Medio oktober zomert het heerlijk na in Cascais. Een uitstekend georganiseerde persreis is begonnen. Op uitnodiging van Visit Portugal ben ik er namens Auto Motor Klassiek, speciaal voor Estoril Classics. Dat is georganiseerd door de Cascais Tourism Board. De prachtige setting van de oude aristocratische badplaats maakt het vooruitzicht op het evenement nóg mooier.
Ik ben al vroeg in Cascais en heb tijd om te acclimatiseren, de badplaats en het hotel te verkennen en koffie te drinken bij de jachthaven. Dan ontmoet ik contactpersoon Inês Oliveira en wij schuiven aan bij de andere journalisten. Een aantal Britten, een Duitser en een Fransman vormen met mij het reisgezelschap. Wij begroeten een fijne welkomstlunch en de kennismaking verloopt soepel, de groep is tof. Ik heb vooral een klik met Inês, de Duitser Felix en de Fransman Jean Marc, die al sinds 1978 het jaarboek van de 24h van Le Mans verzorgt. Natuurlijk kent hij Gijs van Lennep en Jan Lammers. Over coureurs gesproken: Inês vertelt dat Ari Vatanen en Mikko Hirvonen ’s middags in het statige Estoril Palacio Golf & Spa Hotel zijn om ons te woord te staan. Zó dan.
Gezonde spanning, we gaan grote mijnheren interviewen. Dat gebeurt binnen een heel chique setting. Ari vertelt veel, Mikko is meer bedachtzaam, maar uiteindelijk wel de meer directe van de twee. Het zijn sympathieke Finnen met innemende verhalen, die de prachtige wandeling langs de idyllische boulevard van Cascais naar Estoril –op weg naar de coureurs- nog meer de moeite waard maken.
Het diner in restaurant Maria Pia is voortreffelijk, en het Pestana Cidadela Cascais, is de basis waar het aangenaam toeven is. En ontbijten. Ik weet niet wat ik zie als ik het restaurant binnenloop. Het Atlantische uitzocht is fantastisch, en ik verheug mij op het ontbijt en op wat vandaag verder komen gaat. Het weer is heerlijk, en wij gaan met een Mercedes Benz 220 (W187), een Daimler V8 250 en een Peugeot 404 van Top Emotions op pad. Door de bergen, langs de kust, dat wordt adembenemend. Wij rijden naar Praia de Guincho, Cabo da Roca (het meest westelijke punt van het Europees continent) en het op de rotsen gebouwde Azenhas do Mar. De route is wonder-, wonderschoon.
En dan: Circuito Estoril, daar waar Ayrton Senna postuum een eigen laantje kreeg. Op het circuit wachten een uitgebreide lunch, races en een paddock met diverse stands. Race Ready heeft er iets moois van gemaakt. Hoofdmoot daar is 60 jaar Mini, maar ook de verzameling historische rallywagens maakt indruk. Zij reden de Historic Portugal Rally, met de coureurs als helden van de nacht. Daarover gesproken: ik kom Vatanen en Hirvonen weer tegen, dit keer op de persconferentie. Herkenning, trots. Het gebeurt nadat ik op hoofdtribune van het circuit geniet van de competitiewagens uit de jaren zestig en zeventig. Zij overleven de ultieme krachtsinspanning die van ze wordt verwacht. En dat geluid van die Mustang V8 van de Nederlander Bart Uiterwaal, zó mooi. Kippenvel.
Het geweld staat in contrast met de volgende dag, die ons bij het Concurso Elegancia ACP brengt. Het evenement bij het Casino Estoril is -net als de meeste onderdelen van Estoril Classics- gratis toegankelijk voor het publiek. Het Concurso is compact van omvang, maar met medewerking van de Portugese Automobielclub (ACP) delicaat samengesteld. De kwaliteit van de deelnemende auto’s is echt indrukwekkend, de categorieën precies goed. Een Mercedes-Benz 320 S wint. Terug naar het Circuito Estoril, Inês heeft geregeld dat ik wat langer op het Concours kan blijven. Daar staat de diversiteit van auto’s waar ik het liefst over schrijf, ook van niet concoursdeelnemers. Binnen die variatie valt op, dat de Britse klassieker de hoofdrol speelt, en dat heeft niet alleen te maken met de viering van 60 jaar Mini. Het is ook historisch ingegeven door Portugees-Britse verhoudingen.
Na mijn extra uur in de casinotuinen staat het transferbusje alweer klaar, het wordt allemaal geregeld. Op het circuit lunchen wij weer, hierna nog een paar races waaronder de historische Formule 1. Op de dag dat Max elders de bocht uit vliegt, wint een Tyrell Benetton verschrikkelijk overtuigend de race. Wat een machine is dat.
In de avond is er het afscheidsdiner in Fora de Pé. Dat is wéér fijn toeven en uiteindelijk, om 22.30 uur plaatselijke tijd neem ik afscheid van Inês. Een innemende gastvrouw, en bovendien iemand waar ik continu op kon vertrouwen, alles liep ongemerkt soepel. En juist in dat ongemerkt schuilt heel veel kwaliteit, zij verstaat haar vak. Zoals de hele organisatie de professionaliteit verstaat.
Alle collega journalisten zijn de volgende dag rond het middaguur vertrokken, maar ik heb gelukkig nog een paar uurtjes in Cascais, dankzij het reisschema van TAP. Ja, ik ben verliefd geworden op die lome en bijna fado-achtige sfeer, waar de oude aristocratie mondain ademt. Ik wil ooit terug naar deze kust. Ik wil nog een keer naar Estoril Classics. En ik kom terug. Want ik wil mijn droom blijven leven.
Cascais, Estoril en omgeving zijn een aantrekkelijk alternatief voor een mooie vakantie. Deze regio ten westen van Lissabon heeft veel te bieden. Gastvrijheid, mooie rotspartijen, historische centra, kleine en grote stranden, de woelige zee, knusse boulevards, natuurgebied Serra de Sintra én de stad Sintra zelf met werelderfgoed, culinaire hoogstandjes, fraaie hotels en mooie routes, je vindt het er allemaal. Ga naar www.visitcascais.com en neem hierna een kijkje op de website van het prachtige hotel Pestana Cidadela Cascais. Dan weet u waarom Cascais en omgeving zo’n aantrekkelijk zijn om een heerlijke vakantie door te brengen. U beleeft er de tijd van uw leven.
Social media (Instagram, Facebook, Twitter) hashtags: #visitcascais #estorilclassics #visitportugal #tapairlines