Sander Marinus en Femme de Vries noemen hun bedrijf Funky VW. Jonge mensen die barsten van energie en voortdurend op pad zijn in binnen- en buitenland om oude Volkswagens te redden van de ondergang. Het verhaal van het jonge bedrijf hebben ze in de lokale kranten en Omrop Fryslân uitgebreid mogen vertellen.
Door: Dirk de Jong
Sander: “Voor ons is het prachtig werk wat we het liefst alle dagen doen.” Femme: “Door onze grote liefde voor het klassieke autovak ontmoeten we bijzondere mensen met bijzondere verhalen, het speurwerk heeft voor ons iets magisch gekregen.”
Laatste rustplaats?
We gaan eerst even in de ‘achteruitkijkspiegel’ van Volkswagen. De tekst van de toenmalige VW folder luidt: “Er kwam een mogelijkheid om een grotere Volkswagen te brengen die weliswaar meer kost, maar ook meer plaats biedt, die meer comfort en meer snelheid heeft en gebouwd wordt volgens dezelfde VW principes. Een grotere Volkswagen dus en zo ontstond deze Volkswagen. Net zo goed een Volkswagen als andere Volkswagens, dat is de waarheid in drie modellen, de sedan, de variant en de fastback.”
Rijdend erfgoed
Dat de roest al permanent aan het knagen was aan de fastback is goed op de foto’s te zien. De natuur had bijna weer bezit genomen van haar grondstoffen tot de auto werd gevonden door een VW liefhebber met het doel de auto een tweede leven te geven. Deze VW liefhebber kon over de auto vertellen dat hij na productie naar de Verenigde Staten ging waar hij zijn eerste eigenaar kreeg. Vele jaren later kwam hij terug naar Roemenië waar hij lang heeft rondgereden, de eigenaar vond het een bijzondere mooie uitvoering, een groen met wit interieur en pop out ruitjes achter. Helaas begon de roest toe te slaan en werd de auto stilgezet in de schuur. De VW fan nam hem mee naar Nederland waarbij het hem aan tijd ontbrak om het verval te stoppen door restauratie.
Netwerken
Door de netwerken van Funky VW kwam hij uiteindelijk in de garage van de Westereen terecht waar hij nu wacht wat er komen gaat. De stroom VW liefhebbers is inmiddels al op gang gekomen en dus het vertrouwen dat deze spannende vondst in de toekomst zijn weg weer zal vinden.
Ik heb een Ponton gehad (de sedan uitvoering van deze fastback) de 54-05-ED kocht ik van de 1e eigenaar in de jaren 80 voor 500 gulden (uuh iets van 230 euro). Leuke is dat die nog steeds rond rijdt. Ook al dik gerestaureerd, helaas niet meer van ons (ps ik reed toen in een kever en mijn rouw in de Ponton naar haar werk0 ook toen waren dit al trouwens klassiekers hoor!
Ook mijn pa heeft er één gehad. Ik meen met het kenteken ..-..-EH, een groene. Om dit verhaal wat aan te dikken meen ik dat het zó lang geleden is dat het dragen van gordels nog niet verplicht was evenals dat het dragen van “smakmutsen” op brommers nog niet verplicht was.
Inderdaad geen gordels, mijn vader had er ook een. Op een mooie maar koude ochtend raakte we in een slip en tegen een boom waardoor ik door de voorruit knalde. Vergeet nu dus nooit mijn gordel om te doen.
Was de trotse eigenaar van een VW Variant 1600 , kleur wit.
Fijne auto waar je veel in kwijt kon. En wat reed ie lekker, fijne herinneringen aan.
En dat 1600cc blok was echt sterk. Lekker gassen en toeren.
Ik heb al jaren 2x een identieke diamantblauwe VW 1600TL. Mijn 68-er kocht mijn vader nieuw en gaf hem door aan mij in 1977, dus ik heb hem zelf al 44 jaar. Beide zijn voor het eerst het afgelopen jaar net boven de €10.000 getaxeerd. De club voor bezitters van deze auto is de Luchtgekoelde VW club Nederland (LVWCN). Op 21 augustus 2022 is er in Ruinerwold een speciale Type 3 bijeenkomst. Info: redactie@fehac.nl
Leuke koffiemolens !!
Hier ben ik alweer en het valt me op hoeveel herinneringen ik heb aan de auto’s van mijn broer(s). Mijn oudste broer heeft een tijdlang met zo’n iets jongere 1600 VW gereden. Ik zat als pakweg veertienjarige ook wel ‘ns aan het stuur op het tuinpad en ik herinner me dat ie zo lekker Keverachtig kon optrekken. Die Boxermotor hé. Dat plezier heb je deze dagen toch niet meer? Hij had een tweede koffer achteraan, boven de motor. Ik plaatste daar dan de gereedschapskoffer van mijn broer in, die dat door een zwaar ongeval, zelf niet meer kon. Het paste er net in. Aan de deur zat er een vrij grote roestplek.
180 graden natuurlijk
Levensgevaarlijke auto’s waren het. Wij hadden er op de zaak een paar en ik herinner me dat bij het ronden van Plein 1813 in Den Haag de wielen de natte tramrails raakten en ik onmiddellijk bijna 180 gedraaid was. Gelukkig was het in die tijd nog niet zo druk als nu dus lukte het me om uit de slip te komen. Ik reed echt niet hard op dat moment maar ik was me daarna nog meer dan daarvoor bewust van het stuurkarakter van deze auto. Maar het waren zeker mooie auto’s om te zien, zeker de oranje exemplaren die in de vroege jaren 70 op de markt kwamen (met grotere richtingaanwijzers en achterlichten).
VW typ 3: 2,5 miljoen geproduceerde exemplaren waarvan er nu amper 2 te koop staan op gaspedaal (een station en een ponton)
VS kever: 20 miljoen geproduceerde exemplaren waarvan er nu amper 539 te koop staan op gaspedaal.
Ford Angla (zelfde periode): 1,5 miljoen geproduceerde exemplaren waarvan er nu amper 5 te koop staan op gaspedaal
Volvo Amazon (zelfde periode): 600.000 geproduceerde exemplaren waarvan er nu 150 te koop staan op gaspedaal.
Hoge productieaantallen lijken een garantie voor latere zeldzaamheid?
2,5 miljoen exemplaren geproduceerd, waarvan er maar 2 te koop staan op gaspedaal (1x ponton en 1x station)
Ford Angla: zelfde periode: 1.5 miljoen geproduceerde exemplaren, waarvan 5 op gaspedaal
Volvo Amazon: zelfde periode, 600.000 geproduceerde exemplaren, waarvan er 150 te koop staan op gaspedaal.
Hoge productieaantallen lijken een garantie voor toekomstige zeldzaamheid?
Een echte oost Europese, degelijke auto. (Model en techniek: degelijk, no nonsense, eenvoudig, vergelijkbaar met o.a. Lada en Skoda).
Ik moet wel bekennen: ik vind dit model 100 keer mooier en origineler dan alle VW modellen van nu.
Een oost europese auto moet je toch even uitleggen
Dit model is altijd al mijn droomauto geweest.Prachtig gewoon.
ik heb jaren geleden dezelfde gehad nu heb ik spijt dat ik hem niet meer heb, superauto hij stond altijd buiten zomer en winter en starte altijd
Destijds had niemand van het begrip “fastback” gehoord dus zal ik hem maar 1600TL noemen, wat staat voor “Touring-Limousine”. Of aan de Stammtisch: “Träurige Löschung”.
Dit exemplaar ziet er inderdaad triest uit maar wie weet, wordt het een fraaie klassieker die nog een halve eeuw plezier biedt. Het is een best leuk model, ik heb het dashboard altijd mooi gevonden.
De op deze Typ 32 gebaseerde Karmann-Ghia Typ 34, Donnerwetter, dat is pas echt mooi. Maar die zijn er bijna niet meer. En die er nog wel zijn kosten een vermogen.
“Träurige Löschung”: wellicht in een Duits streekdialect. Bedoelt U soms: “Traurige Lösung” ?
Ik heb een paar jaar geleden eenzelfde auto hersteld na + 30 jaar stilstand, doch die was in een onvergelijkbaar betere staat dan deze (Er hoefde geen enkel koetswerkpaneel vervangen te worden!) en zelfs dan was het een verlieslatende actie. Hij is na dik een half jaar adverteren verkocht.
Ik kan niet geloven dat iemand een gewone VW vanuit deze starttoestand met de “hier” geldende uurprijzen kan herstellen. Dat is onbetaalbaar?!
Zelfs als hobby lijkt het een enorme opgave? Liefde maakt blind? Ik hoop dat ik niet weggezet wordt als negatieveling, maar ‘k denk dat er heel wat projecten vol enthousiasme gestart worden… die uiteindelijk in een hoekje belanden.
Ik ga het in elk geval nooit meer doen ;)!
Ik heb nog een Kadett B die ik restaureren ga.
De uren krijg ik er nooit uit, maar de auto is inmiddels 30 jaar in mijn bezit.
En wegdoen doe ik het ding dus niet, is van mijn vader geweest.
Als je wil verkopen moet je niet aan dergelijke projecten beginnen.
Onbetaalbaar is een restauratie nooit … Zolang je niet meer aan een restauratie betaalt dan aan een nieuwe middenklassewagen, zou ik zeggen: doen … Klein rekensommetje: nieuwe middenklassewagen is 30 000 €; deel dit door 50 € uurloon voor restauratie en je komt aan 600 uur of 15 weken voltijdse restauratie … De meeste van mijn restauratieprojecten duurden tot nu toe ca 80 uur en dat zal bij deze VW ook wel lukken. Restaureren dus!
80 uur? Dus twee weken à 8 uur per dag?