Oldtimershow en Jaarmarkt Sint Nyk. Puur genieten is nooit gewoon

De annonces zijn zeker binnen de grenzen van de regio al een tijdje bekend. 5 juli 2025 staat rood omcirkeld in de agenda. Bauke Bos en zijn kompanen organiseren (OT & TO Sint Nyk) dan de 23-e editie van het Oldtimerfestival in Sint Nicolaasga. Het is niet voor niets dat het evenement in de Fryske Marren al jaren op de agenda staat. Op een bewolkte en vooral gemoedelijke zaterdag blijkt, waarom Zuid-Friese geesteskind al jaren een vaste waarde is binnen de klassiekeragenda.

Op voorhand geven meer dan honderd eigenaren van brommers, klassieke auto’s, motoren, vrachtwagens en tractoren zich op voor de Oldtimershow in Sint Nyk. Vergeet daarbij ook niet het ingrediënt, dat het evenement ook een eigen gezicht geeft: de presentatie van staande motoren. Met deze traditie in het vooruitzicht reis ik ’s morgens af naar het Friese dorp onder Joure, met een gangetje van 110 kilometer per uur doet de Omega zijn werk weer voortreffelijk. Ik draai ouderwets aan de zenderknop van de Pioneer radio cassettespeler in de Opel en blijf hangen bij Joe FM. De klanken vergezellen het prettige vooruitzicht.

Bij de entree in Sint Nyk is alles vertrouwd. Burgemeester Agricola heeft het evenement geopend. Ik ben behoorlijk op tijd, en zie dat de door Yn Sint Nyk georganiseerde jaarmarkt al op volle toeren draait. De markt staat aan weerszijden van de straat waar de oldtimers staan opgesteld. Daar is het puzzelen geblazen voor de organisatie, want alle deelnemers en bezoekers (ook diegenen die zich niet op voorhand opgeven) moeten ook een plekje krijgen. Dat lukt, uiteraard. Niks opgavedeadlines, iedereen is welkom en de zaken worden pragmatisch opgelost.

Je merkt dat alles gesmeerd loopt, en de prettig pretentieloze sfeer biedt ruimte om te genieten van het aanbod in Sint Nicolaasga. Dat gaat gepaard met het weerzien met diverse bekenden. Voormalige en toekomstige reportagedeelnemers van verhalen in het magazine komen er samen, diverse contacten zijn heel persoonlijk geworden. Het is niet toevallig dat de mij bekende klassiekereigenaren zich juist daar verzamelen, en bijeenkomen. Niemand voelt zich meer dan een ander. Hier is geen hoedje van papier mentaliteit, maar geniet men van verhalen, ervaringen van diverse pluimage en van elkaars klassiekers.

Ik tref Peter Visser, met wie ik plannen smeed om met twee Corvairs iets te gaan doen. Jaap Bloemhof is in Sint Nyk met zijn BMW 2002 Tii, die hij al veertig jaar in eigendom heeft. U begrijpt vast, waar dat toe leidt. Verder spreek ik met Sietse, Johannes en Lysbeth. Zij biedt koffie aan vanuit de kofferbak van één van de vele Amerikaanse klassiekers, die in eigendom is van het echtpaar Van Dijk. Deze keer zijn zij present met de Pontiac GTO. En bij het scheiden van de markt treffen Huib en Tineke de Graaf en ik elkaar. Dat contact is ook altijd speciaal, we vergeten nooit meer hoe speciaal het was dat we dankzij de opheffing van de lockdown in 2020 een reportage konden maken met drie Triumphs. Alleen om die reden al was die dag onvergetelijk. Vijf jaar later is het nog altijd prettig om elkaar tegen te komen binnen een sfeer van gemoedelijkheid.

Even verderop wordt de eigenaresse van een Ford Transit Camper uit 1982 geholpen. De auto heeft startproblemen, maar uiteindelijk vindt Jorrit, de zoon van organisator Bauke het euvel. De koppakking blijkt lek te zijn. De oorzaak is gevonden, maar niet opgelost. En toch: ook dat is Sint Nicolaasga. Elkaar uit de brand proberen te helpen als het nodig is, er zijn als het moet. Die sfeer, daar gedij ik heel goed in.

De dag verloopt vlekkeloos, en zonder dat het opvalt is dat een blijk van ervaring en van organiseren zonder opsmuk. En dat is een te koesteren kwaliteit. Er is geen wanklank, iedereen heeft een plekje en bezoekers genieten volop. Of zijn verwonderd over auto’s die al 75 jaar bestaan, maar waarvan men het bestaan niet afwist. Auto’s die allang klassiek zijn ontvouwen hun geheimen voor iedereen. Een heel late Ford Taunus uit de TC1 serie is zo’n voorbeeld. Een heel late Kadett C Coupé Berlinetta coupé pronkt met de veren. Een Commodore GS (eveneens een coupé) doet hetzelfde. Kleine Fiats gaan vergezeld van grote Amerikanen. De Imperial Crown van Sietse Hansma bestrijkt het halve dorp en is indrukwekkend.

Die verzameling klassiekers staan symbool voor het feit dat klein, groot, jong en oud genieten van de verzameling die aan hen voorbijtrekt. En het besef dringt door dat gewoon genieten voor mij de mooiste manier is om een oldtimershow te bezoeken. En waarom ik het evenement al jaren bezoek. Dat realiseer ik mij zeker, als ik ’s middags terugkeer naar Leeuwarden voor etappe 2 van de dag, en naar de opening van het nieuwe Cambuurstadion ga. Maar etappe 1 maakt duidelijk, dat deze dag al niet meer stuk kan.

Een leuk artikel met foto’s over het evenement en de jaarmarkt vindt u hier.