Herstel: Dat was een BX reclame: BX, de garage vindt hij maar niks. Daar zijn trouwens een hoop flauwe grappen over gemaakt. De Citroën CX is een ander verhaal. Die is gek op garages, een CX glorieert bij goed en regelmatig onderhoud. Maar een goede, goed onderhouden CX? Dat is de beste auto ter wereld. Volgens een ons bekende trotse eigenaar. En wie zijn wij om daar aan te twijfelen?
En iemand die op de budgettoer gaat om wat voor Citroën CX dan ook te kopen? Die heeft een goede kans leeg te lopen op zijn aankoop.
Misschien interessant: Citroën BX (1982-1994). Hydraulique voor een prikkie
De zoon van een kennis had zo’n CX gekocht
Voor maar € 3.000. Toen hij zijn aanschaf naar een Citroënspecialist bracht om hem ‘even na te kijken’ werd hij gebeld. Er zat zo’n € 3.000 in om de CX weer in goede, niet perfecte, staat te krijgen. En dat terwijl het zo’n gave auto leek. En dat is wel een dingetje bij de Citroën CX: Veel CX-en met zware roestproblemen zien er optisch nog heel aardig uit. Het uiterlijk zegt dus zeker niet alles. Het is overigens niet allemaal verwaarlozingsleed bij de CXsen:
De ‘hydrauliques’ van Citroën zijn prima auto’s
Allemaal. Maar het zijn in al hun eigenwijsheid Franse auto’s met best gecompliceerde techniek. Al is die techniek niet elektronisch. Maar hij is onderhoudsgevoeliger dan die van de gemiddelde Toyota of Opel uit die tijd. En de laatste Citroën CX rolde alweer negenentwintig jaar geleden van de band. Het sleutelwoord bij ‘les Hydrauliqies’ met hun unieke veer- en remsysteem? Dat is zorgvuldigheid in gebruik en onderhoud.
Misschien interessant: 50 jaar Citroën GS. Hypermoderne en concurrentieloze middenklasser
Voordat de Citroën CX een gewilde klassieker werd was het gewoon een poosje een ‘oude auto’
Dat was de tijd dat de zoveelste, jonge eigenaar niet meer in onderhoud investeerde, maar alleen stoer rond reed in zijn Grote Auto. Liefst met een zo dik mogelijke en slordig aangesloten audioinstallatie. Sporen van veel gepruts aan bekabeling met bijvoorbeeld AMP stekkertjes, brugklemmen en zelfs kroonsteentjes zijn evenzoveel ‘rode vlaggen’: Identificatie van bedrading aan de hand van het originele elektriciteitsschema wordt zo sterk bemoeilijkt, wat storingzoeken enorm kan hinderen. Het werken aan een Citroën CX kan overigens een tijdrovende klus zijn. Bij een goede CX ligt de sleutel ligt dus bij het correct uitgevoerde preventieve onderhoud. Dat is ‘niet direct nodig’ maar toch arbeidsintensief, en blijft om die redenen vaak achterwege.
Op verjaardagen is er altijd wel een niet Citroën rijdende die gruwelverhalen over de hydraulica weet te vertellen
Met die verhalen zou je bijna vergeten dat Citroën CX-en enorm enthousiast kunnen roesten. Roestvorming in holle ruimtes die grenzen aan het interieur wordt sterk verergerd door een airco (condens). Onder andere de voetenbak voor de voorstoelen is berucht. Verdere pijnpunten zijn de bodem (o.a. lasnaad voor de voorstoelen), balken/langsliggers, subframes, de accuruimte, dorpels onder deuren (Série1: vooral Pallas en Prestige achter de chromen afdekplaten, Série2: achter de plastic afdekkappen). Zet daarom de Citroën CX voor aankoop altijd eerst op een brug en gebruik een versleten schroevendraaier om zeker door te mooie tectyl heen te prikken. Een vers glimmende zwarte bodem zonder serieuze factuur van een goede antiroestbehandeling is geen bewijs van kwaliteit. Het kan een deel van het complot zijn om de Citroën CX er gezond uit te laten zien. Controleer vooral de lasnaden. Schuifdaken kunnen een bron van roest en wateroverlast zijn, achterkant van het dak bij Break en Familiale (roest van binnenuit op lasnaad, veroorzaakt door condens). Verder is natuurlijk de staat van de hydrauliekleidingen wel degelijk erg belangrijk: Ze mogen niet serieus verroest zijn. Vervanging kan zeer arbeidsintensief zijn, en daardoor kostbaar.
Maar een goede Citroën CX is een auto waarmee menig liefhebber nog probleemloos 10.000+ kilometers per jaar op de klok zet. En dat jaar na jaar.
Meer voor Citroën-liefhebbers…
Ex bedrijfsauto’s. Een riskante aanschaf
Dat Franse auto’s konden roesten, zoals vele Duitse en Italiaanse lotgenoten, was geen geheim.
Dat vooral de Franse en Italiaanse auto’s sindsdien veel gedaan hebben aan roestpreventie wordt vaak vergeten; ooit nog een roestende Fiat of Citroën gezien na 1990??
Daar kan oa Mercedes nog een les leren..
CX-en zijn heerlijke wagens, ja; er wordt onderhoud verwacht maar dan heb je een dijk van een limousine.
Of je nu een eenvoudig carb-model hebt of een injectie-uitvoering, verbruik is nagenoeg hetzelfde..1 op 10~11.
Natuurlijk zijn de Fransen niet altijd even roestbestendig , soms is het ook de herkomst .
ik had in mijn Peugeot tijd 4 Peugeot 504 , van GL t/m Ti automaat .
2 waren best OK , maar 1 was in 1978 in Spanje geassembleerd .
Dat waren rampen auto,s , stond er ooit 1 te ontvetten ( nieuwe auto,s stonden toen nog in de paraffine als ze naar de dealer kwamen ) en de licht blauw metallic kleur veranderde in metaal grijs , de verf loste gewoon op .
Heel vaak zijn het ook de contactvlakken tussen sierlijsten en metaal wat roest geeft aan de 504 , onderaan de voorschermen , rond de sierlijst rond de kentekenplaat achter en de raamlijsten . Qua bodem waren er eigenlijk nooit problemen .
Maar wie zag er in de Jaren 70 / 80 niet een Ford of Opel met rotte wielkastranden of rot rond de koplampen , en wie zat er niet als bijrijder in de Escort rond 1988 met de accu op schoot .
Rijdt nu een XJ van 1998 , roest ook nog met overtuiging .
Is natuurlijk uit een tijdperk dat ook vele andere merken ( Fiat Alfa Opel Saab ) serieus roestten.