Het Merk. de Mythe (het einde?)

Voor de huidige generatie actieve motorrijders is Harley-Davidson gewoon een merk. Zeker niet Het Merk. Bij Harley-Davidson zijn ze, sinds Willi G weg is, gewoon een oud bedrijf dat geleid wordt door managers en marketeers. De ambities zijn torenhoog. De creativiteit is beperkt tot wat stylingupdates en het proberen de Harley-Davidsons technisch op het peil van de Japanse concurrentie te brengen. Harley verdient veel meer aan de ‘merchandise’, allerlei accessoires die aan het merk gerelateerd worden (exclusief de tattoos).

Daarbij is Harley – let op het streepje – Davidson al sinds het bedrijf de hulp van Porsches ontwikkelingsafdeling inriep en sinds Showa en Keihin/Mikuni de carburateurs leverde niet meer de uitdrager van het Real American Steel-concept.

Tel daarbij dat de komende lijn middenklasse Harley’s 100% ‘Made in China’ is en je beseft dat een meer dan 100-jarige leeftijd niet alleen bij mensen vaak de nadagen zijn. Van mijn Indische kant van de familie haalde oma Gill de 94. Maar tot op het laatst rookte ze nog zonder bril.

Aan de andere kant: Harley-Davidson heeft als merk al talloze bijna-doodervaringen overleefd. Dus wie weet.

Voor ons klassiekerliefhebbers zijn heden en toekomst louter theoretisch interessant. Maar we erkennen juichend het emotionele, historische belang van het merk dat ten onrechte de naam ‘uitvinder van de V-twins’ droeg.

Daarbij zijn voor niet-ingewijden de 750 cc zijkleppers en de 1200 cc Shovelhead big twins de mijlpalen van het merk. Knuckleheads en Panheads zijn ook legendarisch. En voor ingewijden? Een van onze adverteerders had twee verburgerde WLA ‘Liberators’ en was die binnen twee dagen kwijt.

En nu staat er een heel authentieke 1200 cc big twin die we snel fotografeerden voordat het te laat zou zijn. Want die Shovelheads die ooit in het onbegrensde Europa de reputatie van ‘traag, slecht sturend en nauwelijks remmend’ hadden, passen prima in het huidige (Nederlandse) verkeersbeeld waar je op de linkerbaan rijdend iedereen voorbijgaat. Terwijl je GPS vertelt dat je zelf 100 rijdt.

Bij die big twin kwamen we weer op de lettervermicelli van typeaanduidingen die niet-Harleykenners zo verwart.

Daar gaat-ie:

• F – Deze letter staat voor “Big Twin” en komt meestal voor in modelcodes van grotere Harley-Davidson-motorfietsen. De “Big Twin” verwijst naar motoren met een cilinderinhoud van 1200 cc en meer.
• X – De letter “X” wordt geassocieerd met de Sportster-familie van motorfietsen. Sportsters staan bekend om hun wendbaarheid, lichtere gewicht en kleinere motorinhoud in vergelijking met andere Harley-Davidson-modellen.
• D – Als u een modelcode met de letter “D” tegenkomt, betekent dit dat de motorfiets is uitgerust met een Dyna-chassis. Dyna-motorfietsen staan bekend om hun cruising-capaciteiten en comfortabele rijpositie.
• T – De letter “T” komt vaak voor in Harley-Davidson-modelcodes, vooral in de Touring-familie. Het betekent dat de motorfiets een op touring gericht ontwerp heeft, met onder meer grotere brandstoftanks, kuipen en zadeltassen voor lange afstanden.

Veel voorkomende modelcodes uit het Shovelhead-tijdperk

• FLH: Een Big Twin met hoge compressie, een veelvoorkomende aanduiding voor Shovelhead-toermodellen.
• FLHS: Een afkorting voor een Sport-model met hoge compressie, een variant op de FLH.
• FXE: Een Big Twin met een “X”-frame en een elektrische starter, gebruikelijk bij sommige Shovelhead-modellen.
• FXS: Een lowrider-model met een kleiner “X”-frame aan de voorkant.

Omdat de evolutie onafwendbaar is, werden de modelcodes steeds indrukwekkender. Zo kon je een Road Glide Special kopen met de modelcode FLTRXS-114.

Hoe het calvinistischer kan? In Kiev en Irbit werden de BMW R71-clones gemaakt. Die machines hadden de aanduiding M72. Mototsikl 72. Motorfiets 72. In het communistisch gedachtengoed waarbij de overheid opdrachten gaf, was de M72 dus de 72ste motorfiets die onder dat bewind werd geproduceerd. Lekker overzichtelijk!