De BMW K100 was ooit heel nieuw nieuws

Dit weekend vonden we op ons logeeradres in Zeeland – ga nu nog naar Cadzand Bad voordat de Belgen het helemaal hebben over genomen – een stapel oude motorbladen.

De BMW K100 en K75, de fluitende bakstenen

We geloven dat Moto73 nog bestaat. Dat zou terecht zijn. Want in 1983 schreef dat blad al over de BMW K100 en K75. Ze hadden daar dus toen al kijk op klassiekers. Dat de tijd toen nog veel onschuldiger was blijkt uit de ronkende tekst waarbij er sprake is van met meterslange telelenzen verstopt op de loer liggen spieden naar de nieuwe BMW’s. Met de ogen van vandaag zie je dat de fotograaf gewoon met een kop koffie in zijn hand en een sjekkie in zijn mondhoek om de machines heeft mogen drentelen.

De suggesties over de techniek worden ook wat geheimzinnig gebracht, maar lijken keurig over gepend uit het lijstje dat het journaille ter beschikking was gesteld.

Intussen was de BMW K100 indertijd hot news. De machine was natuurlijk zo groot, zwaar en snel als je van een topmodel mocht verwachten. Maar hij liet ook duidelijk zien dat de Duitsers zich niet blind aan het boxerconcept gebonden achtten. De BMW K100 – en de K75 – waren zo innovatief als er alleen in Europa gedacht en gebouwd kan worden. De liggende viercilinder met zijn kop aan de ene, en zijn carter aan de andere kant was een sterk staaltje van ‘out of the box’ denken. Een laag zwaartepunt en een optimale bereikbaarheid voor service en onderhoud. Prima!

Na de introductie groeide de ‘baksteenblokken’ uit tot een verkoopsucces dat het hart was van een hele serie motoren. Maar op een gegeven moment was het nieuws er af en werden de BMW K100’s en inmiddels de K75’s door de tijd ingehaald. Het bleven fantastische motorfietsen, waarbij de K75 eigenlijk net iets lekkerder reed dan zijn grote broer. Maar niemand wilde zo’n ding meer hebben.

BMW’s voor bijna  niets

Nog maar heel kort geleden zaten de prijzen op wat intussen het dieptepunt was. ‘Tegen elke prijs’ was nog net een brug te ver, maar voor omstreeks de 800-1000 euro had je al een ruime keuze uit BMW K100’s en K75’s. Hier twee straten verder bleek een absoluut smetteloze vroege BMW K100 met volledige onderhoudshistorie alleen interessant voor iemand die er een café racer van wilde maken en die de eigenaar vroeg wat er nog van de prijs af kon als hij de kuip en koffers er niet bij zou nemen.

Maar de prijzen stijgen

Die tijd is intussen voorbij aan het gaan. Een nette BMW K100 of K75 koop je nog steeds voor weinig, maar je krijgt geen geld meer mee als je er eentje mee neemt. Het grappige is dat de opleving in de verkoop van deze liggende drie- en viercilinders niet eens komt omdat wij reguliere motorrijders de klassieke waarde van de ‘bricks’ zijn gaan waarderen.

Momenteel zijn de kopers van deze generatie BMW’s jongere mensen die er blij van zin café racers en scramblers van maken. Het is een heel nieuwe generatie motorliefhebbers met passie, maar met beperkte middelen. Dat is dan wel weer mooi.

Het is voor BMW liefhebbers met visie nu dus zaak om een zo gaaf mogelijk, origineel exemplaar te scoren en dat te koesteren. Want deze ooit zo revolutionaire motorfietsen zijn in hun originele looks eigenlijk het mooist. Toch?