Lancia k Coupé 2.4 20V. Topkwaliteiten ervaren met een edele erfgenaam

De historie van de automobielindustrie toont niet veel coupés die zoveel tegenstellingen in smaak oproept als de Lancia Kappa Coupé. De één vindt haar kloppend en prachtig. De ander vindt het ontwerp van de auto buiten proportie. De rijkwaliteiten van deze nobele coupé staan echter buiten kijf, en zullen minder discussie uitlokken. Wij kunnen het weten, want wij maakten een reportage met een prachtig exemplaar. Het is de in Rosso Power Metallic gespoten Lancia Kappa 2.4 Coupé, die bij Dijkstra Classic Cars & Youngtimers in Sexbierum in de verkoop collectie staat.

En als we het over een collectie hebben, dan kunnen we daar ook aan toevoegen dat we met een collectors item te maken hebben. Een item uit een productieoplage van slechts 3263- door Maggiore- grotendeels met de hand gebouwde exemplaren. Zie daar de link met het Lancia-verleden, waarbinnen bijvoorbeeld de Flaminia óók een delicaat staaltje handenarbeid ten beste gaf. En als we het over de Flaminia hebben, dan noemen we ook specifiek de coupé van destijds. Want bepaalde stijlkenmerken van de aloude Flaminia Coupé vind je terug in de Kappa Coupé,

Het verschil: de Kappa Coupé heeft ondanks het eigen gezicht Alfa Romeo en Fiat genen. Het platform stamt van de Alfa Romeo 166 en is ingekort. De vijfcilinder 2.4 motor is een product dat we ook in andere producten uit het Fiat concern van destijds tegenkomen. Maar dat neemt niet weg dat de Lancia k Coupé zich in alles als een Lancia presenteert, zij ís een Lancia en maakt die aloude exclusiviteit absoluut waar. Kijk alleen al naar het non-conventionele ontwerp van de Kappa Coupé, dat toch de heel dunne scheidslijn markeert tussen de begrippen statig en buitenissig. En geraffineerd. Kijk maar eens hoe de profielen van de c-stijlen doorlopen in de achterste zijpanelen. Om maar een voorbeeld te noemen.

In dit geval vallen de begrippen binnen deze definities samen. Want wát een mooie auto is dit. Los van de onberispelijke staat van de Lancia uit 1998: over dit ontwerp werd nagedacht, bewust zijn de grenzen van evenwicht, combinatie en statige extravagantie opgezocht, mét een knipoog naar het verleden. En met de waargemaakte ambitie om de koper anno 1998 het hof te maken. De Lancia is van binnen prachtig afgewerkt, mét de fraaie Poltrona Frau aankleding. Het door Recaro ontwikkelde meubilair (met elektrische instelbare en verstelbare voorstoelen) is met mooi leer overtrokken, de tint ervan past naadloos bij de betoverend mooie buitenkleur. Er is tamelijk rijk infotainment aan boord, en dat is aangevuld met een moderne Alpine radio. En alles wat het interieur verder luxe maakt, is heel mooi en zonder overdaad aangebracht, maar wel in die mate dat de inzittenden het hof worden gemaakt. Verder is er de luxe vanzelfsprekendheid van automatische airco en onvervalste rollo’s voor de achterruit. Om maar een kleine greep te noemen.

Ook aan de buitenkant zie je het. De sierdelen zijn precies in de juiste hoeveelheid aangebracht, ook op het paneel tussen de achterbumper en de kofferklep zie je dat. Het exterieur ademt de sfeer van een klassieke coupé, waarbij de korte wielbasis en de lange overhang de Lancia een statige, massieve en elegante combinatie meegeven. Wellicht was dat voor de tegenstanders van deze coupé reden, om anno 1998 de Lancia niet altijd op waarde te schatten. Ook, omdat men toch een andere associatie had bij de definitie van het begrip coupé. Maar dit is een Lancia, en ook al diende het nobele merk anno 1998 al jaren onder de Fiat-auspiciën: de Kappa Coupé doet het merk alle recht.

We zijn onderweg met de Lancia, en de rijindrukken zijn onovertroffen. De Kappa valt verbazingwekkend gemakkelijk re rijden. Geen moment heb je het idee met een zwaargewicht (rijklare massa: 1500 kilo) onderweg te zijn, je beweegt je heel soepel voort met de zeer stabiel aanvoelende Italiaanse coupé. De besturing communiceert goed en werkt grotendeels uitgewogen, exact en licht. Het meubilair zit fantastisch. Het onderstel zorgt voor een formidabele en kloeke wegligging, waarbij de demping vastberaden is en een mooie combinatie vormt met de tamelijk soepele wijze waarmee de bewegingen worden af geveerd. Precies goed.

Je bespeurt geen trilling, geen enkele resonantie. Het interieur is vergaand geïsoleerd tegen geluiden van buitenaf. Je moet goed je best doen om het heerlijke geluid van de vijfcilinder motor te horen. En over die motor gesproken: de zalige 2.4 vijfcilinder (vier kleppen per cilinder) ontplooit zijn krachten evenwichtig, koppel en vermogen (175 DIN-pk) zijn eigenlijk voortdurend beschikbaar. Dat zorgt ervoor dat een acceleratie heel mooi en in een prachtige lijn verloopt. De duw in de rug blijft uit, maar wanneer je stevig wilt versnellen voel je wat er gebeurt en bereik je gestaag heel behoorlijke snelheden. Paar puntjes van kritiek: het koppelingspedaal zit iets te ver naar rechts, dat is even zoeken. En de versnellingsbak voelt wat rubberachtig aan en schakelt iets minder gedecideerd dan je zou willen. Onoverkomelijk is dat echter geenszins.

Dat neemt niet weg dat deze k Coupé een bekorend gelijnde en fantastisch rijdende auto is, waarmee je fluitend naar Zuid-Europa rijdt. Bovendien bewijst de Lancia dat zij niet voor niets hoog in de boom zat qua prijs. En een dans maakte met de grenzen van esthetische ethiek. In haar tijd was deze coupé wellicht ook te statig, te klassiek, te extravagant. Gecombineerd met de hoge prijs van destijds was dat misschien een reden dat de auto maar een paar jaar- en in een kleine oplage- werd gebouwd. Dat lag aan de uitblijvende kopers, en niet aan de Lancia, die zich in de uitmonstering van de reportageauto bewees als één van de allerfijnste auto’s waarmee we ooit mochten sturen. Een creatie, die ook een prachtig alternatief vormt voor de zakelijke rijder. Al is het alleen al, omdat onderscheid gegarandeerd is.

Met dank aan Sicco Dijkstra, Dijkstra Classic Cars & Youngtimers