Net mis: de Suzuki Tempter

De Suzuki GR650 werd gebouwd van 1983 tot 1989. De twin was qua motortechniek een spagaat tussen het verleden en de toenmalige toekomst. De opzet van de motor kwam overeen met die van de traditionele luchtgekoelde Britse twin; de paralleltwin. Maar er waren listige finesses.

De techniek achter de Suzuki GR650 Tempter

Om een betere menging van het benzineluchtmengsel te verwezenlijken, had de GR een sub-inlaatpoort: een slang die van de venturi van de carburateur naar de inlaatpoort, net boven de klepschotel, liep. Suzuki claimde dat de twin daarmee op een erg arm mengsel kon draaien, hetgeen weer positief uitpakte voor het brandstofverbruik.

En natuurlijk hadden de koppen de Twin Swirl Combustion Chambers, die het mengsel in de verbrandingsruimte nog extra moesten laten wervelen. De ontstekingsvolgorde was daarbij al Japans op 180 graden, en op de bovenverdieping draaiden twee kettingaangedreven nokkenassen die conventioneel twee kleppen per cilinder masseerden.

Het bijzondere dubbele vliegwielsysteem

Er was een wet-sump carter en een inventief dubbel vliegwielsysteem met een centrifugaalkoppeling dat de massa van het vliegwiel boven de 3000 tpm verminderde. Met het volle gewicht aan de krukas kwam de Tempter mooi rustig op gang bij wegrijden en lage toerentallen. Ontketend reageerde hij lekker vinnig op het gas.

Klassiek met Japanse finesse

In de praktijk merk je er niets van. Het systeem werkt dus goed. Uiterlijk is er ook niets mis met het motorblok. Het ziet er lekker compact, maar toch prettig klassiek uit. Het mag gezien worden. De CV-carburateurs met hun chromen petten en de fraai gelijnde uitlaatbochten maken de zaak af. Er was een mono Full Floater-achtervork. De Suzuki had geen kickstarter.

De twee uitvoeringen: standaard en D-versie

Daarbij was de Suzuki er in twee smaken: de standaardversie was in één kleur gespoten en had spaakwielen. De D-versie was in twee kleuren gespoten, had gietwielen en instelbare, luchtondersteunde voorvering. Er was ook futuristische dagrijverlichting onder de koplamp mogelijk.

Als we zo’n machine nu bekijken, dan valt het op hoe ‘rijk’ hij is uitgevoerd. Suzuki was een soort prijsvechter, maar het bedrijf bedreef een hartveroverende detailzorg. De laklaag, nu heerlijk gepatineerd, is mooi rijk; het chroom is overtuigend.

Het model met de aan de randen wat vervaagde rode ‘wings’ op de tank is een juichend eerbetoon – of een botte kopie – van de Triumph-tanks van ongeveer die tijd. De carterdeksels zien er nog uit als eerlijk aluminium. De cockpit is klassiek met twee tellers. Maar er is een brandstofmeter. Er is een waarschuwingslampje voor een uitstaande jiffystand.

Daarbij overtuigt ook het geheel. Maar natuurlijk misten de hardcore classicisten de tweede schokdemper achter. Er waren er zelfs die de ranke motorfiets ‘verwijfd’ noemden. De Suzuki ziet er inderdaad wat minder stoer en massief klassiek uit dan een Yamaha XS650, maar we zouden hem eerder elegant dan verwijfd noemen.

Rijeigenschappen van de Suzuki GR650

Ach, over smaak valt nu eenmaal niet te twisten. Met zijn 180-graden krukas klinkt hij trouwens niet als een Bonneville of een XS, maar meer als een Honda CB450 twin. Het is de ontstekingsvolgorde die de muziek maakt.

Dat muziek maken doet de GR het liefst op binnendoorwegen. De machine loopt daar lekker en klinkt daar goed. Het weggedrag is natuurlijk wat gedateerd, maar zeker niet Flintstone-achtig. Achter het kalm brede stuur zit je prima en ook de mate waarin de knieën geknikt worden is prima vol te houden. Daarmee is de Suzuki GR650 gewoon een nette cruiser.

De Suzuki GR650 Tempter in de Verenigde Staten

De Suzuki GR650 is een tweecilindermotorfiets, geleverd van 1983 tot 1989. In de Verenigde Staten heette hij de GR650 Tempter en werd daar alleen verkocht voor de modeljaren 1983–1984. We hebben niet kunnen achterhalen hoeveel er gemaakt zijn. Maar linksom of rechtsom: de voorziening van bepaalde onderdelen wordt of is schaars. Rubbers aan de carburatiekant zijn bijvoorbeeld een dingetje. Maar in Arnhem zijn ze aan het uitpluizen of er spullen van andere Suzuki’s identiek zijn. Dat zou zomaar kunnen.

Suzuki zou later de naam Tempter opnieuw gebruiken op een versie van de ST400, die in Japan en Europa werd verkocht.

Waarom de Suzuki GR650 vandaag nog steeds interessant is

De Suzuki Tempters waren geen verkoopknallers; ze zijn nu nog ondergewaardeerd. Voor Bonnevillerijders zijn het neppers. Voor XS-rijders zijn ze niet stoer genoeg. Het zijn kwalitatief mooie en goede machines zonder ook maar een greintje sportieve inborst. De Suzuki’s horen historisch wel tot de laatste serieuze pogingen om middelzware tweecilinder viertakten in leven te houden. De onderdelenvoorziening is niet optimaal meer. De GR650’s zijn nu nog verbijsterend goedkoop voor wat ze zijn.
Elk van de Suzuki’s op de foto’s kost (veel) minder dan € 2.000.