We zijn aan het afsluiten voor het decembernummer
Gaasterlandrit. Een harmonieuze dag vol klassiek Peugeot plezier
Al jaren staan zij erom bekend. De gezamenlijke Peugeot klassiekerclubs organiseren veel activiteiten en evenementen. Zij trekken regelmatig met elkaar op en zetten regelmatig fraaie ritten in de agenda. De Peugeot 404 Vereniging zorgde op 18 mei 2025 voor de Gaasterlandrit, een prachtige tour van 80 kilometer door misschien wel het mooiste deel van de provincie Fryslân. Deze was samengesteld door Bert Hoekman en Ulko Gosma.
Klassieke Peugeots en schuifdaken. Niet zelden vormen zij één geheel, en de weersomstandigheden lieten ruimschoots toe dat de daken konden worden geopend. Dat gaf extra cachet aan een dag, waarop liefst 67 equipes zich in het lommerrijke Rijs verzamelden. De verwachtingen van een mooie dag kregen vat op de deelnemers, die onder het genot van een kop koffie enige voorpret niet konden onderdrukken.
Dat gold ook voor mij. In de aanloop naar de rit nodige 404-eigenaar Cor Tjepkema mij uit voor de Gaasterlandrit. En deze invitatie aanvaardde ik graag, heel graag. De omgeving ken ik, en daarnaast heb ik de nodige sympathie voor de Peugeot 404 nooit kunnen onderdrukken. Bovendien kunnen Cor en ik heel goed met elkaar overweg. Die combinatie maakte, dat de dag op voorhand al was geslaagd. En dat openbaarde zich al vanaf de eerste -met de 404- gereden kilometer in Leeuwarden. Uiteraard met het schuifdak in de (half) geopende stand.
Er waren echter meer ingrediënten die de dag zo prettig inkleurden. De verzameling klassiekers bij de vertrek locatie in Rijs is daar zo’n mooi voorbeeld van. Het aandeel 404-exemplaren (berlines uit verschillende jaren en in verscheidene uitvoeringen, Familiales en een prachtige late Cabriolet) was natuurlijk navenant. Maar zoals het de klassieke Peugeot-community betaamt: verscheidene deelnemers kwamen ook met andere modellen, waardoor een fraaie verscheidenheid binnen het deelnemende erfgoed van de Franse fabrikant ontstond.
De 402 Legere was de oudste auto binnen het veld. Verder omvatte de verzameling enkele 203-exemplaren, een 403 taxi, een aantal 504’s (waaronder een zeer zeldzame L Diesel én een paar Cabriolets), een fraaie 505 GTI en een late 304 S Coupé. De wat jongere klassiekers en youngtimers waren ook vertegenwoordigd. Om een 205 kun je tijdens een dergelijk evenement niet meer heen, en ook de 306 was in meerdere opzichten van de partij. Tot slot kan de Simca 1100 Ti van Hans Hoogervorst niet onvermeld blijven. Leuk: de Gaasterlandrit werd na de afgeronde restauratie de eerste rit voor de Simca.
Wie Gaasterland kent weet, dat het iedere keer weer een aangename bezigheid is om daar een traject af te leggen. Tijdens de rit van 18 mei 2025 bleek dat opnieuw. De route voerde door de talrijke bossen, de glooiende omgeving, de kleurrijke landelijke setting en over de dijken. De uitzetters van de route- Bert en Ulko- hadden ook een aantal highlights in de rit opgenomen. Natuurlijk vormde Laaksum één van tussenstops. De kleinste haven van Nederland besluit veel idylle in zich, en bovendien biedt het plekje mogelijkheden om de inwendige mens te verzorgen. De andere plekken voor een intermezzo waren het Rode Klifmonument, het monument bij Molkwerum en de uitzichtpunten Seekyk Kiekje en Oude Mirdummer Klif.
De tussenstops vormden dus mooie onderbrekingen binnen een dito route, voor deze pauzes konden de deelnemende equipes zelf kiezen. En af en toe was er ook sprake van een noodgedwongen stop. Net na Vissershaven Laaksum hielden we geduldig de wacht voor overstekend vee, en ook vanwege een ieder jaar terugkerend voorjaarsfenomeen hielden we meerdere keren halt. Ook de recreatieve scheepvaart trekt er in deze tijden weer veelvuldig op uit. Dat resulteerde in meerdere openstaande bruggen. Het hoort er bij in een periode, dat de klassiekerwereld er weer massaal op uittrekt met het erfgoed.
De Peugeotclubs (APH, PCN, Peugeot 404 Vereniging) doen dat regelmatig, én in goede harmonie. Ook dat is een voorwaarde om een dag te laten slagen. Ook tijdens de Gaasterlandrit viel op, dat de verzamelde klassieke Peugeotrijders beschaafd met elkaar omgaan. Bovendien toonde men veel respect tonen voor elkaars erfgoed, dat niet zelden tot in detail wordt beschreven. De mate waarin de betrokkenen binnen de diverse Peugeot klassiekerclubs elkaar versterken valt iedere keer weer op. Ook daarom is het een genoegen, om je binnen de klassieke Peugeotgelederen te bewegen.
Dit was weer zo’n dag, en deze verliep zoals gezegd vlekkeloos. Zo keerde iedereen met een voldaan gevoel en met fraaie indrukken van de omgeving huiswaarts. De dag kreeg voor mijzelf ook een mooi besluit, want ik reed de Peugeot 404 van Cor Tjepkema weer naar Leeuwarden. Dat was de kers op de klassieke Peugeot taart, die op 18 mei 2025 een dag lang heerlijk smaakte. De dag bonus was het antwoord op de vraag, waarom de 404 destijds zo geliefd was. Waarom het 65-jarige model vandaag de dag nog steeds zo geliefd is. Waarom ik een zwak heb voor de klassieke modellen van het Leeuwenmerk. En waarom ik mij zo thuis voel binnen die bijzondere, saamhorige wereld eromheen.
Met heel veel dank aan Cor Tjepkema, Ulko Gosma, Bert Hoekman en de Peugeot 404 Vereniging
