Snelle handel…

Er zijn heel veel overlevende of herboren klassiekers. Als je eens onbevangen rondneust, kun je niet anders dan het eens zijn met de reclamekreet voor we zijn vergeten wat: De Keuze is Reuze!

In al dat aanbod heb je een paar stromingen die vrij stabiel zijn:

1. De motoren waar mensen massaal naar zoeken.
2. De middenmootmotoren, allerlei moois waar best interesse voor is.
3. De klassieke motoren die blijkbaar (nog) niemand zoekt.

Dat ‘3’ zegt verder weinig. Soms is het aanbod te overweldigend. Het kan zijn dat ‘niemand’ juist jouw motor wil hebben. Omdat? Omdat! Of de markt is net niet op zoek naar juist dat merk of model. Dat is een situatie die binnen een half jaar kan omslaan. Het lijkt nog maar gisteren dat Jawa’s en Honda Bol d’Ors het weggooien nog niet waard waren. De Yamaha 1000 GTS zit momenteel ook nog in vergetelheid. Net als de Kawasaki GTR1000. Dat zijn topklassiekers in wording. Maar nu scoor je er nog mooie exemplaren van tussen de 1.000-2.000 euro (waarbij de scherprechters hun koopprijzen zelfs nog onder de duizend euro kunnen houden). Hier op de redactie zijn we al twee jaar bezig een nette Moto Guzzi V65 te verkopen. Dat soort dingen.

De 2 staat voor een heleboel klassieke motoren die nooit zo’n naam hebben gemaakt, noch legendarisch zijn geworden. Die machines zijn te koop en worden verkocht voor bedragen die ook voor de babyboomers zonder tweede huisje, zonder camper en motorsloep, zonder… Nou ja. Denk aan bedragen met minder dan vijf cijfers. Daarbij heb je veel keuze en kun je kritisch zijn.

Onder die ‘1’ valt voor de meesten van ons het ‘betere droomwerk’. Dat is niet erg: je dromen moet je koesteren. Alleen moet je niet wakker liggen van je dromen. We mikken in dit geval eens op een merk dat in een heel vreemde spagaat in de markt staat: Harley-Davidson. En we kwamen een beetje op het idee omdat het ooit legendarische merk het spoor volkomen bijster lijkt te zijn geraakt. De nieuwste Harley-Davidsons gaan 100% afgemonteerd scheep vanuit… China. Het merk had het toch al zo moeilijk. Maar wij als liefhebbers kunnen wel afscheid nemen van Harley. Van het actuele bestand en de recente toekomst van het merk. Harley had een enkel USP, unique selling point: de luchtgekoelde 45 graden V-twin met stoterstangen. Momenteel past luchtkoeling niet meer in het milieuplaatje en de Japanners hebben heel goed geleerd hoe je dikke, coole V-twincruisers en dat soort dingen moet maken. Bij Harley maken ze nu machines die uit Japan hadden kunnen komen. Een tip: Shovelheads beginnen in prijs te stijgen. Evo Harleys zijn stabiel in prijs. Buells zijn niet duur, maar een aankooprisico, en de V-Rod gaat heel duur worden. Ooit. Eerst moeten de in samenwerking met Porsches techniekbureau ontwikkelde moderne Harleys nog goedkoper worden.

Harleys toekomst ziet er dus somberst uit. Maar wat er qua Harley-sentiment overblijft is verankerd in het verleden en is rotsvast en stabiel tot groeiend. Grappig genoeg is er nog steeds veel vraag naar de 750 cc zijkleppers, de ex-leger WLA- en WLC-motoren. In 1960 had je zo’n motor, vers uit het krat voor driehonderd gulden. Voor redelijke/goede – geen fantastische of perfecte – exemplaren van motoren uit die serie wordt nu minimaal 15.000 euro gevraagd. Een stapje hoger op de ladder zitten de prijzen tussen de 15.000-20.000. En zelfs daarboven is er nog ruimschoots plek voor hogere vraagprijzen. Tussen die vraag- en die laatprijzen zit niet eens veel ruimte.

Voor best veel geld koop je dan een technisch hoogst gedateerde, basale motorfiets van een jaar of tachtig oud. Op secundaire wegen kun je je er heerlijk mee onthaasten als je tenminste gewend bent aan de startprocedure, de handversnelling en de voetkoppeling, het gebrek aan grondspeling (niet alleen toen aan de frontlijn, maar ook nu op een woonerf door de ‘verkeersremmende maatregelen’). De remmen zijn niet meer van deze tijd, maar als je aan zo’n zijklepper (750 cc en 23 pk) gewend bent? Dan ben je de koning te rijk. Bovendien zwaaien mensen vanaf terrasjes naar je en geven automobilisten je dikke opgestoken duimen. Rijders op moderne Harleys hebben bijna standaard een boos/stoere gelaatsuitdrukking. Mensen op klassieke Harleys kijken doorgaans gewoon tevreden de wereld in.

Op een prettig slentertempo kun je op zo’n ‘Liberator’ heel serieuze dagafstanden rijden. En met een gewoon goede WLA of WLC doe je dat probleemloos qua techniek, rug en zitvlak.

Maar om het verhaal over de klassiekers die erg gezocht zijn even kort te maken: adverteerder Albert Venema kocht twee fraaie en goede verburgerde WLA’s. We maakten een afspraak om de aanwinsten eens te bekijken.

Albert belde de afspraak dezelfde dag af: hij had allebei de Harleys verkocht en de klant had ze direct opgehaald.

Aan de pluskant: hij had er weer een Harley bij gekocht…