Peugeots in de polder. Een prachtige dag met de Association Peugeot Hollande

Foto’s: Arie-Jan Vreeken en Erik van Putten

Soms is een getal in de maand de voorbode van een fraaie herinnering. Van een onvergetelijke dag binnen dat deel van de klassiekerwereld, waar ik mij al jaren thuis voel. Het is de wereld van klassieke Peugeots. Toeval of niet: op 18 mei reden Cor Tjepkema en ik de Gaasterlandrit, mét zijn 404. Te midden van Peugeot erfgoed. En nu staat een prachtige najaarsrit gepland, in de provincie Flevoland. Binnen mijn geboortegrond. De Association Peugeot Hollande organiseert deze. Opnieuw zit de achttiende in de maand. Want de rit staat gepland op 18 oktober. Het moet zo zijn dat toeval niet bestaat. Sterker: vanwege heel andere redenen wéét ik dat het zo is.

Een dag eerder draaien we een heel fraaie reportage met Cor en zijn Peugeot 404. Hij wordt de hoofdrolspeler in één van de aankomende AMK-bladreportages. En dat is niet voor niets. De 404 viert dit kalenderjaar een mooi jubileum, want het is 65 jaar geleden dat de creatie van Peugeot en Pininfarina de autowereld verblijdde met haar komst. Vandaag heeft Cor afspraken elders.

De wekker is gezet, maar al ruim voordat deze mij attendeert op de start van de nieuwe dag ben ik wakker. Ik heb zin, heel veel zin in deze dag. Arie-Jan en Bianca hebben mij uitgenodigd, en ik ben ze daar heel dankbaar voor. En ik tref ze vandaag weer, na een hele poos. Ook daarom stap ik redelijk vroeg opgetogen in de Omega, die ik een uurtje na vertrek bij het fraaie, recent geopende APH-magazijn in Lelystad parkeer. Netjes, aan de zijkant, een dagje in de schaduw van het klassieke Peugeotspectrum dat op het ruime terrein prachtige historie ademt. Even later wisselen Arie-Jan en ik cadeaus uit, een ritueel dat zich tot een prettige traditie ontwikkelt.

Er is koffie, en ik praat bij met oude bekenden en mensen, die nieuwe bekenden worden. Ik schiet de eerste foto’s. Mijn camera legt heel fraai vooroorlogs werk vast. Welkom in de wereld van -01 type, en van de naoorlogse modellen. De 203 is rijk vertegenwoordigd, de 403 blaast ook een mooie deun mee binnen het APH-spectrum in Lelystad.  Zelf werd ik geboren tijdens het -04 tijdperk, en ik kom wat dat aangaat ook goed aan mijn trekken. Fraaie 504’s (de Injection uit Brabant en de Ti van Patrick en Saskia uit Limburg zijn prachtig), 304 Cabrio’s, een paar mooie 504 Cabriolets (waaronder de recent verworven aanwinst van Abe Kornelis) en 404 Berlines en de schitterende late 404 Coupé Injection van Edward van Zanten maken mij heel vrolijk.

Dat geldt ook voor de rit over de bodem van de voormalige Zuiderzee. Deze vindt in twee bedrijven plaats. Vandaag ben ik chauffeur van de Peugeot 308 CC van Bianca en Arie-Jan. Laatstgenoemde neemt graag rijdende foto’s, hij legt op deze wijze iedere rit vast. Zo ook vandaag. Het grote dak kan open, het is fraai najaarsweer. Meerdere keren schiet de fotograaf omhoog, de camera legt in fracties van seconden menig plaatje vast. En ondertussen is er het besef, dat menig Peugeot-klassieker ouder is dan de Flevopolders. En sommigen zijn zelfs ouder dan de Noordoostpolder.

Deel één van de rit voert vanaf Lelystad, over de IJsselmeerdijk en de parallelweg van de Ketelbrug naar de omgeving waar ik ter wereld kwam. De Noordoostpolder is al lang geen kaal stuk Zuiderzeebodem meer, maar inmiddels mooi begroeid. Het zo bekende landschap trekt sereen voorbij, en werelderfgoed Schokland en de aangrenzende weggetjes bekoren. Het polderlandschap contrasteert én omarmt het voormalige eiland in de Zuiderzee. En versterken de zoete herinneringen aan de eerste veertien jaren van mijn leven. Mijn wortels, die verankerd zitten in de poldergrond, brengen een lichte zindering naar boven. Ik voel het altijd, als ik in de Noordoostpolder ben. En vandaag, achter het stuur van de 308 CC, voel ik het nog meer. De setting, de mensen, de omringende klassiekers: zij maken dat deze dag helemaal klopt.

Na een fijne lunch met prima belegde broodjes en een kop met verwarmende soep maken we ons op voor deel twee van de rondrit. Deze voert door de Flevopolder, langs het Veluwemeer en door stukjes polderlandschap die qua schoonheid niet onderdoen voor het oude land. Het is heerlijk toeren in de 308 CC, de automaat doet zijn werk, en Arie-Jan ook. Zijn inspanningen resulteren in fraaie plaatjes die de charme van oude Peugeots en de soms verrassende binnenwegen in de polder zo fraai weergeven. En over verrassingen gesproken: het is opmerkelijk hoe kwiek de twee 203-exemplaren vóór ons zijn. De eigenaren draaien de hand er niet voor om, het gaspedaal diep in te trappen. De Peugeots geven geen krimp, de 1290 cc motoren laten amechtig van zich horen. Het geluid komt dankzij het geopende CC-dak van de 308 heerlijk binnen. Geweldig.

De uitvalsbasis is na afloop van de rit weer het magazijn, een fraai en nog jong gebouw. Daar komt opnieuw tot uiting, hoe prettig de sfeer binnen de APH is. Niet voor niets blijven mensen, die echt van heinde en verre komen, nog prettig lang hangen en de sfeer van bescheiden chic zo prettig met zich meedragen. Klaas Kostelijk, één van de drijvende krachten achter de Association Peugeot Hollande, zet nog een aantal leden in het zonnetje. En hierna pakken we nog even een blik in het magazijn mee. Op beurzen zie je wel eens nieuwe oude onderdelen, die zo prettig onder de huid kruipen. Binnen het magazijn zie ik het ook, en het gaat heel prettig samen met de Peugeot automobilia en oude afbeeldingen die het decorum vormen van het fraaie gebouw.

Langzaam keren de deelnemers met hun fraaie Franse klassiekers huiswaarts. De gezamenlijke dag was mooi, en iedereen heeft zijn of haar eigen prettige herinneringen tijdens de terugreis. Dat kan niet anders. Deze dag is weer zo’n doorlopende momentopname, die vertelt waarom klassiekers verbinden. Waarom aangename mensen kunnen verbinden. Dat gebeurt dankzij prachtige oldtimers, met de merknaam Peugeot. En het gebeurt binnen een landschap, dat veel verrassender is dan menigeen denkt.

Écrit pour tous ceux qui ont rendu cette journée possible et y ont participé. Et pour Ellis.