In de hoogtijdagen van de Koude Oorlog, het voormalige Oostblok, het communisme, Rusland was zich klaar aan het maken om Hongarije binnen te vallen en daarmee de wereldvrede in gevaar te brengen, was het Arkadij Dmitrievich Babich die aan heel andere dingen dacht. Zijn eigen sportwagen: De Leningrad Sport Custom! Wij spreken dan over 1956.
Terwijl in het vrije, maar door het Oostblok zo verguisde Westen een sportwagen al decennia lang gemeengoed was, hield men zich in het Oostblok hoofdzakelijk bezig met de wapenwedloop, soberheid, zuinigheid en door de overheid afknijpen van de bevolking. Plezier mocht men niet beleven, ‘lachen’ kon alleen in een woordenboek opgezocht worden.
In een vochtig schuurtje
Genoemde knutselaar was ieder vrij moment in zijn vochtige schuurtje in zijn woonplaats Leningrad – die stad staat nu als Sint Petersburg in de boeken – bezig om zijn droom te verwezenlijken. Naar het schijnt heeft hij drie sportwagens weten te bouwen waarbij zijn eerste creatie aangedreven werd door een van een onbekend merk afkomstig zijnde V2 motorfietsmotor, het hierbij afgebeelde karretje kon rekenen op de 90 pk uit een 3,5 liter GAZ-12 krachtbron geperst. Op top kon de 130 kilometer per uur worden gehaald. Hij bouwde er – naar het schijnt – drie jaar aan. Dat het kwaliteit was, bleek wel toen hij eens de rit van Simferopol (in de Krim) naar Leningrad in 20 uur volbracht. Een afstand van 2.125 kilometer. ‘Appeltje eitje’ horen wij u denken? Niet echt, want a) gebeurde dat 50 jaar geleden en b) waren (en zijn?) de wegen in Rusland abominabel slecht. Zijn talent was zijn meerderen opgevallen, want in een later stadium raakte hij nog betrokken bij het ontwerpen en bouwen van een buizenchassis voor een racewagen, de KVN-2500S die gereden werd door de coureurs Kosenkov en Silantev. Nee, die bolide heeft nooit in het Westen gereden, want was bij voorbaat al kansloos. De Leningrad Sport Custom, want zo noemde de ontwerper zijn creatie, bestaat nog steeds. Moet wel gerestaureerd worden…
