Impressie Volvo 340 GL 1.4 automaat (1987). Volwassen cultuurbewaker

Auto Motor Klassiek » Artikelen » Impressie Volvo 340 GL 1.4 automaat (1987). Volwassen cultuurbewaker
Er classics inkoop

In 1987 was de Volvo 300 serie een rotsvast onderdeel van het leveringsprogramma. Bovendien had Volvo toen al lang afgerekend met de kinderziektes van de als DAF 77/88 ontworpen 343. Tevens had Volvo in de loop der jaren talrijke wijzigingen en verbeteringen doorgevoerd. Ook was de serie toen qua uitvoeringsmogelijkheden omvangrijk. Auto van Jan in Leeuwarden biedt een erfgenaam van de allereerste Volvo 343 aan. Dus met doorontwikkelde Cleon Fonte motor en Variomatic transmissie. Deze haast maagdelijke Volvo 340 GL 1.4 uit 1987 toont mooie geloofsbrieven. Tot voor kort was hij in eigendom van de eerste eigenaar, die hem stipt onderhield. Hij reed er slechts 58.000 kilometer mee.

Natuurlijk willen wij een flink stuk rijden met de Volvo 340. Het is dus een GL, en dat uitrustingsniveau was anno 1987 in combinatie met meerdere motoren leverbaar. Wie de Volvo 340 GL met de 1.4 motor bestelde kon dat alleen in combinatie met de Variomatic transmissie doen. Maar oud-Hollandse techniek of niet: deze Volvo laat op voorhand al zien waarom hij met verve de Zweedse merknaam draagt. Hij biedt hoe dan ook de voorwaarden voor een mooie rit.

Uitstekende zitpositie

De zitpositie binnen het smetteloze, licht chique en kwalitatief hoogwaardige interieur (mooie en degelijke materialen!) is uitstekend De uitmuntende stoelen versterken dat idee. Het stuur laat zich prima beetpakken en geen moment ervaar je hinder van de wat lagere plaatsing ervan. Want de wijze waarop de Volvo haast organisch jouw ideale zitpositie bepaalt vormt ook een wezenlijke bijdrage aan het totaaloverzicht. Dat is voortreffelijk. Een paar puntjes: de handchoke én het contactslot spelen verstoppertje. Het zijn niemendalletjes binnen de beleving van absoluut comfort.

Vastberaden en solide wegligging

Die betiteling kunnen we ook onversneden loslaten op het rijgedrag van de Volvo 340 GL. Dat is solide en comfortabel. Je merkt dat deze bouwserie van de Volvo 300 serie profiteerde van toen vrij recent doorgevoerde verbeteringen aan het onderstel (met bladveren achter). Bovendien beschikt de 340 GL over een fijne stuurinrichting. De niet bekrachtigde besturing biedt veel gevoel en reageert uitgewogen en vastberaden op snelle stuurbewegingen. Dat doet de achterzijde van de auto ook. Het gewicht van de uitmuntende De Dion constructie en de trans axle configuratie versterken het achterwielaandrijving karakter van de Volvo. Wanneer je een scherpere bocht op tempo aansnijdt geeft de 340 GL op een veilige en gedecideerde de grenzen van het toelaatbare aan. Ook dan merk je hoe solide de zaak in elkaar zit. Gewicht in de schaal dus, en prettig stevig.

Acceleratie: adequaat

De door Volvo gemonteerde schone B14.4 S motor (onder meer EGR en Pulse Air) maakt in combinatie met de Variomatic (door Volvo overigens om publicitaire redenen CVT genoemd) veel toeren. Daarmee benut je het vermogen van de 1.397 cc metende krachtbron motor optimaal en dat resulteert in een adequate acceleratie. Op 100 kilometer per uur zit je zó en dan zit er nog wel enige rek in om door te accelereren. Ook op tussen acceleraties laat de Volvo je niet in de steek, zij het dat enige anticipatie dan wel is vereist. Maar zeker bij de in Nederland geldende snelheden van vandaag (overdag) is dat geen probleem.

Soepel en stil

Wat opvalt is dat zowel de transmissie en de krachtbron ongehoord soepel en stipt hun werk doen. Ook de bekrachtigde (en in 1985 verbeterde) reminstallatie oogst veel lof. Die is heel mooi te doseren en je kunt er volledig op rekenen. Over de hele linie doet de Volvo zijn werk kraak- en resonantievrij, ook dat is een blijkt waarom de combinatie van historische bouwkwaliteit en uitstekend onderhoud zo’n gelukkige is.

Levendig en veel toeren in combinatie met CVT

Het hoge toeren karakter, kenmerkend voor de combinatie van deze doorontwikkelde motor met Variomatic transmissie is iets waar je aan went. Bovendien is het niet hinderlijk, ook dankzij de behoorlijke geluidsisolatie in de Volvo. De draaivreugde van de motor contrasteert in eerste instantie wél met de behaaglijke luxe sfeer en het comfortabele rij karakter. Maar je weet dat het er in deze configuratie bij hoort. Je hebt door die draai grage en door Volvo schoon genoemde B14.4S krachtbron regelmatig het idee dat je sneller rijdt dan je daadwerkelijk doet. Dat wil niet zeggen dat de Volvo in deze configuratie méér prestaties verlangt. Het kán, maar hij laat zich bij voorkeur vooral relaxt rijden. En dat deden wij dan ook het grootste deel van de tijd die we met hem doorbrachten.

Buitenkans voor alle doeleinden

Auto van Jan (in dit geval: Volvo van Jan) biedt de Volvo 340 GL voor 4 mille aan. Dat is klein bier voor een perfect geconserveerde en luxe uitgeruste 340 GL met een maagdelijke kilometerstand, die bovendien laat zien hoe volwassen de 300-modelserie anno 1987 was geworden. Een buitenkans dus,zeker voor Variomatic adepten in combinatie met Nederlands-Zweedse geloofsbrieven. Voor klassiek gebruik, of om dagelijks in te zetten. In ieder geval negen maanden per jaar, want hij komt ook nog eens een keer in aanmerking voor de MRB overgangsregeling. Wij hebben in ieder geval een voorliefde ontwikkeld voor deze uitmuntende 340 GL. Het is simpelweg een heel fijne auto, een echte Volvo van zijn tijd. En een heel volwassen cultuurbewaker bovendien.

Met dank aan Jan de Vries, Auto van Jan, Leeuwarden

REGISTREER GRATIS EN WE STUREN U ELKE DAG ONZE NIEUWSBRIEF MET DAARIN DE LAATSTE VERHALEN OVER KLASSIEKE AUTO'S EN MOTOREN

Selecteer eventueel andere nieuwsbrieven

We sturen je geen spam! Lees ons privacybeleid voor meer informatie.

Als het artikel bevalt, deel het dan ook even…

7 reacties

  1. Ooit en 340DL 1.4 op LPG tijdelijk mogen/kunnen rijden.
    Bij de 1e rit al gelijk alle vooroordelen overboord gezet.
    Wat een heerlijke, comfortabele auto.
    Super goede stoelen, waarvan je mocht wensen, dat je zulk meubilair in huis zou hebben staan!
    De 4-bak schakelde soepel en vol gevoel, remmerij dik in orde!
    Geen sprinter, maar een gezapige kilometervreter.

  2. heb er verschillende gehad,omdat ik zelf in een volvo garage werkte.
    mijn mooiste was een 360 glt 1983 ,zwart met alle opties (spoiler voor en achter/iets verlaagd/natuurlijk de 2 liter injectie erin/olie druk en diverse andere meters/hele mooie zwart wit gestreepte fluweel bekleding.

    SPIJT dat ik m niet meer heb 🙁

  3. Een van de beste volvo,s ooit gebouwd in Born,heb er zelf nog aan gewerkt en zelf 2 340 gehad ,een uit 1982 en 1987 deze uit 1987 10 jaar zonder grote problemen met gereden natuurlijke met de vertrouwde 1.4 motor van Renault.

  4. Het is alweer twintig jaar geleden dat ik door een motorongeval tijdelijk thuis kwam te zitten – zonder leaseauto. En omdat ik vrij snel herstelde zocht ik een goedkope vakantie-auto om de tijd mee door te komen. Het werd een 340.

    Duizend gulden, kostte hij en inderdaad van een ouder echtpaar geweest, eerste eigenaar, stipt dealer onderhouden en dus in fantastische staat. Het was als dieselrijder wel even wennen aan de hoge toerentallen, ik dacht in het begin dat de regelventielen van de Variomatic dienst weigerden, maar dat was niet het geval. Eenmaal eraan gewend was het een heerlijke auto die me half Europa heeft laten zien die zomer. Tot de leaseauto (destijds een Peugeot 306 GTD) terugkwam en ik de witte Volvo 340 weer voor 1000 guldens kon verkopen. Ik heb de Varioamtic gemist!

  5. Toch nog steeds jammer dat in het onderste deel van de artikelen de foto’s eroverheen worden gelegd.
    Ik kon het artikel uit eigen herinnering uitlezen. Het fotomodel heeft dezelfde kleur als de 340 die voor ‘moeder de vrouw’ werd gekocht. Eerste ‘reparatie’ was het vervangen van de twee uberdicke jarretellebanden. De tweede poging lukte en was in een 2uurtjes weer up and running vond ik wel goed van mezelf, denk eigenlijk dat de eenvoud van de bak de echte reden was. Zonder manual en langs de kant kan de weg. Bleek dat er aan de buitenkant van de rechterband eengrote flap van de band naar buitenstak en dat maakte bij 120km/h een hels kabaaaal. Was €80 per band.
    Weet niet of de 340 hobbyclub nog bestaat. Is wel een absolute aanrader.

  6. Ik heb zelf een 340 gereden uit 1983. Helaas helaas,….snik…. geen variomatic maar een gewone handgeschakelde 4 bak.
    Ik had een oude wagen nodig om als motorrijder de winter mee te overleven. Nou, van één winter werden enkele jaren.
    Exact zoals in het artikel weergegeven. Een stabiele en heel fijne auto om in te rijden. Die 1400 motor leverde absoluut voldoende prestaties om de onvolprezen Nederlandse Zweed goed vooruit te helpen. Niet complex, een goede gewichtsverhouding voor/achter en met vertrouwen kon hij in de vierwielslip beheerst worden. Een opgevroren weg provoceerde die eigenschap onverwacht. Gedecideerd liet de auto zich uit de slip halen en wij vervolgden onze weg. Ik heb er jaren van genoten. Stiekem mis ik hem nog steeds. Wie weet. Ooit, ooit, dan….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Maximale bestandsgrootte van upload: 8 MB. Je kunt uploaden: afbeelding. Links naar YouTube, Facebook, Twitter en andere diensten die in de reactietekst worden ingevoegd, worden automatisch ingesloten. Bestanden hier neerzetten