De sluitingsdatum voor het decembernummer is 21 oktober
Volvo 240 GL Injection
De Volvo 240 lijn is legendarisch en onverwoestbaar. Tien jaar na dato sinds de mijne is verkocht voor export naar Afrika (met nog vijf andere Volvo 240’s) staat hij nog steeds op Google Street View. Bij de boom die intussen ook al is verdwenen.
De Volvo 240, een klassieker met een heel lange adem
Volvo stond voor kwaliteit en stond aan de wieg van het veiligheidsdenken. Volvokopers en -rijders waren serieuze mensen met respect voor de wereld en de techniek. De betere burgerij en middenstand, lokale notabelen, de huisarts, de dierenarts. Dat soort mensen.
Op de foto’s een wel heel mooi oud geworden exemplaar. Maar ach: Is 32 jaar oud? Niet voor een Volvo. Natuurlijk is ons fotomodel, de welhaast smetteloze Volvo 240 GL Injection uit 1990 met bijna complete onderhoudshistorie, een perfecte kapstok om de Volvo 240’ers nog eens stevig onder de loep te nemen.
Intussen is zo’n Volvo 240 nadrukkelijk gedateerd. Dat is niet erg, het is zijn charme. En het doet niets af aan zijn praktische inzetbaarheid. Zo’n Zweedse tank is ook in het huidige verkeer nog een heel serieuze speler. Zeker als het een late inspuiter is zoals onze ‘Volvo voor een dag’. De auto brengt zijn berijder en inzittenden op een rustige, maar zekere manier en met autoriteit naar waar ze maar willen gaan. Dit in tegenstelling tot de laatste generaties Volvo, die van de marketingafdeling een dosis BMW-genen mee hebben gekregen om klandizie bij dat merk weg te halen. We mogen concluderen dat de Volvorijders 2.0 vaak tot een duidelijk minder ontspannen, gehaaster soort horen. Toch een soort van jammer. En of die nieuwe Volvo’s net zo lang mee gaan als de Volvo 240’s die bij kilometrages tegen de vier ton nog gewoon handelswaarde hebben?
Waar het voor de oppervlakkige beschouwer kijkt dat alle 2.685.171 gemaakte Volvo 240’s identiek zijn, daar zit toch een wereld van nuanceverschillen en onderhuidse afwijkingen. De verschillende uitvoeringen met de erbij behorende motoren en transmissies, de benzinemotoren, de turboblokken, de diesels. En dan zijn er ook nog de verschillen tussen de Volvo’s die per land naar de wensen van de importeurs werden gemaakt en geleverd. De uitvoering zoals die van ons fotomodel is bijvoorbeeld nooit in Nederland geleverd, maar is een inmiddels volledig ingeburgerde Belgische asielzoeker.
Ook uit de Verenigde Staten
Er worden inmiddels zelfs oorspronkelijk in de Verenigde Staten geleverde Volvo 240’s teruggebracht naar de oude wereld. En die hebben zo ook weer hun kenmerken. De bumpers zijn natuurlijk anders door de Amerikaanse aanrijdingseisen, maar de modelontwikkeling is ook afwijkend van de Europese.
Als met al zult u, als u zelfs maar als oppervlakkig geïnteresseerde in het Volvo fenomeen bent, de Volvo 240 met een heel andere blik bekijken. Misschien wordt u er wel op een rustige manier hebberig van. En als u dan eenmaal Volvo 240 bezitter bent dan kunt u rustig doorrijden totdat de laatste druppel aardolie is opgesoupeerd.
Daarna laat u hem gewoon ombouwen naar elektrische tractie.
Want die optie wordt ook al aangeboden.
Misschien dat AM Klassien eens aandacht aan mijn daily driver gaat geven: een BMW E39 523i van 1996? 2e eigenaar en net ingereden met 243 dkm.
En totaal geen problemen met de onderdelenvoorziening. Daar kan ik nog wat verhalen over vertellen. Nieuw is niet altijd nodig 🙂
Hallo Hans, je mag altijd een suggestie naar redactie@amklassiek.nl sturen.
Ik rij een V70 uit 2003.
Na jarenlang Opel gereden te hebben ben ik overstag gegaan en heb een Volvo gekocht.
Veel eerder moeten doen. Wat een machine
Zat wel degelijk verschil in waar hij in elkaar gezet was , Gent of Gotenburg
Mascotte Zuid in Eindhoven reviseert o.a. koppelingen en remmen. https://www.mascottezuid.nl/
De inspuiting van die 240’s raakten wel vaker van slag. De modellen die nog die 175CDS Stromberg carburateur hadden en contactpunten, waren zowat ‘bomb proof’. Er er vaker aan gewerkt. Voor regulier onderhoud wel te verstaan. Op een defect peertje van een lamp na was het tanken en rijden. En dat rijden deden ze echt heel mooi. Olieverbruik was bij geen van die auto’s eigenlijk een probleem. In de familie heeft er zelfs eentje probleemloos de 450.000 kilometer gehaald. Kun je nagaan.
Ben eigenlijk heel benieuwd naar de foto op Street View in Afrika. Waar?
Ondanks alles toch goede herinneringen aan mijn US spec 264GL (ja zo stond -ie op kenteken)… gelukkig wel met B21F red block dus onderhoud was vrij simpel… mijn schoonouders hadden ‘m sinds nieuw maar voordat de Tank aan ons werd gegeven als kerstkado was -ie al aan het wegkwijnen. Dus aan de bak om alles weer gangbaar te krijgen en het interieur weer fris en fruitig te maken. Enige manco was die Bosch D-Jectronic die altijd kuren had en dat was uiteindelijk de reden dat ik ‘m weer had verkocht na vier jaar sleutelen en poetsen. Ondersteltechnisch was -ie helemaal bij de tijd met die Bilsteins, performance rubber en stabi’s. Alternatief was een 3.9 liter V8 uit een Range Rover die ik voor vrij weinig op de kop had kunnen tikken en ook een prima lichte krachtbron was geweest.
Ik heb begin jaren 80 een 240 gereden met dezelfde zilvermetallic kleur als de mooie bovenstaande fotos. Helaas was deze auto in Belgie geproduceerd en bij km stand van ongeveer 32.000 hield ik de versnellingspook in de hand en was een garagebezoek hiervoor onvermeidelijk. Gelukkig stond hij nog net in de 2 dus met slippende koppeling en daarna zeer hoge toeren wist ik de instelling te bereiken. Daarna werd bij 60.000 Km het olieverbruik 1 liter op de 500 en vaak blauwe rook een probleem. Dus bij 76.000 ingeruild en toch maar weer terug bij mijn merk Mercedes. Wel wat duurder in aanschaf maar minder problemen en derhalve in mijn ogen betrouwbaarder dan de Zweed.
De 240 op deze foto’s is wel heel mooi oud geworden, een statig model! De 240 stationwagon vind ik daarentegen foeilelijk.
Ik heb begin jaren 90 eens een paar dagen een nieuwe Volvo 960 gereden, een zware auto die over de weg dweilde. Was geen genoegen om daar mee te rijden, temeer omdat de motor fors olie verbruikte. Was de auto van mijn toenmalige baas, die natuurlijk reclameerde bij Volvo. Ze lieten hem barsten, moest hij maar accepteren …
Zoveel mensen, zoveel meningen. In mijn optiek is de 960 het beste wat Volvo in de jaren negentig uit de 200/700/900 heeft kunnen halen. Meer comfort, nog stiller, en nog steeds veel laadruimte en een kleine draaicirkel. Ja, een 850 is lichter, maar niet ruimer, grotere draaicirkel en straffer. En uiteindelijk krijg je onderstuur. Bij een 900 serie niet.
Het boek Shibumi, wat in 1979 uitkwam begon met “De dag dat we onze Volvo kochten
begon hij te roesten” Dit speelt zich af in New England, in New Hampshire. Ditto aan onze kant,
of ze gingen heel lang mee, of vooral van de geelachtige 240`, hingen de vellen er bij na 4 jaar.
Wij hebben er veel als inruilers gezien ( van 1989 t/m 2012). Technisch waren ze betrouwbaar en de stoelen waren of zijn fantastisch. However, om een oude 240 rijdende te houden, moet er best diep in de buidel getast worden. Ze zijn zo zoetjes aan uit de gratie geraakt en de meerderheid van
de 240 series zijn ivm roest problemen op de schroothoop terecht gekomen. Die er nog rijden,
hebben gegarandeerd een “save the Orca” sticker op de bumper en/of een NO PIPELINE sticker.
Ik rijd al sinds 1982 Volvo Amazone onderdelen (1966) geen probleem en ik heb er hier (Filippijnen) meer bekijks mee dan Willem Alexander en Maxima in de gouden koets.
Oude Volvo’s dan koop je kwaliteit.
Indertijd kon je twee Opel records kopen voor een Volvo.
Hoeveel Opels zijn er nog en hoeveel Volvo’s
We hebben een aantal Volvo’s versleten, “eigenlijk versleten ze helemaal niet”. Van een 240 station, een tank van een wagen, naar jaren later een 740 of 760, dat ben ik vergeten.
De 240 gebruikten we gewoon als een soort camper, Primus achter in de bak, met klep omhoog uiteraard, en zo het eten bereid. Bij hoge nood konden we er ook in slapen. Je bent jong en je moet toch wat. Maar de onderhoudsbeurten vroegen wel hun tol. We rijden nu al weer ettelijke jaren zeer comfortabel en uiterst betrouwbaar in een Toyota Avensis. Japanner, en dus geen Zweed.
Groeten, Henk Drenth
Vraag me af of de onderdelen voorzieningen van onze auto’s ouder dan 20 jaar wel gewaarborgd zijn. Ik heb een VW bus T4 2002 2.5TDI en ben al vanaf mei op zoek naar de koppelingsplaat / drukgroep. VW Nederland en Duitsland geven niet thuis. Dus als ik nu een Opel Rekord of wat dan ook ouder dan 30 jaar etc. wil aanschaffen loop ik daar dan ook weer tegenop.
Gewaarborgd is niks, maar je moet er natuurlijk niet voor naar de Dealer of de Importeur gaan. Zo vond ik bij een Nederlandse specialist een setje new old stock fabriekszuigers + bussen voor mijn 32 jaar oude Alfa – het enige wat hij nog had liggen.
Beste meneer Eijkelenberg, de onderdelenvoorziening voor sommige stukken voor oudere wagens is inderdaad moeilijk. Ik heb o.a. een Alfa 33 van ’91 waarbij ’t moeilijk is om aan een thermostaat te komen. Echter een koppeling van een 2.5TDi VW mag echt geen probleem zijn. Winkels zoals Autodoc hebben die zeker. Je kan dan meestal nog kiezen uit diverse merken. (Sachs, Valeo, of LUK) VW heeft LUK als leverancier, dus je kan beter gewoon een LUK bestellen in een autoshop, of zoals gezegd bij Autodoc. Je zal verbaasd zijn door het grote prijsverschil. Laat je niets wijsmaken over “de kwaliteit”, die is even goed als origineel. Soms gebeurt het zelfs dat LUK in een doos van een goedkoop merk zit! Een goeie vriend van mij werkt in een VAG magazijn, daar worden veel onderdelen buiten de groep aangekocht!
Beste, Weet U hoe vaak ik dit te horen heb gekregen afgelopen maanden tot vandaag toe. Dan geef ik ze al de benodigde gegevens en dan moeten ze me gelijk geven of hoor ik niets meer van ze. Nu U.
Ik heb bovenstaande benoemd om aan te geven dat men zich bewust moet zijn voor men tot aanschaf over gaat. Dit is dus een VW bus T4 waar er tig van rond rijden. Met mijn Corvairs , 62 T-Bird en zelfs Daf 66 heb ik totaal geen problemen om aan onder delen te komen. Had ook een Chrysler Voyager van het eerste model, van de 3 motorsteunen slechts 2 kunnen krijgen de andere niet leverbaar, ook in the USA niet. Toen ook nog het blok scheurde heb ik hem maar weg gedaan helaas. Zou mooi zijn als er een data bank kwam waar dit soort gegevens opvraag baar was wat er van een bepaald merk, type en bouwjaar auto aan onderdelen verkrijgbaar is.
Voor bepaalde auto’s vóór 1970 is er best nog wat aan onderdelen te krijgen, maar heel vaak niet via internet, wel via het informele circuit.
Ik heb zelf 2 jaren 50 auto’s waar eenvoudig onderdelen van te vinden zijn, en ook een hoop onderdelen, maar hier doe ik zelf ook geen moeite voor om te adverteren. Ik raak zo ook alles kwijt .
Voor auto’s vanaf de jaren 80 en 90 is het inderdaad soms zeer moeilijk om aan onderdelen te komen, dankzij verbeterd stockbeheer zodat er geen restvoorraden overbleven.
De T4 2,5 Tdi2002 van mijn kameraad heeft vorige maand nog een nieuwe koppeling gekregen bij een universele garage. Online ook bijna bij iedere auto onderdelen webshop te koop. Winparts heeft zelfs 8 sets van verschillende merken. Voor de 244 is bijna alles nog te koop zelfs plaatwerk. Zelf heb ik tot volle tevredenheid Amazon, 242, V40 diesel en V40 T4 gereden en altijd zelf gesleuteld.
Hoi Jan-Willem, zou ik met U of de eigenaar van de bus dan in contact kunnen komen? Zou me enorm helpen want ben net bij de garage geweest zonder resultaat. En ook hij liep met de zelfde reacties van klanten maar niemand kan helpen als dat dan gevraagd werd. gr. Jaak
Beste Jan-Willem Wordt het ook bij U stil? Jammer.
Kijk eens bij AUTODOC, even snel gekeken voor een T4 2.5 tdi;diverse koppelings onderdelen…
Informeer eens bij het programma Weeler Dealers.
In de VS van Amerika is genoeg te vinden van oufe VE bussen heb ik gezien in een tv uitzending op discovery.
Succes,
Peter
Oerdegelijk, op de snelheidsmeter na.
Oerdegelijk en geweldig fijne wagen.
Nou daar kunnen de meningen verdeeld over zijn 🙂
Wat een prachtige fotografie van een toppertje van de bovenste plank 👍👍👍