Photoshoppen 1.0

Zo vanaf de jaren dertig begonnen motorfietsen wat op motorfietsen te lijken. En de motorbladen werden ook serieuzer. Zeker in – natuurlijk – Engeland. In plaats van tekstjes en tekeningen kwamen er roadtests en foto’s. Maar dan op een manier die we nu op zijn best vertederend vinden. Dat fotowerk – op een soort krantenpapier – was natuurlijk zwart / wit. Bij de rijfoto’s werden de sluitertijden met een kalender gemeten en erg veel dynamiek zat er dan ook niet in. Maar de staande en detailfoto’s? Daar zat een hoop werk in. Ten eerste werd er aan een neutrale achtergrond gedacht.

Daarvoor werd er doorgaans gefotografeerd met een wit stuk zeil dat losjes achter de motor werd opgehangen. Zo werd het fotomodel ‘vrijstaand’. Een stap verder, professioneler werd het door de witkwast er bij te pakken. Alles dat niet gezien hoefde te worden werd wit geschilderd en dat moet bij het ‘doorzichtig’ maken van de spaakwielen erg veel werk zijn geweest. Wij vonden ‘onze’ foto’s in ons archief. Ze staan in Roadtests Repulished deel 1 (1930-1940), uitgegeven door Motor Cycle. We lezen tests van de ooit befaamde merken plus die van vergeten merken als SOS, Ivory, Coventry Eagle.

En dat zijn leuke teksten waaruit een heel andere motor belevingswereld spreekt dan die van nu. Maar het zijn de foto’s die dat het meest duidelijk maken. Want een motorbladenfotosessie van nu kan zomaar een halve, of hele dag digitaal fotograferen beteken, gevolgd door nog een dag fotobewerken met de meest actuele digitale software, dure software. En dat zo’n professionele fotograaf daar € 400 per dagdeel voor rekent? Daar wordt hij niet eens rijk van. En hij is er vaak dagenlang voor van huis.

Onze foto’s worden overigens niet door dat soort mensen m/v gemaakt. Ze zouden het grootste en goedkoopste klassiekerblad in het Nederlandstalige gebied te duur maken. Heeft u trouwens al zo’n spotgoedkoop abonnement op AMK of koopt u los?  Doe uzelf en ons een plezier: abonneer u nu!

Alvast bedankt