Sluitingsdatum januarinummer -> 18 november
Triumph 2500 TC (1976): Britse klasse herleeft
Sommige auto’s laten je nooit meer los. Voor Hans was dat zijn eerste liefde op wielen: een Triumph 2500 TC uit 1976. Jarenlang bleef de herinnering aan die statige Britse saloon knagen… tot hij in Friesland plots zijn droomauto terugvond. Na een zorgvuldige restauratie straalt de Triumph weer als nieuw en bewijst hij dat echte klassiekerliefde geen houdbaarheidsdatum heeft.
Hans is een echte automan. Hij redde al meerdere oldtimers van de sloop en gaat, ondanks zijn pensioengerechtigde leeftijd, onvermoeibaar door met de restauratie van zijn Ford Transit bus.
Nieuwe ervaring en avontuur
De psycholoog heeft gelijk: de jeugd is het deel van je leven waar je het liefst aan terugdenkt. De eerste liefde, de eerste zoen… en natuurlijk de eerste auto. Net als echte liefde vergeet je die nooit. Het is dat verlangen naar de goede oude tijd, dat gevoel dat Hans opnieuw vond met zijn Triumph 2500 TC. Want dat was ook zijn allereerste auto.
Aantrekkingskracht
Hans: “Ik had in de jaren 70 ongeveer 500 gulden(!) te besteden. Er was volop keuze uit Kevers, Fiatjes en Lelijke Eenden, maar ik koos voor een statige Britse wagen. Ik werkte toen als junior monteur bij een British Leyland-dealer, dus onderdelen waren makkelijk en goedkoop te krijgen. De racing green Triumph had wat schade, maar dat was geen probleem. Ik heb er ontzettend veel plezier van gehad. Echt zuinig was hij niet, maar benzine kostte toen zo’n 80 cent per liter. Toen ik hem verkocht, kreeg ik direct spijt. Sindsdien bleef het kriebelen om ooit weer zo’n exemplaar te vinden…”
Zoektocht
Internet is een onuitputtelijke bron voor klassiekers, maar goede Triumphs zijn schaars. De meeste aangeboden exemplaren waren verroest en eigenlijk niet meer te redden.
Het geluksmoment
Hans: “Op een dag reed ik door Friesland en zag in Stiens, bij Autobedrijf Van der Tuin, een gave Triumph 2500 TC met overdrive staan. Een uitstekend verzorgde auto, altijd binnen gestald en glanzend in de lak. Natuurlijk zaten er gezien de leeftijd wat gebruikerssporen op – een deukje in de bumper, wat schrale bekleding – maar verder was hij perfect.”
De gunfactor
De jonge ondernemers in Stiens vertelden enthousiast over de geschiedenis van de auto en haalden hun vader erbij, een 83-jarige man die dertig jaar lang de trotse eigenaar was geweest van de statige Brit. Met pijn in het hart vertelde hij dat autorijden door een slechte heup niet meer ging, en dat de verkoop alleen mocht doorgaan als de nieuwe eigenaar echt een liefhebber zou zijn. Ondanks de gunfactor bleek er al een hoger bod te zijn gedaan door een andere geïnteresseerde…
Vreugde-index
Begrijpelijk was de vreugde-index even laag bij Hans, maar die schoot omhoog toen een week later het verlossende telefoontje kwam: de koop mocht doorgaan, met een kleine prijsaanpassing. Inmiddels staat de Triumph 2500 TC er schitterend bij – strak in de lak, deukjes hersteld, interieur opnieuw bekleed, technisch tiptop. Klaar voor een nieuw klassiekerleven bij Hans.
Het werd bijna een sprookje, want Hans ging later nog eens terug naar de vorige eigenaar, nu 83, met zijn perfect lopende Engelse saloon. Die reageerde ontroerd: “Ik weet nu zeker dat je een echte liefhebber bent. Ik hoop dat jij ook de komende 30 jaar van deze super originele auto mag genieten.” Kan het mooier…
Auto Motor Klassiek abonnement?
Het kan nog mooier. In Auto Motor Klassiek lees je verhalen die je nergens anders vindt. Soms ontstaan zelfs vriendschappen via de rubriek ‘Klassiekerpost’. Een abonnement is elke maand weer een bron van plezier… en dat voor slechts € 49,50 per jaar. Advies: doen!
Prachtige wagen. Heb er een gehad van ’77 t/m “79 in de kleur Maple (esdoornbruin, zeg maar chocolade) en interieur Chestnut (kastanjebruin). Overdrive op 3 en 4. Reed er dagelijks mee van Sliedrecht naar Vlissingen totdat ik van mijn werkgever op een lease Opel moest overstappen. Bij een aanhouding verwarde de politie hem met een Rover.
Het is geen Triumph 2500 TC uit 1967, want dat model bestond toen nog niet.
Die kwam pas in 1974 toch? Of zit ik verkeerd? Dan is het 1974 in plaats van 1976 naar dat ik weet.
Groet van een Triumh 2500 TC fanaat.
’t zal 1980 zijn geweest toen ik kennis maakte met een prachtige groene classy 2500 TC, een zwager van mijn broer bood hem aan. In Breda maakte ik een proefrit en was mentaal verkocht. De verkoper schatte echter in dat mijn enthousiasme mijn eigen mogelijkheden wat te buiten ging ( ik was 23 en nog in opleiding) en de koop werd door hem afgeraden. Vreemd genoeg en in tegenspraak met de degelijke karakterisering van hierboven noemde hij deze auto ‘een neuroot’.. wat mogelijk met de onderhouds-rekening te maken heeft gehad. De koop is niet doorgegaan en ik ben nooit meer in de buurt van een 2500 TC gewéést maar het ding is altijd met een stukje spijt in mijn hoofd gebleven.
De vader van een vriend van mij reed er een indertijd, bouwjaar 1975 britisch racing green 2,5 liter TC.
Had net mijn rijbewijs in 1978 gehaald, ik dus rijden in die Triumph. De auto leek wel een rijdende herenfauteuil voorzien van lambrisering op de portieren en dashboard Pfff dat viel tegen, dynamisch nee, stuur karakerstiek wat vaag en enorm indirect ( had geen stuurbekrachtiging ) . Sportief absoluut niet, vrij traag en zwaar, solide dat wel en een schitterende verschijning met een mooie loop van de 6 cilinder. Totaal het tegenovergestelde van de Audi 1005e van mijn vader. Een groter contrast was er niet. De rest is geschiedenis helaas voor het mooie merk Triumph.
En ik, ja ik kocht in september 1979 van mijn eerste spaarcentjes een zes jaar oude Spitfire Mk4 – 1300 uit 1973 voor 4250 gulden. Laat ik die auto na 46 jaar nog hebben, nooit meer weggedaan
Ja een fantastisch mooie auto. De grote broer van mijn 1e auto, de Triumph Dolomite 1850. Prachtige kleur ook. Alleen de velgen hadden de originele mogen blijven van mij. Die vind ik mooier. Jammer dat er geen foto is van de vernieuwde bekleding. Ik hoop nog eens zo’n Triumph sedan te hebben. De Dolomite reed lekker sportief, een heerlijke ronk en was ook van binnen erg mooi en degelijk afgewerkt. Ik mocht er maar kort van genieten. Iemand die geen voorrang gaf bracht een vroegtijdig einde. Het eerste wat hij zij was: “Ik ben blij dat het gebeurd is!” Ik was even totaal uit het veld geslagen. Maar ik zal die korte periode engels genot nooit vergeten……
Niet uit 1967, maar 1976! Kijk maar naar de grille en bij de RDW.
Klopt, twee cijfertjes omgedraaid. Is inmiddels verbeterd. Bedankt voor de opmerkzaamheid.