Die Peugeot 305 was vanaf maart 1979 niet de zo verwachte echte opvolger van de Peugeot 404. Het was qua formaat geen echt grote Peugeot. De auto werd gezien als een wat groter uitgevallen Peugeot 304. Voor twijfelaars bleef er dus de keuze tussen de meest luxe 304 of de (goedkoopste versie van de) 504.
Keuze maken was moeilijk
Voor mensen met een nostalgische hang naar het formaat van de 404 leek het topmodel van de Peugeot 305 de betere optie. En dat topmodel, dat was, bijvoorbeeld in 1979, de Peugeot 305 SR. De motor van de SR was feitelijk dezelfde als de 1290 cc motor uit de 304, maar dan met een grotere slag. De nieuweling was daarmee met een slag van 77 mm nog net ‘overvierkant’. Volgens Peugeot leverde de anderhalve liter viercilinder 74 pk. Op de (Duitse) rollenbank bleken er daar van 54 aan de voorwielen te komen. Het blok – nog voorzien van een handmatige choke – was daarmee een goede, wat gemoedelijke, goed trekkende krachtbron die de net geen ton wegende Peugeot aan prettige prestaties hielp.
Hij was snel genoeg
Met een gemeten top van 150+ km/u was de auto er snel genoeg mee. Met zijn prestaties kon de Peugeot 305 SR zich goed handhaven in zijn segment. Maar bij voorbeeld de inmiddels bijna vergeten Simca 1308 GT – Wie heeft er de laatste decennia nog eentje gezien? – was gewoon rapper. In een tijd dat de auto’s in dit segment heel zuinig met brandstof om gaan lijkt het wat wild, maar het gemiddelde verbruik van 1 op 10 werd in 1979 als heel acceptabel gezien. Bij 140 km/u verbruikte de Peugeot overigens 1 op 9.
Een ‘alles in een’ constructie
De versnellingsbak en het differentieel draaiden bij deze Peugeot in de olievoorraad van de motor. Dat was ooit een nieuwigheid waarvan de betrouwbaarheid serieus betwijfeld werd, maar de opzet had zich in 1979 al ruimschoots bewezen. De bak schakelde bovendien prettig. Qua onderstel had de SR schijven voor, trommels achter en een lastafhankelijke begrenzer op de achter remmen. De stuurbekrachtiging werkte prettig zonder het stuurgedrag ‘dood’ aan te laten voelen. De wegligging was goed, het comfort ook. De stoelen misten de legendarisch Franse zachtheid. En dat was een plus.
De vering en demping waren daarentegen klassiek Frans zacht. Dat was ook een plus. Het dashboard was overzichtelijk en bij nacht rood verlicht, een veiligheidsaspect dat ooit was ontdekt bij het maken van instrumentenpanelen voor jachtvliegtuigen uit de tweede wereld oorlog. De toerenteller was daarbij nogal klein uitgevallen en het feit dat de ruitenwisser/lichtschakelaar en het contactslot links gepositioneerd waren, dat was iets dat vooral Peugeot eigenaars konden waarderen.
Toch groter dan een 304
Al met al werd is zo’n Peugeot 305 met zijn paar centimeter grotere wielbasis dan de Peugeot 305 gezien als een goede, mooi gelijnde auto zonder veel sportieve aspiraties. De Peugeot was duidelijk een familie auto of het bedrijfsvervoer voor ambitieuze buitendienst verkoopmedewerkers met een gevoel voor elegantie.
Het interieur was comfortabel, de kofferruimte indrukwekkend. En het feit dat een heel mooie Peugeot 305 inmiddels een betaalbare, gewaardeerde klassieker is? Ach, daar staat tegenover dat deze Peugeots in Frankrijk nog gewoon voor een hand vol euro’s als ‘oude auto’ te koop zijn, en als dagelijkse scharreldieren worden ingezet. En dat moet dan wel het bewijs zijn dat ze goed zijn.
Heb in de jaren ’80 nog aan die dingen geknutseld (professioneel) en er mankeerde meestal weinig aan technisch..
Contactpunten stellen met draaiende motor en een sleuteltje van buitenaf…..
Nostalgie voor deze dame…
Ik denk dat u een beetje mank gaat over het feit dat de 305 de vervanger voor de 404 zou zijn .
De 404 was in 1974 al uit het programma .
De 305 ging wel zeker de 304 opvolgen , vandaar dat het 304 model uit 1978 al de voorwielophanging van de 305 meekreeg .
ik was toen werkzaam bij Peugeot en de laatste 305 die er nog was zou begin 1978 mijn nieuwe auto worden , maar door zakken voor het rijbewijs liet ik hem voorbij gaan , het betrof een 304 SLS .
Dus dat de 305 voor de 404 de vervanger zou zijn is misschien een heel klein beetje waar , maar het was de vervanger voor de 304 .
Met de “laatste “305 bedoel ik dus de laatste 304 .
Helemaal mee eens, Jan Alting! De 504 is de opvolger van de 404 en de 305 de opvolger van de 304. (Helaas) reed ik heel even als ‘voorloopauto’ een 305 met automaat en schuifdak, op zich de standaardauto. Fantastisch!
Ik was toen de trotse eigenaar van zo’n peugeot 305 SR, met schuifdak, bruin metallic etc. Alle opties. Na een half jaar vertoonde de bekleding gaten, die geheel werd vervangen. Het schuifdak vertoonde nog sporen van het snijden. Na een jaar begon rondom de rechter buitenspiegel het portier door te roesten, geen garantie! Hierna nooit een Peugeot meer genomen. Voor mij van de romantiek er wel af.