125, laat het 150 cc zijn? Dat waren dagelijkse vervoermiddelen voor mensen zonder geld voor een auto. In hele stukken van de wereld zijn ze dat nog. Maar dat maakt ze niet minder leuk. Het maakt ze eerder vertederend. Ze zijn simpel, betrouwbaar en snel genoeg om in het weekend lekker rond te torren. Want de tijd dat Ad en Sjon op respectievelijk een KS100 en een Homoet getunede Kreidler naar Zwitserland gingen? Met de kampeerspullen achter op? Die tijd is voorbij. Maar hier op de redactie is er een ca. 125 cc daily driver die voor woonwerkerij elke dag 68 km rijdt. En dat bij de Honda S90 uit 1965 of zo van een kameraad inmiddels een wat groter bamiblokje onder is gekomen? Dat is alleen maar om het originele blok te sparen voor zon- & feestdagen.
Intussen zijn cilinderinhoud en zeldzaamheid dus enorme prijsopdrijvers als je in de indrukwekkend makende hoek zoekt of zit. Denk aan de € 1.000.000 voor die MV. Aan de andere kant: 125 cc is ook een cilinderinhoud. En een Honda CB90 is bijna net zo uniek als die MV van zes nullen. Maar dat Hondaatje pak je ook gewoon om even sigaren te gaan halen. En met de 90 cc eencilinder (vers ingevoerd uit Japan, waar hij ook al zeldzaam is) kun je gewoon leuke dagtrips maken zonder dat veel verdienende ex-Randstedelingen met rotte eieren en tomaten naar je gaan gooien als je tevreden neuriënd ‘hun’ dijkjes af rijdt.
Natuurlijk is zo’n zeldzame, klassieke Honda CB90 dagelijks inzetbaar. Het is immers een Honda. Maar als nieuwbakken liefhebber van de lichtste klassieke motoren kun je de CB100 en/of de CB125 als gangbaarder optie kiezen. Dat heeft dan toch te maken met de beschikbaarheid van (imitatie/aftermarket) onderdelen. Weet je wat? Denk er eens aan hoeveel geld je bespaart door die MV in Zuid-Frankrijk te laten staan. Dan koop je de CB90 ‘voor de heb’ en een CB100 of 125 voor de schik. En als je dan een CB125 twin koopt? Dan ben je bijna zo snel als dat die klinkt op toptoeren! Oh ja: de CB90 vonden we bij de 4taktwinkel. Daar importeren ze namelijk ook lichte klassieke Honda’s uit hun thuisland. En die toko zit sinds kort in Hattem.
“Een zware is je ware?”
“Des te kleiner, des te fijner” zullen ze bedoelen!
Na een paar jaar zonder heb ik een paar weken terug ook maar weer eens een motor gekocht, een CB250. Fantastisch apparaat die ook prima meekomt in het verkeer. Minder comfortabel dan een BX maar wel eeg leuk 🙂
1970, net mijn motorrijbewijs gehaald en eerste motor was tweedehands Moto Morini 150 cc 1 cylinder 4 takt.
Topsnelheid vlgs veglia teller 130 km/u, volgens mijn vader die met auto achter me aan reed 105 km/u…
Sturen als een scheermes, benzineverbruik 1 op 33.
Heerlijk motortje uit een tijd dat Honda 750 top of the bill was, 250 en 350 cc middenklasser en alles van 500 cc en hoger de topklasse. Van abs en andere elektronische systemen waarmee je vandaag de overgemotoriseerde tweewielers op de weg moet houden had nog niemand gehoord. Puik machientje.
Ik ben blij dat er ook nog van die mensen zijn die het jaargemiddelde een beetje kunnen/willen oprekken want ik zag in het Pinksterweekeind in Griekenland toch heel wat Nederlandse kentekens rond rijden en daar was er geen een bij met zo weinig cc’s als in jouw verhaal Dolf.
Met 150 cc moet je ook wel erg veel tijd hebben om naar Griekenland te gaan. Maar een collega van mijn vadr was op zijn 1oo cc Zundapp wel in Spanje terecht gekomen. Met zij verloofde achterop!
Zelf in het bezit van een Yamaha Yl1 100cc twin. 2takt natuurlijk. Als ze zin heeft en beide cilinders willen werken dan blijf je lachen.
Mooi man! Konden daar geen Kreidler cilinders op? Er staat me iets van bij, inclusief expansie uitlaten en een heleboel rook en lawaai! Mooi was dat!
Begonnen met een 125 cc CZ voor 350 gulden. Ik was ervan onder de indruk hoe snel die optrok met zijn zeven(?)PK. Een heel verschil met mijn Puch Skyrider bromfiets. Maar dat gevoel was na een week wel over. Die CZ was niet snel, maar wel een zware drinker, 1:13 nota bene!
Daarna een stukje supertechniek (voor die tijd dan). Een Yamaha 100 cc twin. Ging in het begin 95 km/u. Ontkoold en daarna bij het uitrijden van de schuur begon ie gelijk te spinnen op de kasseien en ik lag op straat. Toen was de top opeens 115 km, bij een verbruik van 1:33 en een olie verbruik van 1:50. Ongelooflijk.
Daarna een Yamaha 200 twin. Met een veel te kleine tank om op zondag zonder problemen langs de gesloten pompen te komen. Ooit door een auto van Biddinghuizen naar Harderwijk gesleept om te kunnen tanken. Blokje was erg ver opgevoerd, standaard, 21 PK uit 180 cc. Liep op de teller 148 km/u. Die was blijkbaar ook te ver opgevoerd.
Fabriek wijzigde dat in de volgende serie, 200 cc en 18 PK met meer betrouwbaarheid tot gevolg.
Na een andere 175 cc toch maar overgestapt naar een Harley Liberator 750 cc. Die lag bij het eerste stoplicht gelijk op straat, maar ik was gelukkig sterk genoeg om die overeind te krijgen.
Altijd een zwak gehouden voor lichte fietsen, maar eerlijk gezegd geniet ik nu ook van de
BMW F 850 GS.
Natuurlijk is en blijft het probleem dat er zo veel leuk is!
Wat een leuk stukje weer Dolf.Ik ben het ermee eens,dat een lichtere fiets erg leuk is.Ik had een CZ van 1965 en heb daar het grootste gedeelte van het jaar van Dordt naar Ooltgensplaat woon werkverkeer mee gedaan.Echt geen straf.De kleinere 4 takt eencilinders van Honda en Yamaha vind ik ook hartstikke leuk.Ik hoop alleen dat dat niet een trend wordt bij de rijken der aarde,want dat drijft de prijs zo op.
We houden het verder stil
Tsja. Zouden het alleen ex-randstedelingen zin die last hebben van aso’s met teveel db’s en die zich ook nog ns niet zo heel goed weten te gedragen? Je kunt ook met de fiets of lopend mensen hinderen als je dat zou willen. Op die manier krijg ik dus ook last van collega-motorrijders en ik woon niet aan een dijk of zo.. En ik vind die kleintjes overigens wel heel leuk hoor, rij er zelf ook een.
Mwahh. Wij inboorlingen zijn doorgaans iets laconieker. Maar er zijn grenzen. Laten we gewoon maar genieten war we kunnen zonder mensen te pesten. Wat rijdt jij trouwens?
Nog een Pascal☺
Ik denk dat de opkomst van 350cc motoren die o.a. in India en china worden gebouwd i.c.m. de max. snelheid van 100km. Een trend die je eigenlijk in heel Europa ziet (elektrificatie).
Zou het mij niets verbazen dat lichte motoren de norm worden. En dowsizen is echt leuk.. je gaat meer dansen op je fiets.
Mee eens. En ik hoor net dat de nieuwe Harley X35 in China bij Changjiang of zo wordt gemaakt. Dus dan kunnen de Harley jongens gewoon met ons mee doen
Ik zou de streep leggen bij motoren tot 250cc; veel Italiaanse kleintjes zitten op 175cc, dus die pak je mooi mee..
Kleintjes zijn superhandig, stap je zo in t-shirt en teenslippers of klompen op zonder dat BMW-rijders meteen met gefronste wenkbrauwen naar hun fluo-hesjes wijzen en kokhalsend naar je schoeisel staren.
En een tweeëneenhalfje leent zich ook voor zijspan heulwerk, dus dubbel pret..
Laat een ander maar lachen; voordat die z’n zware machine uit de schuur gefriemeld heeft en zich in het pak gelezen…sta jij allang bij de visboer je harinkje weg te slikken
Dan heeft die haring ook eens een uitje. En een BMW r27 met zijspan is idd de ultieme onthaaster. Ook leuk dat fietsers die je inhalen e vaak groeten!