Maurice ‘Maus’ Gatsonides werd geboren op het eiland Java, in het toenmalig Nederlands-Indië. Hij wilde militair vlieger worden. Maar hij werd afgekeurd en begon een garagebedrijf. Maus Gatsonides was technisch enorm creatief, een levensgenieter pur sang en een gedreven en succesvolle rallyrijder.
Rijder, geen ondernemer
Met de Gatsometer had Maus Gatsonides eindelijk goud in handen. En nu eens niet vanwege zijn rallyprestaties. Of toch? Want in het voortraject had Gatsonides op een manier die doorgaans aan Italianen voor wordt gehouden geleefd voor zijn passie: Het racen en rallyrijden. En dat is de bijna 100% zekere manier om zakelijk het schip in te gaan. De productie van zijn eigen merk automobielen werd het hem ook al niet. Ondanks dat de op Fiat gebaseerde racewagen, de Gatso 1500 Sport, ‘Platje’ legendarisch werd. Van het merk Gatso werden tussen 1945 en 1950 slechts elf exemplaren in 8 verschillende modellen gebouwd, Gelukkig werd hij ‘gered’ doordat hij in 1950 fabrieksrijder voor Ford werd.
Het gaat hem om de knikkers. Dat is het spel
Hij won onder andere de Rally van Monte Carlo in 1953. Dit deed hij overigens op discutabele wijze. Bij rallyrijden is hulp van buitenaf niet toegestaan, maar toch stonden er langs route ‘toevallig‘ mensen die ‘spontaan’ water tegen zijn auto gooiden, om de remmen te koelen. Maus kwam ermee weg. Hij was de man van onconventionele aanpak en oplossingen. Zo verstopte hij voor de rally voorraden benzine achter bosjes langs de weg en scoorde hij op een unieke wijze tijdens een tijdproef. Daarbij moest een met pylonen afgezet parcours zo snel mogelijk verreden worden. Elke omver gereden pylon gaf straftijd. Maus bekeek de zaak en trok zijn plan. Vanaf de start knalde hij in rechte lijn naar de finish. Daarbij sneuvelde een heel stel pylonen. Maar zijn eindtijd was zo scherp dat de strafseconden voor de omgereden pylonen niets aan de snelste tijd af deden.
Lezen als een jongensboek
Onlangs kregen we het boek RALLYES EN RACES – GATSONIDES’ AVONTUREN geschreven door WILLEM LEONARD in handen. Dat boek leest als een jongensboek en bewijst dat vroeger niet alles beter, maar wel veel overzichtelijker en speelser was.
Want waar vind je nu noch een rallytopper die net voor de wedstrijd twee porties escargots wegspoelt met een mooie fles wijn? Welke rally-equipe davert nu nog drie dagen zonder slapen door? Om maar niet te spreken van al het sjoemel-, regel- en ritselwerk wat ingezet werd om hoe dan ook maar op tijd binnen te zijn of te finishen. In het boek staan voorbeelden waarvan een tegenwoordige rally-organisator spontaan schilfertjes van tussen de vingers zou krijgen.
Dingen horen op de plek waar ze horen
We hebben het boek afgelopen weekend in één ruk uit gelezen. En wisten toen waar het naar toe moest: Naar Gallery Aaldering. Daar is Platje na zijn wederopstanding in de collectie opgenomen. Inclusief heel veel documentatie. En als de crew in Brummen het boek straks heeft gelezen, dan komt het op de bijrijdersstoel van dit stuk vaderlandse automobiele historie te liggen. Als eerbetoon aan de tijd dat rallyrijden nog iets voor avonturiers inplaats van voor strakke professionals was.
Gatsometers bestaan nog
Intussen worden er nog steeds Gatsometers gemaakt. Maar dan in de 2.0 of 3.0 versie. Het bedrijf wordt geleid door Maus’ kleinzonen. En het feit dat de Gatsometer eigenlijk bedoeld was om snelheden te optimaliseren? Ach… Dat was vroeger.
Heerlijk geschreven weer Dolf!
En naar ik begrijp, zeer passend bij de persoon waar het over gaat.
Iemand die z’n eigen pad bepaalde en ondanks de regels te treden, net niet
buiten het boekje ging
Dus in feite een foefelaar !
Jazekers! Maar wel eentje die er helemaal voor ging!
Gatsonides was me er inderdaad eentje.
Ik was er indertijd getuige van dat hij in de Rijnstraat in Amsterdam lachend een prent voor te hard rijden in ontvangst nam.
Met een grijns van oor tot oor zei hij, die gaan jullie zelf betalen, wordt de apparatuur weer wat duurder.
Over Platje gaan rare verhalen rond, zou gevonden zijn bij een oud ijzerboer.
Dit boek heb ik niet gelezen maar zal daar ook wel in staan, maar dat is geromantiseerd en niet waar.
Degene die hem vonden, bij een klein garagebedrijfje in Stompetoren, waren wel Jaguar liefhebbers.
Getuige het Jaguar stuur en de E-type stoelen, de klokkenwinkel komt trouwens uit een Riley.
Het deurtje was toen professioneel, want aluminium, dicht gelast om de koets te verstijven.
Een ontbrekende velg werd door een volgende eigenaar gevonden in Frankrijk bij een gieterij die ze gemaakt had en er toevallig nog een had liggen.
Dag Cornelius, Bedankt voor deze aanvulling. Erg interessant! Het boek waar ik het over had gaat over de rally avonturen en leest meer als een kwajongensboek dan een stuk histori