Op 5 september 2021 was de wereld voor het eerst sinds 24 augustus 1985 weer getuige van een Nederlandse Grand Prix. Max Verstappen won tijdens een race die vooral vanwege de bandentactiek even spannend was, en opmerkelijk was hoe stoïcijns hij als eerste de finish passeerde. Alles viel op zijn plek, de vrije training en de kwalificatie vielen in Nederlands voordeel uit, de internationale pers was lovend over de organisatie en de zon daalde bijkans uit de hemel neer. Het verliep zó goed dat de zege van Verstappen een vanzelfsprekend onderdeel leek te zijn van het perfecte plaatje. Totdat ik aan vroeger dacht, aan de laatste Nederlandse Grand Prix van de vorige eeuw.
Tegenwoordig is het naar binnen halen van een Formule 1 Grand Prix een prestatie van formaat. En na de tegenvaller van vorig jaar, toen kersvers Corona de doorgang van de Dutch Grand Prix van 2020 verhinderde, rechtte de organisatie nog eens de rug. Zoals gezegd viel tijdens een lang septemberweekend alles samen. Ja, ik had mijn bedenkingen over de grote gevaccineerde geplaceerde toestroom en dacht aan de organisatoren van kleinere evenementen, die vanuit Den Haag steeds nul op het rekest krijgen. Maar toch: de Grand Prix van Nederland, dat klinkt groots. En dat was het ook.
Ondertussen was het begeleidende Ziggo-commentaar goed voor een uitbreiding van mijn vocabulaire. Een bloemlezing. Max managet zijn pace. Perez, hij is nu pumped up. Who is next. Bottas is taking the long way now. Bottas gaat gewoon voor de snelste ronde. Ja. Hij denkt: ammehoela! The Buzz die van de tribunes komt is prachtig. En de allermooiste: Max zit in zijn Salsa. Mijn zoon en ik keken en luisterden, en vonden alles vermakelijk. De popie jopie teksten van de commentatoren incluis. Hoe anders was dat nog in 1985, het jaar overigens dat de term Popie Jopie door het Pisa van Spaan en Vermeegen werd geïntroduceerd. Aanleiding: de Paus kwam naar Nederland.
Enkele maanden na het hoog geëerde bezoek uit Vaticaanstad werd de laatste Nederlandse Grand Prix van de vorige eeuw gereden, Zandvoort kwijnde weg binnen een steeds commerciëler wordend perspectief. Ja, Ecclestone vond Zandvoort nog steeds een fantastisch circuit, maar het kon niet meer uit, zeker niet in een tijd dat het publiek nog gewoon het kaartje aan de kassa kocht en je maar af moest wachten hoe véél mensen dat deden. Tijdens die laatste Grote Prijs van Nederland reed Huub Rothengatter in de Osella FA1G de race uit, maar hij haalde het eindklassement niet. Hij finishte 14 ronden na winnaar Lauda, de voorganger van Verstappen in Zandvoort. Maar hij was wél gefinisht. Dat was tijdens die jaren voor een Nederlandse coureur al vaak een bonus zonder punten.
Bleven de punten vaak al ver uit beeld; een podiumplek bleef dat helemaal, laat staan een Grand Prix overwinning. En geen Nederlander thuis haalde het podium. Van Lennep werd in 1973 wél zesde, tijdens de race met een inktzwarte rand, zoals Godin de Beaufort dat in 1962 werd. Maar daar groeide ik niet mee op, die beelden zag ik later pas. Ik werd een beetje groot met Jan Lammers. Hij wedijverde met de legendarische Ayrton Senna. Maar niet in de Formule 1. Dat was voor de sympathieke coureur uit Zandvoort een kwestie van verkeerde tijd, verkeerde plaats. Ecclestone wilde hem wel naar zijn team halen, maar net op dat moment trok sponsor Theodorus Niemeyer de handen van het Formule 1 avontuur af. Wisseling van de wacht in Groningen, einde verhaal.
Zeker achteraf gezien greep Lammers naast een mooie Formule 1 carrière. Hij maakte veel goed, zoals op Le Mans, waar hij in 1988 met de Jaguar XJR-9 (samen met Dumfries en Wallace) de snelste was. En in 1990 met zijn team in de XJR-12 daar tweede werd. Maar de grootste overwinning uit zijn loopbaan behaalde hij als directeur sportief van de Dutch GP 2021. In één klap zette hij- samen met de andere verantwoordelijken- Zandvoort weer op de kaart.
Maar ik werd vooral groot met Huub, de verhalen over Rothengatter vond ik altijd boeiend. De man wilde zó graag een rol spelen in de autosport dat hij er alles voor over had, en zelf bovendien zijn sponsors binnenhaalde. Of via een advertentie in De Telegraaf Philips uitnodigde om hem te sponsoren. Zo deed Huub dat. Hij was een knokker, die nooit in zijn Salsa zat en nooit zijn pace managete, maar altijd vocht voor zijn plek. Hij verdedigde zijn stoeltjes in de Spirits, Osella’s en Zakspeeds en haalde zes keer van de bijna dertig keren het eindklassement van een Grand Prix. Als Huub in het klassement belandde, dan scoorde hij ook heel goed. Vijf keer behaalde hij een top tien klassering. Die prestatie vond ik toen immens. Huub was mijn Formule 1 held, omdat hij soms toch de Nederlandse eer in de exclusieve klasse hooghield. En hij heel veel zelf regelde. En simpelweg omdat zijn races mij vanuit mijn jeugd het meest bij zijn gebleven.
Daar dacht ik aan, toen Max Verstappen de eerste Nederlandse Grand Prix sinds 37 jaar won. Een mijlpaal in meervoud. Het eerste podium thuis, de eerste zege van een Nederlander op eigen bodem, terug aan kop van het WK. Hij reed een perfecte race, met een resultaat dat ook de hoop uit het verleden met terugwerkende kracht nog meer betekenis gaf. Ik dacht aan Huub, die 37 jaar lang de laatste Nederlander was die een Grand Prix op Zandvoort reed. En aan de minimale kansen van toen, die alle vanzelfsprekendheid van de winst van Max Verstappen op Zandvoort elimineerden. Want zijn zege van 5 september 2021 is een immense prestatie. Zéker binnen het perspectief van vroeger.
geef het volk brood en spelen. een krat bier, en vooral een gsm.
en ze denken dat dan alles goed komt…….
We kunnen ons hier grijs aan ergeren, en zwarte randjes zien, maar die Eigenaar van de Zandvoortse Skelterbaan heeft heel hard hiervoor gewerkt.
Ik geloof dat ik hem zelfs met een bezem zag, hard aan her werk. En dat ook nog terwijl de huur
in Amsterdam opgehaald moest worden bij diverse pandjes. Een stad waar een ID-19 niet meer in
mag, maar een Cruise Schip met een Wartsila motor wel mag. Misschien zijn die wel Oranje gespoten, je weet maar nooit.
Ik moet er niet aan denken, maar zou het dan toch mogelijk zijn als je neefje, ook zo een keiharde werkezel…………..ah, die bezem waar Benny mee ging vegen zat wel in een kruiwagen.
Het zou prettig zijn als Lammers en kornuiten (oa. prins B-jr.) nu de Festivals, de horeca en de zorgmedewerkers actief gaan steunen.
Er moet meer en beter opgeleid worden en dat moet leiden tot betere betaling.
Ik kan het verhaal van Maurice alleen onderschrijven, het is een gotspe dat dit festival kon plaatsvinden. Het maakt mij meer dan duidelijk dat Nederland een bananenkoninkrijk is geworden. Bananenkoninkrijk, vanwege het belang van een Oranje, wat ervoor heeft gezorgd dat dit mocht doorgaan. Het is een schande.
Het was een gigantisch optreden van Max en met alles wat er bij was. Zinderend. Onvergetelijk.
Het zwarte randje blijft echter hangen doordat het Circuit midden in een aangewezen Natura 2000 gebied ligt. Hoe zeer ik ook fan van Max en die hoogtechnische sport ben, toch wringt de rechtsongelijkheid met de hele rest van Nederland dat vanwege stikstof grotendeels tot stilstand gekomen is. Hoe prachtig het weekend in Zandvoort ook was.