Laat u niet in de luren leggen door het fenomeen op de afbeeldingen. Ons overkwam namelijk bijna hetzelfde. Toen wij voor de eerste keer oog in oog stonden met deze Porsche 911 Turbo wisten wij haast zeker dat wij met een exemplaar uit de 964 generatie te maken hadden. Néé dus. Dit is een late Porsche 911 Turbo van de 930 reeks. Bouwjaar 1989. De kenner wéét wat dat betekent: verslaving, en ondanks een iets verbeterd onderstel is er die flinterdunne scheidslijn tussen gemoedelijk en verraderlijk link. Wij gaan op stap met de Porsche. De gevaarlijke grens zoeken wij niet op, maar wij leren deze Turbo wél goed kennen.
De prachtige hoofdrolspeler is vermomd als 964. Ludwig Pieper van GP Exclusief biedt de in Meteor Metallic gespoten auto aan. Hij houdt kantoor bij de Drentse specialist in Porsche, Riemer Rispens in Alteveer. Daar vertelt Ludwig dat de huidige eigenaar de auto zó wilde hebben. 930 specificaties met een 964 uiterlijk, getuige de lichtunits vóór, het trimpakket en de CUP2 velgen. “Bovendien is dit één van de laatste 250 exemplaren uit de 930 serie, en diegene die de auto weer naar Originalzustand wil terugbrengen kan dat betrekkelijk eenvoudig doen. De luchtgekoelde 911 varianten kennen een hoge mate van uitwisselbaarheid van onderdelen. De 964 en de 930 liggen zeker wat carrosserie aangaat, dicht bij elkaar.”
Onderstel op oude leest
Dat geldt absoluut niet voor het onderstel. De aloude 930 Turbo doet het bijvoorbeeld niet met schroefveren, maar met de aloude torsievering. De ophanging van de wielen is weliswaar onafhankelijk, maar de systematiek is qua demping en bevestiging wezenlijk verschillend ten opzichte van opvolger 964. Binnen die oude leest ligt, in combinatie met de geblazen 3.3 Turbomotor, een meervoudige waarschuwing besloten: oppassen in bochten, alert blijven, vrouw en kinderen éérst. Downforce? Dat zegt bij de Turbo van de 930 generatie niets over de bochtveiligheid. Ondanks de immense afmetingen van de achterspoiler. Laat u niet foppen. Niet doen. “Wie de 930 Turbo wél uitdaagt wordt vroeg of laat teruggepakt”, zeggen Ludwig Pieper en Riemer Rispens in koor. En een gewaarschuwd mens…..
Ongefilterd Spartaans genoegen
Wij gaan -met deze wetenschap in het achterhoofd- rijden met de Porsche. En beleven een ongefilterd en welhaast Spartaans genoegen. Ja, het is waar. Deze 911 Turbo stamt uit 1989, en dat betekent dat hij is uitgerust met tal van elektrische snufjes. Van stoelen tot raambediening: een druk op de knop neemt de inzittenden veel werk uit handen. Klimaatcontrole is ook aan boord, en wat verder opvalt is een keur aan meters, terwijl de afwerking zich op een heel hoog niveau bevindt. Alles ten dienste van de inzittenden. Maar de bestuurder wacht een bonus: een flinke portie arbeid.
Aan het werk
Als wij onderweg zijn weten wij waarom ook deze auto ondanks alle voorhanden zijnde luxe Spartaans wordt genoemd. Stuurbekrachtiging ontbreekt, en het stuurwiel is niet verstelbaar. Het pedaal van de hydraulische koppeling moet met veel beenkracht worden bediend. En de pook, die toegang biedt tot vijf versnellingen voorwaarts, staat net even te ver van je af. Ook hier geldt: de bediening vergt een samenspel van gevoel, concentratie en menskracht. Een luchtgekoelde Elfer rijden? Dan moet je er echt veel voor doen. Wij hebben de arbeid dolgraag over voor dit icoon, dat inspanningstechnisch gezien fors uitdaagt.
Gemoedelijk krachtig tot 3.000 t/pm
Scherpe bochten gaan wij niet mans en vol zelf overtuiging aansnijden, de 930 kreeg niet voor niets de naam Widowmaker mee van het historische journaille. Rechtuit blijft er echter meer dan genoeg over om pure opwinding op te roepen. De 3.3 boxer draait fantastisch rond en ontplooit tot 3.000 toeren per minuut gedecideerd en toch gemoedelijk zijn krachten. Wat opvalt is dat de combinatie van de gaspedaal stand en de krachtbron zich in het geheel niet aan je opdringt.
Verleiding weerstaan
Maar wij weten natuurlijk wel wat 300 PK én een draaimoment van 430 Nm inhoudt. Vanaf 3.000 toeren per minuut wil de krachtbron- op afroep- graag zijn potentie laten zien. Ook dan is er een keuze. Rustig doorgaan, of in één keer vol gas. Wie voor de laatste optie kiest weet zich verzekerd van een sneeuwbaleffect, dat soepel maar razend snel intreedt. Zonder turbogat. Wij zitten vrijwel meteen klem in de rugleuning. Hoge en rijbewijs gevaarlijke snelheden worden binnen de kortste keren bereikt. Absurd. Er blijven overigens ook op imponerende snelheid duidelijk nog veel, heel veel reserves over. Maar wij weerstaan de verleiding van nóg harder. Met moeite. “Is dit alles?” Dat lijkt de Porsche tegen je te zeggen. “Ja, voor ons wel”, antwoorden wij imaginair terug. Want wij willen vaker in een exoot rijden.
Ouderwets op hoog prestatief niveau
Opvallend is dat het geluid van de krachtbron -met Motronic systeem en intercooler- uitstekend wordt gedempt, en dat het onderstel oneffenheden kordaat en stevig verwerkt. Daarbij verliest deze late classic geen moment de rechtuit stabiliteit, en op beter asfalt is het zelfs prettig toeven. Ook op hogere snelheid is de wegligging rechtdoor subliem. De vanaf 1989 leverbare vijfde versnelling draagt in een andere vorm bij aan de toerbeleving op snelheid. Bij iedere kilometer stijgt de confidentie, wij worden één met de listige Porsche. In dat vertrouwenwekkende schuilt bij de 930 Turbo uiteindelijk puur genot: het genoegen van echt ouderwets en arbeidsintensief autorijden op hoog prestatief niveau. Met deze Turbo beleef je het in extremis. Zo lang je de bochten maar met rust laat.
