Franeker Oldies Festival. Kuieren tussen oldtimers en Rock and Roll.

Zo langzamerhand schuiven we steeds meer op richting de zomer. Het voorjaar is in volle gang, de coronamaatregelen zijn van de baan. En het aantal oldtimerevenementen op de kalender groeit gestaag. Er zit veel moois in het vat. Zowel groot als klein. Ik pak ook weer een evenement mee, dat haast bij mij om de hoek wordt georganiseerd: het Franeker Oldies Festival.

Het is druk in Franeker tijdens het feestelijke weekend, waarin onder meer Rock and Roll en oldtimers het historische centrum prettig vullen. Voor wat betreft de oldtimers: deze krijgen op zaterdag het podium, en dat podium is natuurlijk ook mijn terrein. De verzameling klassiekers (die ook uit heel fraaie brommers en motorfietsen bestaat) is kleurrijk en staat op de knusse Voorstraat. De oldtimers vermengen zich met een lekker Rock and Roll sfeertje. Dat wordt ingekleurd door fijne bandjes, in petticoat geklede dames, terrasjes en lekker veel bezoekers.

Van oudsher is het feest in Franeker puur Amerikaans georiënteerd, ook qua auto’s. De fascinerende Amerikanen domineren nog steeds op het festival. En ze doen dat, zonder ook maar enige aanspraak te maken op het containerbegrip de Amerikaan. Er staan op de Voorstraat diverse categorieën klassiekers uit het land van de onbegrensde mogelijkheden. fraai gepatineerde pick-up trucks, customized stations, droomlimo’s en -sedans en heerlijke muscle cars.

Ik geniet van een mooie Cadillac Calais, een Imperial Crown, een Corvette C3, een Pontiac GTO, een originele eerste serie Mustang, een Series 62 uit 1953. Vandaag geniet ik ook van een ongelooflijk gaaf gepimpte Chevy II Nova Station (die zie je echt nooit) en een customized Plymouth Satellite Station, een helgroene. Om over de twee stokoude patina Pick-ups van GMC en Plymouth maar te zwijgen. Ik heb een geweldig zwak voor klassiekers binnen deze categorie.

Maar ook de Europeanen en de Japanners in de oude Friese universiteitsstad bekoren mij, daar ligt sowieso het zwaartepunt van mijn klassieke affectie. Zo klopt mijn Toyota-hart in volle vaart als ik de LC HJ45 diesel zie. Zo’n oude Land Cruiser is voor mij het automobiele equivalent van de koning der dieren. Waar iedereen stopt, begint het pas voor Toyota’s off-roader. Ongeacht serie, en de auto in Franeker is een puike geloofsbrief van pure onverwoestbaarheid. Verderop tref ik de nodige Fransen en een paar Italiaanse klassiekers. Nogmaals: de mix is mooi.

En dan arriveren Peter, Oane en Arnold, die een andere eeuwige liefde van mij vertegenwoordigen. In colonne parkeren zij drie classic VW’s en vanwege meerdere redenen ben ik extra opgetogen. Oane heeft de laatste aanwinst van Peter de Roy mee: een juweel van een Scirocco uit 1980. To be continued. Arnold arriveert met zijn VW 1303 S (met nog de originele AD motor, pré 8/73) en Peter heeft zijn oude bekende VW 1303 LS Cabriolet meegenomen. En over Kever Cabio’s gesproken: er staat verderop nog een heel gave en binnen het wereldje bekende VW 1200 Cabriolet uit het Ovaaltijdperk. Het hart klopt sneller, een Kever kan bij mij nooit kapot.

Ik ontmoet sowieso veel bekenden uit het wereldje. Ik spreek Sietse, Folkert en Ane. Sietse heeft een prachtige Imperial Crown meegenomen, de Cadillac en de Mustang zijn thuisgebleven. Dat geldt niet voor de schitterende (en uit AMK bekende) Series 62 van Folkert, die echt in het middelpunt van de belangstelling staat. Hij heeft er deze dag al een bijzondere rit op zitten. Ane heeft de (ook uit ons blad) bekende Volvo 66 GL Combi meegenomen. Ik trek in Franeker een tijdje met hem op en binnenkort doen we dat weer, want er is een reportage met een gave classic Benz aanstaande.

Ik verklap nog wat dat betreft verder nog niets, behalve dat het heel nabije toekomstmuziek met heel prettige klanken is. Maar vandaag ben ik in Franeker, waar klassiek Amerika en de rest van de autowereld van weleer versmelten . Dat maakt ook een diepe buiging voor een juweel van een Mercedes-Benz 230 S Automatic (W111) en een onbedaarlijk mooie 220 S Cabriolet. Ja, het verlangen om straks weer met een classic Benz op stap te gaan wordt alleen maar groter.

Na een patatje en met een blikje koele cola in de hand kuier ik in het zonovergoten Franeker naar het einde van de middag. Franeker, waar diverse klassiekerculturen samenkomen. Waar lekkere bandjes de muziek naar de mensen brengen. Waar de organisatie de klassiekers naar de mensen brengt. Waar oude en nieuwe bekenden elkaar ontmoeten. En waar het bewijs weer wordt geleverd, dat kleine en heel grote dingen mensen heel gelukkig kunnen maken. En vooral: dat oude en onvervalste klassiekerliefde nooit roest. Zeker niet binnen zo’n ongedwongen sfeertje als deze middag.