De knieën van de afzwaaiende generatie bezitters is vaak nog wel een dingetje. Want om een Britse 500 cc eencilinder te starten, daar heb je trapkracht voor nodig. En de dikke eenpitters – en nog veel meer moois – zijn jarenlang binnen beperkte kring gekoesterd. Ze zijn samen met hun eigenaars steeds ouder geworden. Maar in de tijd dat de conditie van de dikke BSA’s en soortgenoten steeds beter werd, daar begon de slijtage aan ruggen en knieën van hun baasjes aan een sluipende opmars. Peter Koelewijn zong het al: “Je wordt ouder pappa”.
Alles heeft zijn grenzen
En op een gegeven moment is zo’n Britse stamper gewoon niet meer aan te trappen. Dat besef moet doorgaans een paar jaar sudderen, maar dan wil iemand nog wel eens beslissen dat het soms beter is om ook een lange, liefdevolle relatie te beëindigen. Dat is de reden waarom er nu weer regelmatig grote Britse eencilinders te koop zijn. En dat zijn dan natuurlijk niet alleen de motorfietsen van BSA, maar ook die van de andere ooit gerenommeerde merken. En dat is dat boffen voor de mensen van wie de knieën nog wel door de APK zijn gekomen.
500 cc is best veel
De BSA B33 is een vergrote versie van de 350 cc B31 en met een boring x slag van 85 x 88mm een bijna ‘vierkant’ motorontwerp. De B33 was in zijn derde versnelling net zo snel als de B31 in de vierde versnelling en de topsnelheid van de halveliterfiets was zo’n 130 km/u.
Met zijn separate versnellingsbak achter het motorblok was ook deze BSA een voorbeeld van klassieke motorbouw. En 500 cc was indertijd een heel indrukwekkende cilinderinhoud. De BSA is een grote, §bijna statige motorfiets. Een serieuze toermachine of zijspantrekker. Een motor voor serieuze mensen zoals veeartsen en ambachtelijke notabelen.
Er zijn veel BSA B modellen gemaakt
Er zijn er veel gekoesterd, behouden en gerestaureerd. En het is nog steeds heel goed te doen een BSA B33 te rijden en te onderhouden. Want er zijn – ook in Nederland – een paar gespecialiseerde leveranciers die letterlijk alle onderdelen nog gewoon nieuw, of met ervaring kunnen leveren. En dat nog voor de meest vriendelijke prijzen.
Britse eencilinders zijn natuurlijk zwaar gedateerd
En zo’n brave stamper wordt niet erg blij van lange ritten op autosnelwegen. In zijn tijd bestonden er in Engeland nog niet eens autosnelwegen. Maar vandaag de dag is zo’n 350- of 500 cc eencilinder de ideale partner om loom mee over de mooiste secundaire wegen te dansen.
Tel daarbij dat zo’n eenpitter technisch simpel in elkaar zit en sleutelvriendelijk is. Dan is er alleen nog maar een set ‘Engels’ gereedschap, met inchmaten’ nodig om nog heel lang van het sonore gebrom van zo’n indrukwekkende eenpitter te kunnen genieten. Zolang als uw knieën het toelaten. En qua comfort kunnen er dan ook nog eens serieuze afstanden gedraaid worden op zo’n dag. “Binnendoor naar de Zeeuwse kust of de lage kant van de Ardennen? Dat is dik 350 kilometers rijden. En dat is een heerlijke rit.
En als de knieën niet meer willen? Dan zijn er – natuurlijk in Engeland – aanbieders van eenvoudig te monteren sets om de zaak elektrisch te starten.
Momenteel is het aanbod aardig. Maar de prijzen lijken nog gebaseerd op de vraagprijzen uit de schaarse tijd. Als zo’n Britse stamper na een maand of drie nog niet verkocht is, dan moet er onderhandelingsruimte in het verhaal zitten. Succes!
Zo’nnmotor zoek ik, liefst een restauratie project
Eventueel ruilen tegen een Honda cb250 military uit het Franse leger. Zie foto
JAAAH die bsa tjes waren knieën en voeten bekers Een vriend vertelde mij in de jaren ,70 als je de ruimte tussen de kop en cilinder gelijk houd met een voelermaat was het terug kikken zo goed als over . Dus voor diegene die het nog eens willen uitproberen niet treuselen maar tegen de compressie aanzetten en met volle kracht in 1 keer door de compressie heen schoppen